Alle inzendingen van Jean Fermate

Ik ben moe En de dagen zat Ik wil in de nacht Ik wil slapen en dromen Ik wil in de nacht blijven en Eeuwig slapen en eeuwig dromen Over het mooiste van het mooiste over het schoonste van het schoonste Over het liefste van het liefste Wat ik niet dromen kan overdag ben ik vooral toe aan de nacht Dus daar ben ik aan toe!…

Wie het aardse tranendal heeft verlaten Zal best nog een traantje laten in de hemel Want wie je zeker verwacht te zien, die zie je niet wie je wel ziet, daarvan had je het niet verwacht Vrede hebben bij het verlaten, bij het sterven Is de beste garantie voor mogelijk geluk In datgene wat een mens niet kan bevatten Omdat noch het leven, noch…

Krijsend kwam ik ter wereld Alhoewel het ook in de baarmoeder Voor mij geen pretje was Vader kwam te vaak en tot het laatst langs Hoe ik dat weet? Dat weet ik niet, dat voel ik! En dat gaat veel dieper Krijsend ga ik ook de wereld verlaten Zelfs als dat met euthanasie is Want dat is ook geen pretje Vader in de hemel wordt er voor mij gebeden…

Mijn verjaardag gaat nog dagen duren Wellicht zelfs wel weken De opgehangen slingers blijven hangen, ook Als ik er niet meer ben Niet om de dood te vieren Maar het leven, mijn gekregen leven Wat ik dan heb weggegeven Als ik er niet meer ben Neem mijn leven dan voor lief Huil gerust, maar laat ook een lach ontstaan als dat te moeilijk is…

Waarom zo graven in het verleden Komen er dan nog lijken uit de kast? Ik bedoel kist En als er gecremeerd is Zal dat dan nog veel stof doen opwaaien?…

Hart Hoe vaak nemen we niet afscheid in het leven Maar hoe weinig afscheid van het leven Het definitieve van het zien van het voelen Dat voelt als hard aan Als zo pijnlijk Zo verdrietig Maar de dood doodt niet het gevoel Het gevoel van houden van Dat gevoel mag blijven In je herinnering Een innige In je hart…

Positiviteit sterft niet ligt ook nergens begraven positive mentaliteit gaat nooit dood! dat was, is en blijft en zeker bij Bibians 'MentEliteit' mooi nieuw begrip!…

Elke dag denk ik even aan de doden De overledenen die mij zijn voorgegaan Letterlijk krijg ik ze daarmee niet terug Maar figuurlijk zit ik met ze aan de koffie Of thee, een glas limonade of biertje Of een jonge borrel zoals met mijn vader Zelf drink ik niet meer, maar die borrel Die borrel met mijn vader wil ik niet missen Thee drink…

Uiterlijk minder! Innerlijk meer?…

Het is veelal niet de angst voor de dood maar de intrinsieke angst voor het sterven voor de pijn, de pijntjes, het lichaamsverval daar kunnen mensen echt doodsbang voor zijn het zweet kan ze uitbreken de flauwte nabij het zou flauw zijn dat te ontkennen ook voor mij na deze gedachten aan hartenkreten te hebben toevertrouwd ga ik weer aan…

Nu met het gestaag vorderen van mijn leven Mijn leeftijd nu 68 Volgend jaar tik m’n 70ste levensjaar aan Nemen mijn levensdromen toe Niet die van de dag, maar de nacht Vannacht bij mijn laatste werkgever De Kamer van Koophandel En zo levensecht en op onderdelen slecht Dromen zijn het voorprogramma van de film De film van je leven Welke…

Ik loop steeds meer schoorvoetend Mijn stem is ook niet meer wat ie was Mijn zang heeft zijn zwanen gevonden Mijn gehoor laat te wensen over Mijn ogen gaan (h)echt achteruit Op- en audicien zijn gegoogled Heb reuma in mijn handen Veel warm afwassen zegt ‘Oma weet het beter’ Nou dat doe ik dan maar en ‘t helpt Mijn sensualiteit sterft…

Hij was na een lang arbeidzaam leven als longarts gepensioneerd maar zijn kennis en kunde bleven en werden ingezet voor de dood een milde dood, een verlangende dood euthanasie onder strike voorwaarden ik ontmoette hem en vroeg hoe het ging hij wees naar een gekregen fles champagne ik bewonderde die man, die arts, die mens natuurlijk…

In maart 1978 ontmoette ik DE MENS Simonis in de Doelen, in de pauze van de MP en ik dacht wat is dat een homo, dat dacht ik, ja ik, ook homo Simonis was alleraardigst op het vrouwelijke af kletsen, praten, gilletje, lachen en weer kletsen glaasje in de hand met priemende pretoogjes Simonis bereikte de top van de Katholieke Kerk het instituut…

De dood neemt een prominente plaats in bij Op 1 de dood schuift elke avond aan tafel bij Op 1 “De dood” zegt u?? “Neen ik bedoel de kist niet die van Evangelische Omroep maar van alle gezamenlijke omroepen" de kist zo mooi vormgegeven en in de tafel verwerkt van Op 1…

Ik sluit niet uit, dat ik eruit stap uit het leven, uit het gegeven leven dat ik opstap uit mijn dan voltooid leven natuurlijk laat ik me niet (af)vallen van een flat of spring voor een trein experimenteer niet met pillen, poedertjes, alcohol Ik ga gewoon liggen op mijn slaapkamer-bed de videocamera zet ik standalone aan een eerder…

