RUMPHIUS
RUMPHIUS 1627 - 1702 (1)
Een droeve lange nagt weerhield mij niet
Te blijven onderzoeken en te schrijven
Ik zou mijn leven lang in Ambon blijven
Mijn lief het overleed tot mijn verdriet
Een schrickelijcke bevinghe benam
Haar 't leven en ik wou haar memoreren
Een witte orchidee die 'k tegenkwam
Noemde ik Flos Susannae, mijn studeren
Ging verder met behulp van assistenten
Nadat verdween uit beide ogen 't licht
Mij steunden fonds, scibent, de VOC
Zij loofden al mijn wetenschapstalenten
't Amboinsch Kruid-Boek, Rariteit Inzicht
Mijn botanie, men ging er ver in mee
Zo kon ik, koopman en oud Adelborst
Vastleggen wat ik zoal had doorvorst
RUMPHIUS (2)
Een kunst op zich waren zijn mooie platen
Zo uitgebreid en zo gedetailleerd
De wetenschap heeft veel ervan geleerd
Die kon zich op zijn werkwijze verlaten
Nauwkeurig was zijn inventariseren
Hij sprak met iedereen, zelfs met een plant
In dichtvorm, raadselachtig was die kant
Van Plinius Indicus, 't registreren
Van vindplaatsen zou later zeker helpen
Van flora's afnemen of weer verschijnen
Oorzaak en reden op te kunnen sporen
De voortplantingsorganen, zaden, schelpen
Insecten, het was zaak God en de zijnen
Niet af te vallen indertijd, 't verstoren
Van scheppingsmythen was nog streng verboden
Een ramp voor onderzoekers en hun noden
hotmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: wetenschap
Ambon Rumphius Botanicus
125
Geef je reactie op deze inzending:
meerdere figuren.
dit ongekroond juweel!
In Ambons onderstroom
ging niet verloren
wat Rumphius tot doel
had uitverkoren
zijn ongekende onderzoek-
en inventarisatiedrang
duurden hem nooit echt te lang
werden hem nimmer te veel...
Kippen. Ze schreef dit essay voor de maand van de geschiedenis in 2023. De figuur en botanicus Rumphius raakte me. Hij werd op 42 jarige leeftijd blind maar zette zijn werk voort met behulp van assistenten. Zijn gevoel voor kleur en vorm stond in zijn geheugen gegrift.