resultaten voor 'J.Bakx'

de ploeg merkt niet dat de aarde in asfalt overgaat hij ploegt met slechts meer lawaai voort de vis hapt zo lang...

op het lege veld spitst de grijze honkvaste haas zijn oren nu de sneeuw smelt worden de doden zichtbaar we pend...

op deze loodwitte dag wist ik niets te schrijven op tafel lag alleen een witboek boek van stilstand gebroken...

toen we foto’s van toen bekeken knipten we minieme openingen in de tijd onze ogen bleven aan een kleine sc...

het leven zo licht als de veertjes van een uil waait zo maar over...

alles uit de kast getrokken om goden te mishagen buiten hun blikveld...

er is een reden waarom zij hier is twee mensen bedreven in enkele minuten de liefde of iets wat er op leek ze ho...

in het schelle licht drukt het gewicht van uren dagen en nachten de tijd is het rotsblok dat Sisyphus tegen de be...

eva de hoedster van verworpen juwelen uit de prullenbak...

zijden kimono als gedragen poëzie in een rijk motief...

zijn kleine hoofd stil en onafgebroken gericht naar de geel- oranje parasol wind en zon spelen doorzichtig met...

het was een witte lege dag in een slapend gehucht ik betrad het sobere kerkje of ik de deur achter me wilde...

een letter alleen op de wereld is niets meer dan een letter ik wacht misschien is het smachten naar een i...

verstrikt in een streng die ons omknelt stiller almaar stiller een verdord blad schuifelt van stoep naar ran...

geblust verlangen eenletterige mantra’s bezweren branden...

ik kan wel zuchten en mijn hoofd breken, doen alsof ik er niet ben, of wellicht zwijgen woorden weglaten, met sprakelo...

het gewicht van spijt gevuld met wit verdriet als dichte sneeuw dat reikend gras verstikt ruikt geen bloesem ziet...

de dood denk ik steeds eindelijk begrijp ik haar maar hij blijkt erger...

toen je papa’s bromstem vol zoete zangwoordjes hoorde over schaapjes: hadden die nog witte wol? en je mama’s...

zijn ziel liet de banden met de aarde los haar ogen vonden vanzelf de verte haar handen gleden van de kist...

in wegvloeiend licht is de droom een stil en roerloos reizen van tere stof geweven omringt hij de aankomst en he...

ze waren er niet op uit om de orde zomaar te verstoren dikwijls werd hen de deur gewezen terug het bos ingeja...

schijnbewegingen hoogte choreografie van de kunstvlieger...

met vaste vleugels dit vertrek zwaarder dan lucht stijgend bewogen...

soms zie ik even wie ik mogelijk kan zijn genezing in zicht...

de censoren zijn het tellen van woorden uitknippen van zinnen meer dan zat onleesbare brieven arriveren of st...

in de beeldentuin fluisteren ze met elkaar is het verbeelding...

woestijnmonniken verzinken meditatief in oase-rust...

voelde ik ongemak of zag ik schoonheid toen jouw bijzondere lijf me dwong je aan te kijken? is het aangeboren a...

in de beeldentuin spraakmakende sculpturen verbeelden hun taal...