begin van de dood

Wij, zachte tikken op de ramen
als bezinksel van voorbije jaren
in de fijnste lijnen beschrijvend,
die onderhands het einde keren
van ingeblazen adem,

-niet het leven zelve,
dat is feitelijk oneindig!’ –
zien wij dat het losstaat
van vreugde, nooit aflatende lof
voor het verstarde ontoegankelijke.

Van het eindig schreeuwen der verscheidene zeemanifestaties
zal de zoute nasmaak overblijven,
onder een ‘spectaculum diei melodiosi’ als gladgestreken huid
verbergen zich onze primaire zintuigelijke gewaarwordingen;

als wij als tovenaarsleerlingen kruipen,
tot op de bodem van Dionysos’ kruiken,
heilzaam zuipen:
in Oizys’ verwachting,
zonder verzachtende omstandigheid.

... zie 'Mortis initium' door Max de Lussanet

[schouwspel van een melodieuze dag/melodische verdichting] ...

Biografie van deze schrijver

Dionysos spectaculum diei melodiosi Oizys

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 2 stemmen 17