Cogito ergo ...
Wat moet een mens met woordeloze beelden
ideeën uit het niets, fantoomgedachten
elkaar verdringend, oplichtend, vergeelde
uit lang vervlogen hoeken onverwachte
en meer recent, stiefmoederlijk bedeelde
zomaar vlak voor zijn geestesoog gebrachte
opdoemend onverwoord fata morgana
in zijn nog te voltooien
geestoase
zegt hij, als hij wil vatten
wat het is
ik denk wel 'cogito' maar wie
ben ik
René Descartes, uit Leiden
met die sik
en zijn tractatus philosophicus?
Hij moest eens weten dat een zijner lezers
een Connie P. of een Griet
Op de Beeck
zou schrijven als professional
en leek
'Ik ben' en schrijf 'Kom hier
dat ik u kus!'
... Voor M.W. ...
Schrijver: Maxim , 18 juni 2025Geplaatst in de categorie: filosofie
Cogito_ergo_sum 1.9 met 7 stemmen 
212
212
Geef je reactie op deze inzending:
soms wordt mij de adem ontnomen
weigert ’t bloed goed door te stromen
maar
blijven de poëtische woorden komen
echter
als ’t bewustzijn even hapert of vernauwd
dan krijgen die woorden ’t ook benauwd
dan zijn de beelden die ik produceer
verre van vertrouwd
daarom
als de dood mij ’n keertje niet meer loslaat
of als ik eindig in ’n vegetatieve staat
zou ik ’t fijn vinden als er iemand is
die jou dit weten laat
je bent per slot van rekening
inmiddels
toch wel mijn absolute poëziemaat
mijn mailadres staat iig in mijn biografie
en misschien durf je ’t wel aan
om elkaar eens te ontmoeten bij ’n bakje koffie
misschien lukt het vanavond weer
om een gedicht te produceren
in mijn cosy corner Rens, maar heb intussen wel her en der flitsende reacties geplaatst...
Al met al een korte break om de accu van mijn mentale e-bike op te laden...
edoch vreest niet, 't is slechts reculer pour mieux sauter!
Alles goed?
Al een paar dagen geen inzendingen meer?!
Bedoel je 'De Hemelvaart van Massimo'
een roman door Oek de Jong?
Of bedoel je de Nederlandse dichter
Maxime Garcia Diaz?
Somtijds is ons geestesoog groter dan de maag. Dat wil zeggen, met de juiste bril op (nietwaar, Rens)...
dan is het wachten op het eenmalig unieke onherhaalbaar ondeelbare moment dat de muzen ons
gunstig gezind zijn, dan zwieren de arenden hoog in de lucht, de aronskelken doen een schietgebed en
parelhoenders wijken uit voor de albatros die vliegende vis afvangt in het tintelende dolby stereo panorama waar zelfs een David Attenborough van moet bijkomen als een verdwaalde pinguïn op robbeneiland de trossen los gooit voor de volgende opnamen in de wildernis van terra nova nondum incognita, in de slipstream onze sloepen achter ons aan zeulend, gereed voor het multifocale interraciale nonverbale zomerzonnewendefeest...
(vrij naar De Hemelvaart van Maximo)
ik herkende je verwijzingen direct
naar Kaváfis,
maar welke naam het is
waar jij het over hebt
krijg ik zelfs door drie brillen bekeken
niet scherp
mijn begripsniveau verloopt in golven
zet even je leesbril op...
'Zovele keren zo dichtbij
te zijn geweest
bij het gedroomde
geliefde lichaam'
is eveneens een citaat uit Kaváfis' gedicht 'September 1903'.
Niettemin dank voor deze briljante associatie!
@Pé Dant:
dank voor deze briljante observatie!
Heb de volgorde omgehusseld (onder strikte handhaving van de wetten van het metrum en de edele regelen der Latijnsche spraakkunst).
zijn Rens en René dezelfde en één
remember september!"
schreef hij driewerf,
roepend "In-som-nia!"
Was zij een illusie
een wensput, spelonk
in een duistere grot,
een bodemloos vat?
Zovele keren zo dichtbij
te zijn geweest
bij het gedroomde
geliefde lichaam
van zijn Insomnia
uit het gedicht:
'September 1903'
Trouwens, dat zijn voornaam dezelfde is berust op puur toeval hoor. Niks irrationeels aan -;)!
dan merk ik de leegte van mijn leven niet.'
gevangen in zijn hoofd
vergat hij goed te voelen