categorie: overlijden

de wind laat rimpels achter op het water het is dit ogenblik deze stilte waarin ik je vind jij bent zomaar...

Onaflatend braakt een inlaatduiker Haar overtollig plensbuiwater Onder de opgehoogde weg In het drasland uit En r...

Vreedzaam op de wind dansen de golven en het helmgras wuift in de maat mee, in mijn hart wordt weemoed gedolven, jouw...

DE BOOM BLADEREN RITSELEN NIET Hier hangen aan het plafond po's en potten, vogelkooien die het ledige kunnen bevat...

Voorbereiding voor afscheid 1 Een afspraak op 28 december zou ons het beste uitkomen Jij moet rekening houden m...

Ik denk dat opa wist wat sterven is Zou hij als kind al begrepen hebben hoe het gaat, wat het betekent? Helaas lukte...

Ons lichaam is een knekelhuis. Het kleinste knekelhuisje dat ik ken. Wat botten in een zak van huid, met een kop di...

Dood zijn is niet meer leven. Leven is niet meer dood zijn. Dood zijn is niet geboren worden. Welke dode zit daar n...

Voor Ilse Starkenburg 1963-2019 Nu jij ook bent overgegaan ik dat pas na weken heb gezien het besef dat nu pas bezo...

de momenten die ik kreeg van jou zijn toen en nu deel van mijn leven die ik voor altijd dichtbij mij houdt zodat zij...

in het stille schuilen wij bij de oude beelden van toen ook nu ons pad gescheiden is duurt zo onze reis samen voort...

In je cocon als onberoerd van vele vragen slaapdronken wiegend in de armen van de dood nog mooi steeds met je haren za...

Jij veroudert niet meer Herinneringen houden je jong Jij ging plots Mooie herinneringen bleven Als een rots Jij...

In Painswick heb ik mijn gemis begraven Nabij een Yewtree op de dodenakker Het maakte opluchting en vreugde wakker Ee...

onze hoofden harten en levens waarin jij altijd aanwezig bent omarmen jou warm elke dag met een liefhebbende lach...

Vandaag sta ik bij mijn graf, waarin ik eens zal rusten, onder oude dennebomen. De zon schijnt door de takken. Het i...

Ik kijk naar de foto die mij zo dierbaar is Het is vandaag die dag, de dag van het gemis Dat jij ons dertien jaren g...

tikt onverminderd door niet even staat hij stil nu jij ons ontvallen bent veel te vroeg in de bloei van jouw...

toen de zee de boot zonder mast voor even nog zeilloos spartelen liet toen de zee zich bedacht en jou achter...

De wilgen delen schouderklopjes uit Zij willen helpen mijn verlies te dragen Je beeltenis begint wat te vervagen Ik...

nu jij hoger dan hoger bent in de oneindigheid van de horizon kijk jij vanaf de overkanten tijd naar het schitterend...

Iemand met wie het goed kon vinden, wenste aan zijn sterfbed mijn aanwezigheid. We waren, weliswaar, niet echt dikke v...

Theedoeken van tante Henriette hangen aan de lijn de wind blaast ze op tot ballonnen maar tante kan ze niet meer er v...

Berusting zucht uit de geur van vers gedolven aarde, houdt het verstilde hart omhoog, onophoudelijk stroomt bloed...

misschien liet je het verlangen los was je alle angsten voorbij zochten je voeten naar vloeibare uitgerekte uren...

dag mevrouw, dag meneer heeft u het al gehoord er is hier een vrouw overleden wellicht is ze uitgegleden nee, ze is...

langzaam sijpelt dagelijkse sleur uit zinnen zonder punt oren in het boek kleuren dieper ondanks zonlicht dat doo...

Op dagen dat de zon weer eens weigert te schijnen omdat de mist te dicht is steek ik ter verlichting een kaarsje aan...

Als een blaadje dat zich vastklampt aan de tak om niet te vallen en waaraan de wind vraagt: “Blad, wat is het da...

Geef mij ook vandaag gerust 'n arm even een hand, hier is heus wel een schouder een om op uit te huilen, een oor ervo...