Vereeuwigde verbeelding

Voor zijn ogen stroomt het
leven als een kolkende rivier,
klotsend tegen zijn weerstand;

zonder slaap bezwijkt de dijk:
het schaap moet op het droge blijven
zodat het niet in verlangens verzuipt.

De goden probeert hij uit
de lucht te plukken als kersen,
met bloeddoorlopen vingers tot gevolg.

Hij kan dan verbolgen zijn
dat zijn vluchtplan gesmolten is
als een raket in de zomerzon,

de hemel ligt als een planisfeer
te wachten onder zijn handen
op vereeuwigde verbeelding.

Biografie van deze schrijver

schoonheid verlangen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 16