Golfdenker over Water

Jij — ja, jij —
hierzie : de "Sterrenhand",
golfbreker over water. Ha!

Ademtochtsonnet,
laat die woordenstroom nu maar komen,
vers na vers,
niets dan woordzucht!

Krekenbrekershoofd,
na de inktzeeletters op het niets —
behalve sporen van de strijd,
wat blijft er dan nog over?

Klankenhamermuurbreker,
gewrocht in tijdshand —

hoe durf jij, ontisch stof,
hier nog in vrede te zingen?
Je horizon druipt van pijn!

jij, steeds teruggroeiend
doofstomgras, daj zijt,
hoe ik met alle begrip
ook duw, en spuw.

Die verdomde WoordenPhoenix,
Ic biddu geklots,
ik krijg hem zelfs met
vuur niet klein.

... Het gedicht is een ode aan de veerkracht van de dicheterlijke taal en het creatieve proces vd dichter, Het laat voelen hoe machteloos én hoe koppig die strijd kan zijn- terwijl zijn innerlijke vijand — die moeiteloos spreekt — hem uitlacht en klein probeert te houden. ...

kunst dichter golven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43