88 resultaten.
hooglied
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
146 zullen wij dan
dit laaghartig land
verlaten
neem ik je
met mij mee
naar de ijle hoogten
naar de hoogste berg
zullen wij daar
ons hooglied zingen
met elke stap gebalde kracht
met elke ruk van onze lenden
klimmen wij hoger
in de steile wand
ademen wij dieper vrijer
gaat ons hart sneller lichter slaan
slaapdansend
koorddansend op ijs…
zomerwind
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
87 laat me dan nog
als het wintert
je uitgewaaide wilde zomerwind zijn:
de scheefgewaaide bloemenbogen
de verwaaide wilde rozen
in je stille witte wintertuin…
laagland
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
153 in het laagland
terwijl de zon
twijfelend
het hooglied
van de zomer
voor ons zingt
- wij spelen
en dansen
als een kind -
beloert ons
liefdevol
de donkere vogel
van het verdriet
zijn klauwen
ingetrokken nog
zijn vleugels
nog niet uitgespreid
de kraaien blijven krassen
maar vallen hier en daar
al uit de lucht
en de nachtegalen…
maar bovenal
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
143 ik
die zwarte matte ogen heb
het altijd donker dreigt altijd
ik ken maar al te goed
de oeroude koele donkere vijver
de steen
zacht geworpen
in het stille water
de rimpeling
maar bovenal
het vreten van de tijd…
kom je
netgedicht
2.0 met 6 stemmen
135 kom je liggen
in het groene groene gras
en kijken
en kijken
en voor je het weet
val je
met een zucht
naar boven
in mijn blauwe blauwe lucht…
na al die jaren
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
240 nu nog
na al die jaren vader
hoor ik
voor je inslaapt
het wakend wiegen
van je wakker hoofd
mijn diepe denker
mijn zachte reus
mijn zoon…
de donkere dagen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen
216 zullen ze ons ooit
belagen
de donkere dagen
de dagen
zonder golfslag
zonder zon
de dagen
van uitgeloogd
verdriet
de dagen
dat we vroeg
gaan slapen
zonder ons af te vragen
waarom
zullen ze ons ooit
belagen…
woorddanser
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
301 in het vangnet
van de taal
laten vlinders
zich lichter vangen
dan de donkere vogels
van het verdriet
in vrije val
danst
de woordendanser
vlinderend
het ochtendlicht
tegemoet…
vrij
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
219 niet meer
getekend door
niet meer
geketend aan
vergankelijkheid
vrij
om uit te varen
naar
ons diepste blauw…
geborgen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
182 donker nu
en stil
het al te veel
doorvaren watervlak
beschut
het fel gejaagde
waterwild
in de strengeling
van schaarse struiken
langs de waterkant
teder ingebakerd
geborgen nu
bij haar
haar heetgebakerd
breekbaar
kind…
wachten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
278 in de wachtzaal van de tijd
vertikt de klok
teken aan de wand
met vaste regelmaat
de uren
en wij
die wachten
wij kijken naar de klok
ze tikt zo luid
zo schaamteloos
in onveranderlijke takt
wij wenden onze blik af
en wachten verder nu
op het ritme
van ons luid kloppend
hart…
zijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
302 hier te liggen
in dit warme zachte bed
zo zonder pijn te zijn
gestold te zijn
in stilte
enkel maar
zijn
rimpelloos
verglijden
in tijdeloze
lichtigheid…
onze tijd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
334 achter het schuttend scherm
van haag en struik en boom
van bloem en geurend gras
weet ik
in de brakgekapte dolgedraaide tuindergrond
tussen hok en stal en pergola
onze zonbeschenen hoogtevlakten
onze wouden donker diep
onze oeroude koele vijver
de steen
het stille water
het rimpelen
van onze tijd…
ingevroren tijd
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
237 toen de tijd bevroor
ontwaakte hij
met gesloten ogen
verstard
bewegingloos
naast haar
en luisterde
ademloos
diep bewogen
naar haar zwijgend lied
zij zag noch hoorde hem
hoe kon ze ook anders
in de ingevroren tijd…
innig teder
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
222 samen dan
gelouterd
innig teder
zijnloos
elkaar zijn…
bloemlezing
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
355 slaap zacht
mijn geliefde
vannacht
in deze blauwe nacht
in deze helderblauwe nacht
mijn teerbeminde
zal ik zacht
