Gemis
netgedicht
4,5 met 2 stemmen
38 Ik ben je geliefde door dik en dun
Samen brengen we in gedachten
De dagen en de nachten door
Genieten van beelden van goud en ivoor
Smalle schaduwen die thans voorbijglijden
Ons herinneren aan oude tijden.
Vandaag jaagt een schaduw over het veld
Ergens knispert zand in schelpen aan het strand
Ondanks jicht heb ik mij ook vandaag vermand…
Mijn weg vinden
hartenkreet
3,0 met 1 stemmen
36 Het vinden
Van mijn weg
Is alleen
Te bereiken
Via mijzelf…
Eigenwaarde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
29 Eigenwaarde
Een kracht
Die bepaalt:
Of we keuzes
Voor onszelf of
Tegen onszelf maken
Daarmee dus
Voor of
Tegen de liefde…
emancipatie
hartenkreet
5,0 met 1 stemmen
36 Het betekent blijkbaar
dat vrouwen niet langer
voor mannen mogen wassen
en strijken.
Mannen mogen het misschien
nog voor mannen doen,
vrouwen voor vrouwen.
Maar vrouwen niet meer voor mannen.
Ook als die vrouwen dat zelf graag willen?
Ja, ook dan.
Hun bereidheid voor een man te wassen
of te strijken, wijst er immers op
dat hun ontvoogding…
Ochtendwaken
hartenkreet
3,5 met 4 stemmen
34 Terwijl de hemel open plooit
van purpergrijs naar geel verkleurt
met vegen wit erdoor,
net of iemand een stuk stof ontrafelt,
priemt het eerste blauwe van de dageraad door de hangende mist.
Geluiden,
bijna onhoorbare trillingen op de wind,
komen door het raam aangewaaid,
langzaam zwellend tot een geheel van twinkelend vrolijk vogelgezang…
licht en draaglijk
netgedicht
2,0 met 2 stemmen
74 ik spring in het duister
en schrijf je over
alles wat ik niet weet
alles dus want het
gaat nu eenmaal
over niet-weten
vier dingen maken
de sprong licht
en draaglijk:
1. vanaf de maan gezien zijn we allen even groot
2. jij bent mijn medemens
3. de liefde is de eerste wet
4. de dood schrijft en streept…
Hardnekkigheid
netgedicht
4,0 met 1 stemmen
56 Laten en rustig toezien,
hoe alles wordt gedaan.
Hoe harten blijven kloppen,
terwijl wij mensen slapen,
en doorgaan met bestaan.
Luisteren naar de wind,
die fluistert in de bomen,
en ook wolken drijven laat.
Zien hoe liefde wegen vindt,
wanneer mensen leren laten,
en toch het liefste blijven doen.
Wij mensen menen hardnekkig,
dat nietsdoen…
Verloren
hartenkreet
3,0 met 1 stemmen
20 Is dit een droom
Of realiteit
Weet ik nog wie ik ben
Of ben ik een pion van een spel
Waarvan ik de regels niet ken
Heb ik zelf nog de controle
Of leef ik iemand anders leven
Ik voel me zo alleen
Zo verloren
Dus maak me enkel wakker
Als ik ergens anders ben
In een wereld
Waarin ik mijn leven zelf kan bepalen!…
Overdenken II
netgedicht
3,0 met 40 stemmen
38 Overdenken II
Vandaag dacht ik aan denken, en
over denken. Ik dacht: vanavond kleur
ik dit tranendal groen met krokodillenverhalen.
Breng ik mijn sterkste argument naar de haaien.
Door met een standbeeld te vezelen over
zaken die geen straatsteen meer wil horen.
