1526 resultaten.
achterblijvers
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
15 een klein dorp ging dood
het was een geleidelijk
sterven samen met de
achterblijvers
olijfbomen treuren in de
verweesde boomgaard
vóór het geblakerde huis
hangt een schommel scheef
aan gerafeld touw op
oeroude verlaten grond
het dorp zwijgt
dieper dan het graf
uit het bos klinkt het
gezang van een merel
zijn buurman valt…
dicht bij elkaar staan
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
69 dominee Eelko schreef:
pas op!
het duurt niet lang meer!
op 8 mei 1774 zullen
Mars Venus Mercurius
Jupiter en zelfs de maan
op elkaar botsen
de Aarde wordt uit
haar baan geslingerd
en zal geheel verbranden
ze zal verbranden in
de vurige atmosfeer
van de zon
mensen rilden van angst
zochten beschutting bij elkaar
nou dacht…
stralend leven en sterven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
31 Australische Aboriginals
zagen hem
duizenden jaren geleden
de heldere reuzenster
Betelgeuze
600 lichtjaar van de aarde
verwijderd twintig keer
zo groot als de zon
nog honderdduizend jaar
leven voor de boeg
eens volgt een
supernova explosie
hij zal imploderen
diep in zijn binnenste
sterft hij
bij zijn afscheid stuurt hij…
dit zijn de dagen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
54 dit zijn de dagen van
stofwolken en
woestijnhitte
van zout zeep
vuren en
dodendansen
dagen van
bochten en
ravijnen van
vrijplaatsen van
doekjes voor
het bloeden
dagen van
gesloten harten
en deuren
van branden
droogte en de
onbarmhartige zon
dit zijn de dagen van
korte dromen
van lethargie
bedrieglijke kalmte
inktzwarte…
achterblijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
38 in het open luchtruim
dansen vogels zich bijeen
cirkelend boven het
standvastige gebouw
van koper en graniet
boven de ingang
prijkt Mozes in
steen gebeiteld
samen met de
tafelen der Wet
in een gesloten ruimte
op de bovenste
verdieping wachtte
de galg
niemand keerde terug…
glans
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
69 in dit rode
vulkaanlandschap
op de diepste bodem
in het leegste landschap
de genadeloze hitte
wezenloze stilte
alleen maar vlakte
en in de verre
verte bergtoppen
deze genadeloze
ruimte
zo diep zo leeg
zij bood hem
een nieuw begin
de stille maan
was getuige van
de glans van zijn
ziel…
een woeste man
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen
59 ik ben teleurgesteld
noch kwaad of pissig
gebelgd evenmin
ik ben witheet
ziedend razend
woedend ja
WOEST ben ik jaha!…
hier moet het ergens liggen!
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
41 hier moet het ergens zijn
klepperende lepelaars
onderbraken even de
hebzuchtige koortsige verlangens
hier moet het ergens liggen
hier zouden ze op dat machtige
Zuidland botsen zo zuidelijk
had nog nooit iemand gevaren
de kaartenmakers lieten
hun verbeelding spreken
het Zuidland werd een
getekende werkelijkheid
hebzucht voedt…
wildvuur
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
52 het wildvuur laat een
spoor van vernieling na
in inkt gedoopt
de bast van de bomen
de wind trekt
slierten van as tussen
vermolmde huizen
het vuurrood gesteente
rouwt zwartgeblakerd
droogte en wind
het allesverterende
vuur verslindt
kent geen genade
de zon zakt in strepen
door het knisperende
naaldwoud…
fanfare zonder muziek
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
70 in trage uren
gist de taal in
het duister
later na het
rijpen in de zwarte
nacht lijkt
wat ze zeggen wil
zomaar uit het niets
aan te waaien
ze ligt voor het
oprapen woord
voor woord
maar haar klank
loopt vast
zie haar ontsnappen
fanfare zonder muziek
hoor haar knarsende
ledematen
achter de huizen
in een doodlopende…
vinden
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
69 iemand vertrouwt een fles met
levenskracht aan het water toe
nu rust ze ergens in
een ondiep zanderig graf
misschien sluimert ze aan
een oever of bij een verre zee
ze gaat niet ten onder aan
verlies of van verdriet
wie schittert als jij haar
vinden zal…
kijk, mijn bloemetje
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
58 kijk, fluistert ze,
kijk, mijn bloemetje,
kijk eens hoeveel
mensen er naar
jou gekomen zijn…
leven en sterven
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
75 levende kustlijn van zand
altijd in wording
altijd aan het sterven
landschap in beweging
grillig ruig
stelend en vretend
onberekenbaar
huizen verdwijnen
onder bergen zand
Charybdis’ wellustige
kaken zuigen
schepen op om ze
dan weer uit te spuwen
verslindende Scylla
wacht sluw haar kansen af
niets niemand blijft gespaard in
dit…
de lange weg naar huis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
56 achter de lens legt
iemand een vader en
zijn kleine zoon vast
hij laat me kijken naar
het kind dat teer verschanst
in het landschap van
vaders armen rust
zachte gebaren betasten
het kindergezicht
mollige handjes vleien zich
op mannenschouders
het geraakte hart wordt licht
in ademloze tijd
iemand achter de lens
legt het weerzien vast…
de wals van wat als
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
65 de wals van wat als
het morgen zwart wordt
vogels voorgoed verdwijnen
van wat als
alles wankelt niets de
goede kant opvalt
van wat als
de angst als een mes
tussen de ribben steekt
van wat als
