laagland
in het laagland
terwijl de zon
twijfelend
het hooglied
van de zomer
voor ons zingt
- wij spelen
en dansen
als een kind -
beloert ons
liefdevol
de donkere vogel
van het verdriet
zijn klauwen
ingetrokken nog
zijn vleugels
nog niet uitgespreid
de kraaien blijven krassen
maar vallen hier en daar
al uit de lucht
en de nachtegalen
worden langzaam kraaien
de meidoornhagen
geuren al lang niet meer
weten wij
dat de winter
nu al komt
dat de lange winternachten
voor ons liggen
uitgespreid
en dat na deze winter
in dit laagland
er geen lente meer
zal zijn
Geplaatst in de categorie: verdriet