Ik help een CEO bij het oversteken, en rebelleer
door schrammen op winkelkarren…
Het smalle pad
hartenkreet
2,3 met 3 stemmen
47 Ik ga van de hak op de tak
Maar als sneeuw voor de zon
Ruim ik op
Ruimt mijn huis op
Ruimt mijn kop op
Gooi ik weg
Geef ik weg
Ga ik wandelen
En bewandel dan graag
Het smalle pad!…
atlas
netgedicht
3,2 met 53 stemmen
106 contradictie weegt door
zeker als je voelt dat
schouders enkel kunnen
dragen wat klopt en ik
hoorde dat deuren opengaan
als je nederig bent en vraagt
maar dat klopt niet volledig
het doel is dualiteit overstijgen
en toch geloven dat een
huis de storm vergeet
ik heb al jaren geen landkaart meer gezien…
Saamhorigheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
64 Totdat een scherf weet,
dat hij uit glas bestaat,
begrijpt hij helaas niet,
dat hij niet kan breken.
Een verloren stukje zoekt,
totdat hij zijn puzzle vindt.
Zo zoekt een gebroken mens,
omdat hij zich eenzaam denkt.
Totdat hij bij andersdenkenden,
saamhorigheid ervaart.…
Het een wel, het ander niet
gedicht
3,1 met 38 stemmen
8.937 Het gieren van de tram
in de bocht
doet mij dikwijls denken
aan het schuren
van het mes
op de steen
van de scharenslijper
maar het schuren
van het mes
op de steen
van de scharenslijper
breng ik nooit in verband
met het gieren
van de tram in de bocht.
------------------------------
uit: Gedichten 1938-1992.…
Dromen
poëzie
3,7 met 45 stemmen
5.970 Ik denk overdag dat ik droom,
ik droom 's nachts alsof ik zag:
Was het 's nachts zo donker niet,
en niet zo licht bij dag,
't ware lastig uit de droom
van deze dromen te komen:
Of mijn droom denken is,
of mijn gedachten dromen!…
Op een wasbeer
netgedicht
3,0 met 10 stemmen
85 (hommage aan Kees Stip)
Een wasbeer las in Krommenie
René Descartes' filosofie:
"Ik dacht", dacht hij, "en dus ik was,
maar wat was was voor was was was?"
Zo liep hij bij 't filosoferen
de godganse dag te is-beren.…
Laat Maar Komen
netgedicht
3,5 met 2 stemmen
53 laat maar komen
laat maar gaan
volg je dromen
ga er achter aan
wees niet bang
volg de weg
die het leven al lang
voor je heeft gelegd
vleugjes toeval
heeft ze verstopt
wat zich plotseling als jouw
richtingaanwijzer ontpopt
misschien val je
maar ga weer staan
en loop de weg af
die het leven je laat gaan
het leven immers bepaalt…
Een tuinman snoeide rozen in een gaarde
poëzie
3,0 met 10 stemmen
1.190 Een tuinman snoeide rozen in een gaarde,
Gelegen in een duivengrijze streek,
Het was opeens, dat hij de Dood ontwaarde,
Die roerloos, spottend grijnzend naar hem keek.
Zijn adem stokt, hij beeft en wordt zeer bleek,
Zou graag nog toeven op de goede aarde,
Die hem zo weinig zorgen baarde,
Voor hem steeds mild en goedertieren bleek.
Dan ijlt…
Alles is nieuw
gedicht
3,1 met 23 stemmen
7.939 Wat zou gebeuren was er altijd al, volmaakt
gespeld door een beker die stuk viel
scherven waarin afdrukken van duimen
het rilschrift van naalddunne takjes staan.
Het is geen verhaal dat wij maakten maar iets
wat er was en er is in de sporen van greppels
en staanders en lang gedoofd houtvuur.
Het hoefde alleen maar gevonden te worden.…
Leven beweging
hartenkreet
2,0 met 3 stemmen
68 Leven is
Beweging
Leven verschaft
Je ieder moment
De vrijheid
Nieuwe en andere
Gedachten te denken
Die de scheppers zijn
Van een nieuwe
levensvorm en persoonlijkheid…
breekijzer
netgedicht
3,5 met 2 stemmen
133 Het leven is in me opgestegen
vanaf de aarde tot de hemel
Maar het raakt mijn hart niet voorbij
Hoekig wars van elk begrip
of mededogen dit leven
Misschien kan ik
de doorgang forceren
met stukjes van jou
Want jij doet ook maar voort
zie ik wel
zodoende
tot elke stribbeling zich ontheft
in het ouder worden…
wat overblijft
netgedicht
3,5 met 2 stemmen
38 soms blijf je
waar je bent
het zaadje
dat in de ziel
kleurend ontkiemt
in stilte verder
groeit gedragen
door het
diepere leven
in harmonie met
de seizoenen
je blijft
waar je bent…
woestijnstof
netgedicht
3,0 met 1 stemmen
62 is het een zegen
een vloek nu
een wolk van het
grote vergeten door
de wereld waait?