terwijl jij slaapt
bloemen
blauwe bloemen
terwijl jij slaapt
mijn geliefde teerbeminde
in deze heldere nacht
in deze laatste nacht
in deze laatste heldere nacht
in deze laatste helderblauwe
zachte nacht
voor jou
mijn teerbeminde…
zijn laatste klim
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
234 de klimmer die
nu gelukzalig nog
- de top is zo nabij! -
aan zijn laatste klim begint
beseft opeens
dat boven
misschien
de leegte op hem wacht
of misschien toch niet…
misschien
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
279 misschien
is de tintelende winterkou
verkwikkender
dan het laaiend haardvuur straks
misschien
is het misschien nu
indringender
dan de zekerheid straks
misschien
is voor wie bergen beklimt
het toppunt van gelukzaligheid
niet het staan op de top
maar de laatste klim
in tijdeloze traagte
ernaartoe…
en toch
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
206 zijn verhakkeld ik
een hoop opeen gesmeten planken
de nagels steken roestig uit
en toch
in gedachten nog
in gedichten
jeugdig
pezig
onvermoeibaar
de steile hellingen
op verend
naar haar
of
verjongd
gezuiverd
zorgenloos
haar eindeloze zee
langs gaand…
samen weer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
192 afscheid nemen weer
maar niet meer
van elkaar
ik van mij
een beetje meer
jij van jou
een beetje meer
samen weer
een beetje meer…
samenspel
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
270 tussen zon en zee
elkaar ontmoeten
elkaar ont-moeten
en alles mogen
met een toetje nog erbij?…
bank aan zee
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
219 een man
een vrouw
aan zee
alleen
hij ziet de zee
kijkt naar de zon
die er niet is
zij ziet de storm
die aantrekt
in het westen
hij kijkt naar haar
zij kijkt naar hem
een vrouw
een man
op een bank
aan zee…
ver gaan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
246 de klok vertikt de tijd
tot ze zich vertikt
wij gaan
tot we ons vergaan…
zomerende weide
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
301 of ben jij
nog altijd
voor mij
een verre moeder
ik
voor jou
een breekbaar kind
zijn wij
elkaars gemis
elkaars ontbreken
ik je molen
jij mijn wind
laten wij dan maar
de wilde wintertuin verlaten
de verdwaalde lichten in het duister
de gestolde lavastromen
de blauwe bloemen
en samen
in tijdeloze traagte
terug
naar de zomerende…
elkaar ontmoeten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
428 uitgewoond
aan de tijd voorbij
zullen wij dan elkaar ontmoeten
in de wilde wintertuin
waar alleen maar
blauwe bloemen bloeien
draag je nog je lange zilveren haren
uitgewaaierd over je ranke blanke schouders
kraken je gewrichten nog altijd
harder dan de mijne
kijk ik nog
door watervalgordijnen
dreigt het altijd donker nog
of zijn wij…
het witte water
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
314 als zwarte vogels niet
uit wolken zouden vallen
of uit bomen zelfs
als ze niet
laag over de aarde
zouden gaan vliegen
of zich te pletter zouden storten soms
dan zou ik naast je blijven
in de ontharde tijd
maar nu moet ik gaan
waar niemand me kan volgen
intens alleen
maar niet verlaten
in dit koele nevelland
rondom
geen hoek of kant…
schitteren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
292 zon en zee
kunnen niet
zonder elkaar
zonder elkaar
schitteren ze niet
tijdelijke
wederzijdse
verblindingen
nemen zij erbij…
vonkenschietend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
848 dit jaar
zal ik je geen gelukkig nieuwjaar wensen
ik wens je een gelukkig nieuwleven
nieuwe schoonheid
een nieuwe liefde
een nieuwe zon
in gouden schittering
ontvouwt jouw oude boot
zijn jeugdig hart
ik wens je
voor de rest van je nog lange jonge leven
een leven
vol vreugde
vol geluk
een leven
zonder zorgen
zonder ziek zijn
zonder pijn…
in Meran
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
457 diepzinnig dromen er de bomen
en de bloemen bloeien blauw
rode vogels wonen er verscholen
in geurend gletsjergroen
hun zang
klaterende klanken
een wilde bergrivier
en wij
de voorbestemde doden
wij gaan
- lichtvoetig samen -
in wolkjes wervelend stof
de tijd loopt
hinkend
achter ons aan
in Meran…
ver weg
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
366 weg van elkaar
elkaar
het dichtst nabij…