alles wat leeft sterven zal
er niemand is om de doden te dragen
de wals van wat als
we morgen met lege handen staan
omdat we niets hebben…
door tuimelramen zweven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
74 een witte vogel die het rif verlaat
het kind dat met zilveren voetjes baadt
de man met stok die water uit de rotsen slaat
de valk die de verten ziet
de hoge pluimen van het riet
de landwind die naar de zee vliedt
het landschap in slingerlijn
de houtbrug over het ravijn
zal daar mijn grijze vader zijn
de nacht en najaarsvlagen
het hart…
Vermeer ziet het licht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
44 boven de herberg
op de eerste verdieping
ziet Vermeer het licht
het gouden zonlicht
spelend over de daken
van de stille stad
acht uur wijst de klok
boven de Schiedamse Poort
een windstille dag
een paar minuten
een verticale streep licht
op de ranke toren
van de Nieuwe Kerk
spel tussen schaduw en licht
stad water en lucht…
cirkeltijd
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
80 het blauwe vuur in zijn ogen
de zachte beweging van de hand
ze hoort zijn lichte zingen
het voorhoofd een schild waarachter
gedachten wachten
zijn ziel open naar haar toegewend
de zon op lichtgroene struiken
het lijf zonder zwaarte
een bloem drijvend in een schaal…
opgeheven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
40 het kind weet niet wat de hel is
alleen dat zij die veroorzaakt heeft
mama bestuurt de aarde
dàt is wat het zeker weet
de bittere stem van moeder
de kilte van het winterlicht
het venster op de wereld
in de slapeloze nacht
wit van vergeetachtigheid
zwevend tussen hemel en aarde
zingt het plots geen liedjes meer
de hel is opgeheven…
het licht is van porselein
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
51 op het strand breekt hij
als hij overrompeld wordt
door een verlangen
naar zijn Ithaka
verlangen naar het goede
mooie het ware
a paradise lost
overvallen door pothos
smachtende tranen
een hevig heimwee
sluwe arme Odysseus
de beproefde reis
de dag is helder
het licht is van porselein
de queeste voorbij…
ongemeten wijd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
63 toen het weer licht en
morgen was
zweefde een liedje
voor mij uit
ik wist het zeker:
vroeg of laat
vind ik het woord
levend als water
dat mij bevrijdt
de ochtend was
ongemeten wijd…
Aktion T4 Brander
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
65 hij stuurde foto’s
van zijn carrière switch
snapshots in zwart-wit
witgepleisterde
barakken leken op
Tiroler huisjes
namen dragend als
Gottes Heimat en Schwalbennest
aangeharkte tuintjes
op de achtergrond
dwangarbeiders figuranten
in burgerkleding
aan de horizon
torenden in de verte
twee grauwe grijpers
een witte schoorsteen…
komen en gaan
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
62 de trein als mijn
moederschoot
de reis naar de bron
waar adem begon
verloren geboortegrond
uit de donkere tunnel
altijd weer terug naar
het moederland
nog vóór het schelle licht
de zinderende halmen
en de kersenboom
de verlorenheid die
door de ziel kruipt
de trein als een
moederschoot
de reis naar vroeger
terug naar de bron
nog…
ochtendlicht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
129 in wit gesponnen
ochtendlicht zweefden
twee vrienden voorbij
zomerlicht speelde
door hun wilde haren
er was het onhoorbare
droeve koeren van duiven
droomde je toen een
vogel zijn vleugels
spreidde?
jou meenam in zijn
vogelvlucht toen
je ogen naar binnen
keerden en braken
alsof je droomde?
een schreeuw uit
duizend kelen in…
deze zomer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
55 deze zomer
bivakkeert hij
aan de stroken
van lakens en poëzie
hij verkeert
in een staat
van hypothermie
alles ligt
buiten de tijd
woorden
verdwijnen
alles
wordt gezien
alles bestaat
alles wordt taal
deze zomer
treedt hij uit zijn
lichaam
zet hij geen voet
buiten de deur
hij is overal…
zo luid en zo bang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
68 het hart van de storm
een oceaan van wachten
slaapt zonder wolken
houtduiven koeren
droever dan mensenverdriet
de boom zucht ruisend
een heldere pijn
in oude zielenlagen
het gras nat en zwaar
iemand wil schreeuwen
een stem met honderd kelen
zo luid en zo bang…
een verlangen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
67 dwars door boerenland
de zacht stromende beekjes
de aarden wallen
lijnvormig landschap
dijkjes begroeid met bomen
geborgen dieren
wapperende was
knotwilgen en klaphekken
een lang verlangen…
Keti Koti
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
53 het dode doet pijn
als het opstaat uit de dood
als het gaat leven
wiegende waarheid
als een vogelverschrikker
het maïsveld rimpelt
ogen als ijzer
op een onbewolkte dag
breek de ketenen…
tekenen van de tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
49 de dagen geketend
aan stilgevallen uren
getekende wijzers
naar geërodeerde
stomgeslagen tijd…
vogelvlucht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
111 misschien
droomde je toen
je lijf niet meer
van jou was
misschien
droomde je al
voordat broze
botten braken
je hart haperde
nauwelijks
kloppen kon
misschien
droomde je pas toen
je ogen naar binnen
keerden en braken
de vogel zijn machtige
vleugels spreidde
hij je meenam toen
je droomde…