1824 resultaten.
droom de vogel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
12 droom de vogel die zijn vleugels spreidt
het hart dat haperend klopt
droom het blauw van de bergen
jij die naar binnen keert
droom aprilregens
tijd die verdampt
droom de bloesem-pracht
die zacht op je haren valt
droom de vogel…
niemand die zo kraken kan
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
27 zij is stilaan oud geworden
zilveren haren verdwalen
op haar smalle schouders
met het Largo van Ombra mai fu
in de oren tooit ze zich in de schaduw
in haar vechttenue
met een fiere all season jas ontmoet zij
de wereld die almaar groter wordt
in een taal die nauwelijks hoorbaar is
met niet aflatende verende tred
treedt de dood haar…
donker zwijgen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
31 een kind staat stil en zacht
in de tuin van donker zwijgen
een stoet van beelden trekt dwars
door het kinderlichaam voorbij
in de warreling van de zwarte nacht
scheidt het stilzwijgen haar van de dingen
het barsten tot scherven
de waanzin van woorden
een kind gehavend
in de tuin van donker zwijgen
stil en zacht…
BLADWACHTER
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
61 nog in leven schrijf ik je
in schaarse tijd
mijn dodemansbrief
het laatste schrijven
van een bijna dode man
kort weloverwogen
en helder moeten
mijn woorden zijn
bied me
het is bijna zover
bied me een vrije doortocht
verleen me een vrijgeleide
naar Hades’ rijk
laat me zacht
tot stilstand komen
druk als zorgzame custos…
niet meer in de wikkeling
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
69 Hij mag niet teveel prikkels
het is beter voor hem
om op zijn kamer te blijven
Nee breng hem maar niet
naar de huiskamer
hij krijgt het eten op zijn kamer
Vijf zwijgende mensen aan tafel
waar spaghetti bolognese
wordt uitgedeeld
Een vrouw aait haar poppenkind
op zijn eigen kamer
dat is beter voor meneer
Een ander woord voor in…
OGENSCHIJNLIJK
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
67 in jou in mij
stroomt bloed
hetzelfde rode
mooie bloed
vertel me
wat ons bijeenhoudt
tussen zondagmorgen
en zaterdagnacht
we raken elkaar
zonder elkaar te zien
het leven en de dood
houden ons bijeen
evenwicht en teloorgang
zijn schitterend
paradoxen kloppen niet…
op het eerste gezicht…
METAMORFOSE
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
63 landschap was jij hier
ademde jij hier niet
was jij niet onbegrensd?
landschap van sterrenfonkeling
sluimerende bomen
bergtoppen in mist gehuld
landschap van gekleurde wolken
moedeloze hemels
drager van mythen en sagen
landschap van haver en rogge
eindeloos ontvouwen van
nabije dingen en verder weg
landschap was jij hier
ademde…
niet alleen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
96 ik moet je nog zeggen
dat je moet leren zacht te zijn
ik moet je uitleggen
je bent niet alleen, je bent alleen
onderweg in een harnas van beton
een weg die nergens toe leidt
hoe oud ben je nou?
