Hij blijft zitten onder de lange uithalen
waarmee ’t volk hem smeekt te komen;
met verwende lijven en naïeve dromen
verlangen zij naar vrede in hun leven.
De vraag wat zij daarvoor willen geven,
wordt ontweken door op hun gebeden
te wijzen en hem met liefde tevreden
te stellen en honderd kruizen te slaan.
Aldus bezweren zij hem wel te verstaan…
En dan waren alle vogels plots daar
Die mij van boven tot onder toezongen
Die mij dadelijk beseffen deden
Je kunt deze niet laten
Alsook de zwarte rook
De late rook voorwaar
Een weigerende lucifer
Zeker en vast was daar
Dat zwaar occult signaal
Sindsdien ben je een dienaar
Een vrije metselaar van woorden
De schone schoonheid vrijer
Onder…