Alle inzendingen van Jean Fermate

We hadden elkander een tijd niet gezien vrienden van oorsprong de 2e generatie nu in de 4e het jaar 2025 van deze mannen de jongste in z'n 60ste levensjaar en de oudste op weg naar de 80 mijn verjaardag moest nog gevierd worden die van mijn ingaande 74ste levensjaar, 12-2 maar aanslagen op het lichaam hadden huisgehouden in onze vriendengroep…

Ze was er altijd vol van geweest naar de mensen, naar haar naasten "Je moet wel goed eten" het zat zo ingebakken in haar systeem allen waren dierbaren voor haar en goed eten doet goed leven, niet waar toen een dierbare van haar ging sterven het was ver over 5 voor 12, qua leven ging 1 minuut voor 12 de bel, zoals afgesproken de euthanasie-arts…

Liggend onder een immens hoge spar sper ik effe met mijn eigen geleefde leven laat ik de hoogte-, diepte-, pijn- en fijn-punten van mijn zaligheden en (on)zekerheden helemaal los laat ze, laat het bezinken, inklinken mijn ziel neemt nu een hoge vlucht maar raakt niet meer gewond, verwond langs de stam met vele kale takken en diverse levens-ongemakken…

Met hangen en wurgen wordt hij in leven gehouden ze houden hem ver van de dood dus doodgewoon in leven Pipo de Paus en z'n mamaloe die hele intens dooie entourage van de moederkerk te Rome In het Vaticaan vestingstadje van de onthoudingen, verboden en zeker die van euthanasie; want we zijn goed gelovig katholiek vooral conservatief, dus…

Nu met de dood van Loretta zo snel na die van Rob en nog niet zo lang geleden Dieuwertje van het Sinterklaasjournaal denk ik aan 'De lopende band' ja, ja, die van wijlen Mies doch nu zeer actueel, denk ik aan een doodlopende band waar je met een beetje geluk even of langer vanaf valt maar als in een komkommerfabriek weer heel snel opgelegd…

Keihard tikt de regen op mijn zolderraam tikken van verdriet en eenzaamheid want Rob is dood, nu niet meer saam want hij is nu verleden tijd Kom vertel me regen hoe dat voelt troost me met jouw tranen zo doorvoeld laat me weten dat 't genoeg was voor hem want ik hou nog steeds van Rob…

RUTTER, THE LORD BLESS YOU EN KEEP YOU naar de opvatting van Jean Fermate, pseudoniem van Jan Jacob Krediet Van den Bos bas-bariton van de WesterCantorij o.l.v. Evan Bogerd, bij aanvang van een persoonlijke repetitie Waarom ineens tranen die biggelen over m'n wangen is het de herinnering aan het afscheid van mijn moeder (2009) ben ik…

'Wie schrijft die blijft' u kent het gezegde en wie digitaal publiceert die blijft voor de eeuwigheid Op nieuw gewonnen land van de ZuiderZee in Zeewolde komt er toch een datacentrum niet zo groot als gepland doch groot genoeg voor www.gedichten.nl en www.nederlands.nl Johan Mostertman opent het feestelijk omringd door levendige dichters…

Soms zit de dood aan tafel Soms zelfs eet ie mee Het is geen smakelijk gezicht Het laat boeren en scheten Moeten we dat 'smakkelijk' aanhoren met slijm vallend van de lippen Soms wordt het ons te veel  Moet ie eten in de bijkeuken Maar veelal is ie niet in huis Niet uitgenodigd, niet nodig Dwaalt ie rond in het buiten Dan is er…

Als de dood dreigt Dreigt met overlijden Dan stel je je daarop in Ook als het je liefhebbend kind is Je dochter Giulia van 17 Diepe wederzijdse liefde Als je dochter de dood afwijst Zich spiegelt aan het leven Dan stel je je daarop in Dat is ook zwaar, niet makkelijk Maar het leven is niet makkelijk Dus gewoon niet aanstellen Je…

Mijn leven wordt beheerst door de ernstige ziekte van mijn dochter Giulia Het vult mijn doen en laten mijn geest stroomt over tegen een uitgedroogde dijk Ik pleng geen tranen ik moet sterk zijn want zij is sterk, oersterk Maar dat is geen garantie er is geen garantie op leven maar ook niet op 'Hoe Dood'! Dus van tijd tot tijd parkeer…

Niemand kan het geloof staven van de ander Men kan alleen eigen geloof uitstralen naar die ander Maak het maximaal zuiver met maximaal respect van en door beiden Want geen 2 mensen zijn het zelfde een ieder is uniek…

The show must go on Een voor mij tranen trekkend artikel in het AD van zaterdag 13 april 2024 over Tineke Schouten  Over 'HOE DOOD EN DAN DAARNAMAALS' het thema waar ik onder pseudoniem over schrijf Schoutens man was er tussenuit gepuft net toen Tineke 't puffertje ging halen Hij ging zoals de meesten gaan alleen, op laatste kracht…

Door helder sprankelend stromend bronwater verkwik ik wat of meer door de waterval-muziek van Chopin Het afscheid van tante Lucy het bijwonen van de dienst is confronterend raak Ook zij heeft 't moeilijk met het loslaten van een leven zonder leeftijd Tranen ontvallen haar ogen maar worden opgevangen  door de glimlach van haar lippen…

