categorie: verdriet

Ik heb zojuist de lampen aangedaan, maar ik zie nog steeds geen licht, dat de schemering weet te weerstaan en ik heb...

Geen glimlach krult ooit nog mijn mond, een zon die mij nooit meer zal verwarmen. De wrede dood die mijn huis zo greti...

Altzheimer sloopte mijn allerliefste lief en liet een ruïne achter in mijn leven. Na het moment dat zij hopeloos stie...

Als smeltend ijswater in de beek, dansen mijn tranen ongeremd om wat eens zo heerlijk leek, in een waterval die onget...

Als ik van mijn verdriet een trap kon maken en van mijn tranen een brug dan zou ik tot in de hemel kunnen geraken...

Zo begin ik aan een nieuwe start, op een heel droevig sentiment, met jou nog heel diep in mijn hart, dat, zegt men, v...

Menig dichter die naar woorden tast om een gebeurtenis te beschrijven, weet hoe die zoektocht hem belast, naar een zi...

Als de zon het land terusten kust en het nachtduister de avond begroet, ben ik mij wel heel pijnlijk bewust, dat ik j...

Gevangen in mijn beperkte bestaan beweegt mijn gevoelsleven zich in nauwe gangen Steeds weer stuitend op muren die...

De dood van een liefste sluit ramen en deuren. Een donkere ruimte waar alleen valt te treuren, is dan het enig jou ove...

Onder glanzende druppels ziet de vensterbank zwart van schimmels, stuifmeel en vliesjes eten ze, geplakt op een bed...

over wat voorbij is en nooit meer terug komt behalve te vluchtig in dromen en foto’s en vaak te heftig in wo...

er zijn mensen die met stenen praten op de begraafplaats kom je ze wel tegen met gebogen hoofd stamelen ze zinn...

Ze is al verhuisd in mijn hoofd eerst gaf mij gehoor van oor tot oor, en al zo bijna overal - maar wie ze is zou ze d...

De woestijn, wat haatte ik dat strand immens groot zonder toeristen op vakantie zonder zee van verwachtingen. Ooit...

we zullen onze letters niet tevergeefs strooien in de wind ook al zinken we in een poel van zuchten en geween...

Het is zo stil Dat we de rest wel horen Maar ons er toch vooral aan storen Het is zo stil, dat er geen dag voorbi...

ik heb me in de wolken verborgen en wacht op iemand die zegt dat hij niet komt ik heb een hart maar het kan niet...

Duistere gloed gesloten geest gapende wond die niet geneest De dagen gaan traag en lijken op elkaar ik kijk in e...

Terwijl ik in de regen door de straat waar dertig jaar geleden de speelgoedwinkel van mijn moeder stond, liep,...

vandaag schrijf ik de laatste bladzijde van mijn tweede boek natuurlijk kan ik daar in detail over uitweiden; echte...

de zwanen de trieste zwanen vissen in rimpelingen van grijs water rank en licht buigen ze het verdriet de gro...

Wanneer verdriet de tijd inhaalt herinneringen dagelijks opbloeien zullen dierbaren nooit vergeten worden zij gaan ha...

DROOMPRINSES Zo een, die met zwaard de doorntakken snoeit een pad maakt naar de prinses Zij snurkt haar dagen ro...

zó kleurloos dikwijls als ook leemte kan zijn met melancholie op de loer en ginds het verdriet oprukkend als een...

Onzeker heb je zekerheid gezocht. Angstig dat je weer zou falen in je gevecht met de Dikke van Dale werd je Ketelbink...

Soms verlaten vergeefs roepend na een enge droom stil liggen huilen onwetend of ik hard genoeg roep mijn stem...

Jij was er voor mij, voor mij kwam je als geroepen al liep je ook weer weg van mij, van mij zijn nu de wolken...

Een aarzelende kus van begroeting, lippen stijf gesloten, verdooft het denken, lichtverval verdampt de trede in...

zo op het oog niets aan de hand ze was blij een glimlach tussen haar verhalen op een aangezicht vol zachtheid...