je grijnst en grinnikt maar
je weet precies wat ik bedoel
je moet alleen nog leren
om zacht te zijn
niet alleen te zijn…
Het Credo van de Dichter
netgedicht
3.0 met 12 stemmen
119 de dichter moet in
de onthechting thuisraken
de gespletenheid helen
de chaos bedwingen
de veelheid van ditjes
en datjes temmen om niet
te worden opgegeten
de poëet moet zonder
verdrinken over schotsen-
en-scheven van kolkende
rivieren springen
om langgezochte tekens
te bereiken te omhelzen
misschien…
reis naar huis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
56 luister zei ze
in het voorbijgaan
tranen houden je ziel groen
laat de waarheid naar buiten komen
het leven heeft je elk moment
iets te vertellen
richt je blik op deuren en ramen
laat muren en stenen links liggen
bedek je vleugels niet met goud
je zou niet meer kunnen vliegen
tranen houden je ziel groen
luister zei ze
in het voorbijgaan…
in het licht van de dag
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
98 eens zag ik een man
met een kindje voor op de fiets
en ik zag zijn gesloten oogjes
hoe het kleine hoofd dommelend naar voren viel
hoe de wind zacht door zijn lichte krullen streek
ik zag de zwijgende vader boven het kind
hoe hij oplettend met vastberaden handen
de weg naar huis reed
ik zag hoe een stroompje kinderspeeksel
traag…
In de oren van de tijd
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
60 In de oren van de tijd
tussen hoop en vrees
echoot jouw naam
Mahsa Mahsa
Elle s’appelait Masha Amini
jouw ogen schitterenden
als het licht van de zon
de zachte volheid van je naam
Vastgesnoerde woorden
worstelen zich los
over de daken van de wereld
schreeuwen we Mahsa jouw naam
Hoe immens jij bent
dichterbij dan ooit
de echo van…
de kern - m.nijhoff
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
52 een man kwam de hoek om
het is de man die alles stillegt
spanning oproept
wie is hij?
de dood zelf?
hij komt langs mijn raam
de avond blauwt
hij komt er weer vandaan
wie is hij?
ieders reisgenoot?
ijle hoofdpersonen
in poëzie verwoord
de kern van wie jij bent…
eenvoudig als gras
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
59 ik wilde woorden schrijven
tekens van de taal
eenvoudig als gras
lichte woorden hebben
hun eigen leven
zijn uit de ziel ontsnapt
sober en sereen
ingetogen kleuren
op het schrijverspalet
lagen strijken fragiel
penselen op wit papier
schitterend transparant
jij pakte het schildersmes
zei dat eenvoudig als gras
onhaalbaar maar…
Onophoudelijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
78 Ik vond je in een regendichte jas
een plank onder je arm geklemd
angstig wadend langs de kust
Zag dat je niet kon wennen aan
de verblinding van het leven
je kneep de ogen dicht
Dat de volheid van de hemel
te veel voor je was dat je
de hemel naast je niet zag
De ruimte voor een vogel
met weigerende wieken
is te hoog gegrepen
Zachte…
lamento
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
43 bij het licht van de maan en de sterren
kromt en buigt de zwaan haar hals
vallen granaten door gescheurde daken
aan de afgrond van altijd dezelfde pijn
roerloos op de boezem van de nacht
het klaaglied van het mensenhart
doorzeefd en langzaam zinkend
een inktzwart ontwaken
niet meer worden wat je wilde…
Missa Sancti Georgii - voor Herman Finkers
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
81 als ik doodga of iemand
anders of jij
maar als ik doodga
zing me dan als het even kan
sereen de hemel in
in een goddelijke nacht
ontvouwt de stilte zich
in een dans van maan en sterren
mijn sprakeloze ziel ademt muziek
met de slinger van de tijd
laat iemand me dan
sereen als het even kan
de hemel inzingen
met de Missa Sancti Georgii…
Ganzennacht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
44 de wilde ganzen
zwermen door de koele nacht
gakkende wilskracht
de vlakte wordt zwart
duizend snavels roepen kaw
op de wieken nu
ruisende vleugels
in een donderwolk verpakt
de wilde ganzen
een goddelijke
ganzennacht op het water
door donker bedekt…
de loop der dingen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
38 toen de reformist hervormingen verkondigde
de drukker boven zijn letterkast zwoegde
de stratenmaker op zijn stamper leunde
het wintergraan in de aarde viel
