inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 85.263):

In de zachtheid van haar zijn

in de zachtheid van haar zijn zie ik
de onderzoekende blik haar
spitse wijsvinger die naar alles
wijst wat belangrijk is

in deze stilte hoor ik haar stem
die vraagt aanvult en die van
zwijgen weet als het nodig is
we spreken niet alles uit

En toch troost me dat zozeer
in de lichtheid van haar kamer
zij heeft weet van de wisselingen
van het komen en het gaan

Zij kent de seizoenen
en zij blijft zoals zij was
ze aanvaardt haar laatste reis
op de wijze waarop zij leefde

Met heldere open ogen
een laatste blik dag meisje
dag lieve dame dank je wel
een laatste zoen op je zachte wang

... Opgedragen aan een lieve, schrandere dame (98) die onlangs overleed. ...

Schrijver: J.Bakx, 16 april 2025


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 242

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

J.Bakx, een week geleden
Dank je wel, Peter. Ik denk dat liefde in alle verschijningsvormen de kern van het leven zou moeten zijn. Fijn dat jij leest wat ik bedoel, net zoals KarelMaria, BKNWRM en andere lezers.
Peter Toll , een week geleden
Wat lief(devol) en mooi, Joseline!
Ik word er stil van.
J.Bakx, 2 weken geleden
Dank BKNWRM!
BKNWRM , 2 weken geleden
Een prachtige en eervolle eindserenade Joseline!
J.Bakx, 2 weken geleden
Vanuit het hart geschreven, KarelMaria. Sommige mensen zijn zo betekenisvol! Dank voor je waardering!
KarelMaria, 2 weken geleden
Wat een prachtgedicht, Joseline!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)