Ik waande mij in het dodenrijk En naar ik er langer was Werd mijn waan meer werkelijkheid Er stond een familiegraf open Er zou een kist aan worden toegevoegd De vierde, de laatste; vol Ik keek in dat keldergraf Ik keek te diep in de diepte Het roerde de diepste dood in mij De bloemstukken vierde het leven In al haar pracht en uitbundigheid…

Je komt nooit op een gespreid bedje Als de dood je roept, je gaat overlijden Wellicht soms enkele uitzonderingen Zoals Staatshoofden die dood gingen Het sterfbed zelf is wel snel op te maken Maar heb je je testament opgemaakt Voor met name geld, goederen en welk deel Aan wie, wat, wanneer en hoeveel Heb je je uitvaartwensen vastgelegd…

Erwin Olaf is dood Maar zijn werk leeft Een beetje gek Heel veel te gek Te mooi Te inlevend Zin gevend Zen voelend ’T zal nog meer leven Dan tijdens zijn leven Wat heeft die man geleefd Wat heeft die man gewerkt Wat heeft die man betekend Veel, heel veel, te veel Erwin Olaf de Koning te rijk Maxima , W.A. en ‘t Rijks verrijkt…

In de echo van de stilte Zit veel meer stilte dan in stilte alleen Die echo is niet kil, niet koel, maar ‘cool’ De nagalm, echo van die stilte Verzilten je zout in zoet Versterkt je dijken tegen overstromingen Van emoties, kwellingen, opwellingen Ben ik soms toch bang, heb ik angst Dan stort ik mij in die stilte en met name In de echo van…

De componist schrijft het fermate, her rustpunt voor maar de muziekuitvoerenden, de dirigenten beslissen de duur als het gaat om de genoteerde fermate's in muziek Een fermate maakt muziek zo bijzonder het fermateteken, die halve boog met punt een rustpunt voor een noot of stilte Wat, dat de compositie zo eigen maakt de uitvoerende muziek…

Toen haar zicht het zo liet afweten Kwam zicht op overlijden in zicht Ze was het aan haar status verplicht Het uiteindelijk moment voelt als licht Vandaag krijgt zij wat zij verlangd Niets in haar geest noch lichaam is bang Want haar afsluiting is haar nieuw begin Het is de dag, het is de tijd, arts begin!!…

Het was spontaan het was in het echt het was traditioneel spontaan en echt Ik bezoek het Claverhuis ontmoetingshuis in de Jordaan waar ouderen doorgaans in de meerderheid zijn Echter vier jonge jongens rond de elf vallen me op door hun digitale kennis en zij helpen mij in minuten op TIK TOK Ik voel en zie een project is geboren junioren…

Natuurlijk heb ik eigenschappen van m'n ouders maar ook van hun voorouders zelfs de hele verre Maar het meeste heb ik van mezelf mijn eigen ik, mijn unieke ik!…

Wie praat over de dood is nog in leven…

Ik laat niets na echt helemaal nada niets Alles heb ik gegeven bij leven om te kunnen (over)leven Dus ik laat niets na ze kunnen doodvallen…

Als de dood een sluier trekt en je kijkt in het gezicht van het iets of niets dan heb ik bij leven geregeld op te gaan in het groen als laatste wens, testament Wel zo wenselijk voor het milieu ons milieu Mijn kIst wordt gedragen door mooie mannen jonge mooie mannen zo mooi als ikzelf was en de mensen die komen kijken ervaren…

Als de Rooms-Katholieke Kerk Het Evangelie van Jezus Christus Echt serieus had genomen Was er al lang actie ondernomen Richting Poetin met zijn kerk en kliek Had de Paus in Moskou gezeten Ik gun iedereen z’n geloof en houvast z’n basale liefde voor de leiders, de Paus Maar dit spoort zeer pijnlijk niet De Paus is dood Leve de langst…

Oma is dood de moeder van Erica nou niet echt in de wieg gestorven 93 jaar en ze was de dagen zat De begrafenis roept vragen op maar welke vragen de Meilandjes zijn ondernemers van de wieg tot het graf Dus er wordt ook wat afgelachen opmaat naar de begrafenis van Martin dan zullen de lachsalvo's niet van de lucht zijn gilt Martin zelfs…

Of iemand echt gelooft dat kan geen mens duiden en wat ze duiden bij overlijden is vooral de buitenkant van de gestorvene Hij, zij was een heel gelovig mens een Christen, Cristin, heel erg christelijk Hij, zij wandelde met Christus Hij, zij leefde voor God, voor God alleen Maar dan gaan de kasten open en de laden met boekjes van plezier…

Ik ga leven nog effe; de doodspil is in huis!…

Zij Elisabeth van Dam had zich voorgenomen De hele dag te kijken vanaf 11.00 uur Naar de uitvaart van Koningin Elisabeth II op TV Neen ze was geen bekende van die Koningin Ze was 1 van de miljoenen, die haar kenden Ze ging zitten, koffie met cake, keek en dacht toen: Ik ben niet echt Koningsgezind Ik ben niet gelovig, ook niet goed Ik wil…