resultaten voor 'J.Bakx'

marcherende mieren over een weerloos vogellijf begerige vliegen gonzen er omheen de laatste veertjes de ragfij...

je hart moet zuiver zijn sprak de pastoor op het schoolbord trok hij een onmetelijk grote cirkel handen voor d...

de waarheid is een lekkende sloep die in de geulen van zeeën verdwijnt wijs naar het wolkendek val neer in het...

het is zwaarte die bootjes over zeeën stuwt een voetstap die een onbetreden landschap zoekt het is duister...

ik stond nooit in de schoenen van een ander laat staan dat ik ooit 1000 mijl in de schoenen van iemand an...

als jij je toevertrouwt aan de aarde ik je blinddoek en begraaf in het zachte zand van de woestijn als dan...

het is het stille lege nest op de schoorsteen de blauwe sluier rook die over de daken reist de overgroeide kuil bi...

in het onmetelijke universum laveert een samenspel van atomen en moleculen de mens een druppel bewustzijn in...

zijn geweven droom ontwaakt in een reuzeninsect van linnen bamboe en aluminium zal hij de aarde ontstijgen m...

de versleten schoenzolen van drie straatjongens hun blote voeten half zichtbaar dik onder vuil en eelt leer, i...

de ruimte werd wit en licht toen ik naar je roerloze gezicht keek je ziel vloog naar de bol van de hemel niemand...

wikkend en wegend dwarrelt het blad naar de grond de hechting voorbij het blijft daar liggen voor zolang het duren...

een uil rust op een knoestige tak zijn vleugels licht gespreid laag aan de hemel verlicht de maansikkel het do...

het onbeschrijflijke slaapt nooit het sluimert hoog achter bergen niemand kan er bij kraaien doorboren de st...

de pen het kleinood wiegt weemoedig in broze schrijvershanden in het witte dichtershuis vindt dun gezaai...

hoe schuilt een mens voor het teveel aan bladblazers snerpende stemenmen luide meningen voor het teveel van al...

achter ons lag een tijd van sudderen en niets-aan-de-hand we keken niet om naar de verdorde tuin de donder in de...

wat kon ons gebeuren ons huis was van staal totdat we in een hemeltergende explosie van vuur in het hiernama...

natuurlijk kon je als geen ander zwijgen praten voor twee deed je ook natuurlijk kon je denken zei je...

gisteren keek ik door het venster naar jou je glimlach was niet voor mij zoveel wist ik al je lichaam bewoo...

de ochtend ontwaakt en ik, liefste, open in gedachten alle ramen zonder vertoon of aanstellerij bied je me...

ze bekeek de catalogus het was winter er was niet veel tijd niet buigen nu voor de striemende kou hoeveel appe...

het schrijvende diepe zelf verkent een denkbeeldig onmetelijk landschap het tekent beweging een gevleugeld twee...

de geknakte woestijnpalm laat in schroeiende hitte haar getergde oren hangen een andere bezweek onder haar ei...

de uitgesproken woorden reisden op zachte toon naar binnen om daar de zwachtels van zijn ziel te halen hij kon z...

Prozac dicht het gat in een mensenhart het leven zit nogal slordig in elkaar bloed zoekt als de rivier een uitw...

als ik de dichter in mij begraven zal laat ik de woorden weg bevrijd me van wie ik ben de zee wast mijn herinne...

ik vlieg af en aan om jou schrokop te voeden ik baarde je niet je bent er gewoon barstend van verlangen jouw...

bang voor buitelingen bang voor het niets voor kijken naar witte plekken op de muur angst voor het balanceren o...

het ongekende verlangen naar roerloosheid voelt de deur dichtslaan wegstervende voetstappen...