zwermden immigranten over steigers en kades uit
toen ze samen opliepen met de zacht invallende nacht
pakten de eeuwige loop der dingen zich samen
nu we in files koppig stil blijven staan…
Wekker
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
53 Tast met mij de zee af naar een vast punt aan land
Proef de smaken van zee en zout
Er zijn nog miljoenen zonnen te geef
Luier met mij in het gras weg van de koele stenen
Vertrouw op de gevleugelde liefde
Laat los in de maalstroom van de wind
Vlieg met mij de zomerhemel tegemoet
Tril mee met de toonladder-loze spotvogel
Word niet wakker…
halve woorden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
30 kon ik ze maar vertalen
de halve woorden
in slaap gemompeld
van lispelend gras
halve woorden
van de stervende soldaat
de oude vrouw
de ruisende bladeren
de stilte van de nacht
kon ik ze maar vertalen
de halve woorden
in slaap gemompeld…
SCHITTEREND - ode aan Walt Whitman
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
38 in de donkergroene bundel
neuriet de held dromend
zijn legende tegemoet
schepper van een poëtisch collage
dat de ogen vasthoudt zoals
The Joy of Life of Sterrennacht
ik ben een kosmos schrijft hij
een oneindige ruimte samen
met alle materie en energie
een van de wilde jongens
halfgod van innerlijk gezang
weefsel van stemmen
ik…
een vermoeden van licht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
78 onder zinken wolken
komt zij moeilijk heen
door letter en papier
wie legt wanhoop de hand op
als het donker stil blijft staan
bij het tellen van gestorven dagen?
handen talmen
als zij haar lichaam
uit de duisternis trekt
uit kieren van vertwijfeling
schemert tóch een vermoeden
een vermoeden van licht…
aan de vleugel uit de lucht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
72 de lente is eeuwig nu
voor de jongen van
nooit meer hier en nu
van lekker ja nee en heen
altijd uit de pas
ongekend contrast
kind van altijd lenteblad
zonder morgen en gister
met lange warme kinderarmen
zwaaien in onbevangen taal
naar jou-jou-jan-en-alleman
muur noch storm zal jou raken
tijd is geen ding voor de ziel
van een puur…
duren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
58 haar gekromde vingers
borduren een woord
steek na steek
voortborduren tot
de naald zich vastzet
in haar gebalde hand
het monotone neuriën stokt
hoe lang zal het duren
voordat iemand je mist?…
A-B-C POGINGEN TOT POËZIE
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
90 op de tribunes in de Arena van de poëzie
bekijk je alles anders
zelden thuis nu present de Avonturier
luisterend naar twee ras Betweters
die snelsonnetten vinken
een Criticaster mierenneuker van geest
zift muggen met lijf en leden
koning op zijn eigen vitters-boeken-fuif
ach zie daar de droeve Denker zitten
naast de denkende Dichter…
veranderlijk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
59 mijn voeten reppen zich
door zilveren regen
ik dacht:
ik kleur de woorden
en maak een zon
later op de dag
zal zij komen
haar hitte verschroeit me
zij zal vogels verstenen
in oogverblindend licht
vleugels gebroken
niemand is veilig
als het zomert
laat mij winters zijn
ik ruik bloemen op ijs
mijn voeten reppen zich
onder de koperen…
Arcadia
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
70 toen zij in de velden van
vroeger liep
ver van de smeulende wind
en bijtende bergen
zag het kind van weleer bloed
in het oog van de zon
zij begroef ontbladerde dromen
onder de steen van het slapende oog
nu huivert ze naast zwijgende goden
ze hoort het slikken van de tijd
het licht is niet van porselein
in de velden van vroeger…
bewaren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
91 het denken moet
steeds opnieuw
beginnen
om de liefde
voor de wereld
te bewaren
met getekende
ziel altijd
opnieuw beginnen
met denken
dat de liefde
het meest is
om de liefde
te bewaren
steeds opnieuw…
bewogen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
48 met weinig middelen verbeeld:
een paar flarden van huizen
karrensporen in de sneeuw
een heuveltje met paaltjes
en mensen die geschrokken
opkijken als de grote komeet
zijn licht op hen schijnt
verbeelding angst ontzag
vallen in één ogenblik samen
rakelings passeert
de komeet de aarde
de hemel komt even dichtbij
het beweegt de mensen…