De ruimte tussen woorden

Woorden dansen vrij
stilte vult de lege ruimte
daar groeit wat je zoekt


Poëzie is adem van onbenoembare,
een blik die zich verdiept in het ongrijpbare. Taal
die niet naar definitie zoekt maar die zich vervlecht met tijd en
het moment waar woorden zich pas echt laten zien als je stopt met zoeken.

Ze groeit in de stilte tussen de zinnen,
waar betekenis niet vastligt maar altijd verandert, waar
elke letter ruimte heeft om te resoneren, en echo's daarvan zich
verspreiden als golven die blijven rollen, ook als water zich heeft teruggetrokken.

In haar ritme leeft een verlangen dat niet
te stillen is, een verlangen dat zich uitstrekt voorbij het
begrijpelijke dat zich voedt met de schaduwen van ons denken en
zich steeds verder uitbreidt zoals licht dat een kamer in de morgen langzaam vult.

Poëzie is geen formule die je kunt herhalen,
maar een beweging die je alleen volgt door los te laten.
Ze is sprankeling in het oog van een storm, de manier waarop stilte
in geluid verandert, en het is altijd al een weg geweest die je pas ziet als je loopt.

Biografie van deze schrijver

Poëzie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38