De moeder van Mark Rutte is overleden ook dus van onze Minister-President eveneens de aanvoerder van de VVD maar vooral de moeder van het kind haar jongste zoon Mark Rutte ze is niet overleden aan Corona ook niet aan de dood, maar aan ’t leven dat kan je gerust zeggen met 96 jaar haar zoon de politiek leider van dit land is weer even kind…

Het leven is veelal echt onrechtvaardig maar de vraag is en blijft wat doe je daar zelf mee of aan want het leven dat ben je primair zelf je kan aan je leven een eind maken of je kan van je leven iets maken het leven blijft altijd wel een beetje lijden maar als je je laat leiden door het lijden ga je ook voorbij aan jouw geluksmomenten…

Ze stortte haar heilige geest uit over mij, waar ik niet om vroeg ze praatte aan een stuk door over het Voorportaal van haar Hemel ze woonde daar met haar Heer en Heiland en haar Here God zag, dat het goed was ze vond, ze wist, ze wist het wel zeker er waren geen leuke mannen geweest ze was dus niet getrouwd, geen kinderen zelfs niet…

Als alle dagen op elkaar gaan lijken ontstaat bij mij een doods en kil gevoel als je dan ook nog iedere dag hoort van zoveel doden, vrachtwagens met lijken dan lijken die dagen op lijken te gaan lijken doods, bleek, grauw, rauw en oh zo ijzig stil even wordt ik zelf lijkbleek, doodsbang en moe maar dan spreek ik mij mens- en manmoedig…

Ik leg wel bloemen op je graf als je dood bent, overleden bij leven wil ik geen contact meer omdat we elkaar niet liggen met die realisitische woorden ‘omdat we elkaar niet lagen’ leg ik het mooiste boeket neer en buig mijn hoofd diep voorover en mocht je worden gecremeerd dan koop ik verse rode rozen pluk honderden rozenblaadjes die…

Ze zou vandaag tachtig zijn geworden mijn zus, mijn oudste zus mijn overleden zus Fineke Gerda Krediet-Pit ik denk heel vaak aan haar zij denkt wellicht ook aan mij zo denk ik maar, ze heeft toch alle tijd ze heeft zelfs de eeuwigheid ze heeft hopelijk daarbinnen de (h)eerlijkheid ze heeft ook mij nog, haar jongere broertje want je bent…

Toen ik bij de hemel kwam na een heel verkwikkend over lijden heengaan: er was niet veel meer over om door te leven, dus dood toen ik dus bij de hemel kwam werd ik direct doorgelaten geen enkele belemmering de deur stond wijd open het licht in de hemel was gedempt maar van alle kanten flikkerde wel licht op licht van beeldschermen van…

Toen ze nog zicht had (75) haar ogen nog voldoende zagen zag ze ook het uitzicht op haar eigen verlijden haar eigen overlijden, haar dood beging tachtig (80) altijd heel actief geweest gingen vooral haar ogen achteruit dus ze ging aan de slag voor haar overlijden, voor haar dood midden in de tachtig (85) werd het zien vooral tasten maar…

De jaarlijkse maand van het herdenken aan zij die heen zijn gegaan zijn overleden, dood zijn gegaan maar niet (nooit) in mijn herinnering want je bent pas echt heel erg dood als er niet meer aan je gedacht wordt de maand in feite voor mij alle maanden gedenken aan zij , hun, hen die leven maar geen (enkele) rol meer spelen in jouw of die…

Ik huil in dit romantisch klassieke stuk gaat het wenen nooit heen het blijft maar komen en raakt het diepste van mijn ziel en zaligheid en de eeuwigheid welke ook mij wacht dit stuk wat steeds tranen zal brengen welke ik telkenmale zal plengen me zachtkens en intens verdrietig makend over zoveel niet bereikt, niet gekregen afgewezen…

Hoe wil je herinnert worden als je dood en begraven bent? ik wil niet herinnert worden na mijn crematie en ook geen urn tijdens mijn leven waren mensen mij al vergeten, al lang vergeten dus ik wil niet herinnert worden na mijn dood, na mijn verlijden na mijn overlijden, na mijn lijden want vergeten zijn doet pijn, zeer doet grote…

Gecondoleerd met het verlies van je vader de verwekker van je oorsprong, je zijn de tijd staat even stil, verdriet slaat toe je gaat in de tijd, herinneringen borrelen op maar als je het glas heft na lange tijd proost je ook op hem, op zijn leven en op beider herinneringsleven wat blijft ‘t diepe gevoel van vader en zoon wat beklijft met…

Ik voel zo veel echte levendigheid nu ik vandaag zo stil sta bij de doden die Tante Gery (94) zijn voorgegaan morgen ga ik mee om haar te begraven en te danken in een dienst voor haar leven waar ik een hartenkreet mag voordragen dankbaar ben ik daarvoor, gewoon dankbaar omdat ik nog midden in het leven (67) sta waar de dood zo’n onlosmakelijk…

Ze had flink gehuild menige traan geplengd de laatste dagen nu lag ze bijna languit op straat bij Mika, mijn 3 jarige bruine labrador 'n glimlach veroverde haar gezicht ze aaide hem en hij kwispelde met z'n staart ik zag het aan en sprak haar aan: "lief he" sprak ik en zij zei: "Ja heel lief" ze vervolgde: "Dit is ook mijn eerste…