vluchtgegevens
verdwenen zijn
alles van waarde
bedolven wordt
onder maakbaarheid?
is het een zegen
of een vloek als
we herinneringen
aan licht en donker
verliezen?
vergeten om
elkaar onder
de sterrenhemel
gezelschap
te houden?…
Leven in ToeVerNU
netgedicht
2,0 met 2 stemmen
42 De toekomst van het verleden,
is het verleden van de toekomst.
Het zijn gedachten die nu ontstaan.
Illusies die u in toevernu droomt.
Onze toekomst en ons verleden,
zijn vervormde herinneringen.
Meer niet. Nooit minder.
Ons verleden en onze toekomst,
zijn gastvrije open deuren,
die gesloten blijven.
Het leven is een gevangenis,
waarvan…
bijtijds
netgedicht
1,0 met 1 stemmen
39 iemand blijft halverwege steken
op de maat van het verleden
om met een moment te volstaan
groener neigend naar gras dat altijd
elders naar zee hunkert zonder
bestemming indachtig of anderszins
te weten wie nog meer vertrok van
de plaats waar wij waren
ooit vraagt iemand nog waar de jas
bleef nadat het lichaam vertrok…
Ze vraagt zich af...
hartenkreet
3,0 met 1 stemmen
41 Ze vraagt zich af wanneer het ouder worden is begonnen
en of het leven wel levensecht is?
In haar vergeten momenten
verwateren de beelden
en verdampen in een traan
terugblik naar haar oeroude zielsbestaan...
Ze verbergt zich in de stilte
waarin de dag haar blijft schaduwen
zoals
de zon die leert haar donkerte te omarmen in de maan…
Wachten
netgedicht
3,0 met 2 stemmen
42 Ze leunt tegen de hemel aan
zoekt langs lijnen van dromen
de geur van honing
zachtheid als zijde
de zon die te voorschijn komt uit de nacht
wacht en wacht
zucht naar
tijd der tijden ...…
als ik ontwaak
netgedicht
3,0 met 1 stemmen
55 is alles dan
zoals het is
komt alles
vandaag
zoals het komt
ben ik dan
nog zoals ik
ben zoals ik
ben geworden
als ik ontwaak?…
Waar angst moedig wordt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
50 Angst graaft door de duisternis,
met de moed der wanhoop.
Waarom zitten mensen in de put?
Waarom graven we tunnels?
Aan het bitterzwarte einde,
van een zelfgegraven tunnel,
schijnt weer helder licht.
Ook in onze diepgegraven kuil,
wanneer we naar boven kijken.
Daar, waar we uitgegraven zijn.
Na op sterven na te zijn uitgeput.
In diepe…
teruggaan
netgedicht
5,0 met 1 stemmen
44 het roestig oude hek is afgesloten
daar fluistert nog de wind memento mori
en zie je afdrukken van kraaienpoten
want voor de dood ontvangt er niemand gratie
och, doe voor mij het hek nog één keer open
en laat mij in het wit dan binnengaan
ik zal de namen van de zerken stropen
terug de tijd in, laat me in de waan
en ergens dwarrelt nog een…
dieptepunt
netgedicht
3,0 met 2 stemmen
56 ik heb gezien dat leven vallen is
de één wordt hoger losgelaten
dan de ander
we leunen en we steunen wat
klampen en verkrampen wat
raken en verzaken wat
beloven en geloven wat
even wint de zwaartekracht
en raken we de grond
dan draaien we weer om…