inloggen

Alle inzendingen over verdriet

3691 resultaten.

Sorteren op:

Wanneer sterren weer schijnen

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 45
Kom ik droog je tranen, jij hebt al genoeg leed meegemaakt. Zal ze een voor een betoveren, zodat je eindelijk opnieuw in jouw hart kunt worden geraakt. Dat jij s’ avonds ziet dat de sterren ook voor jou weer schijnen, met op de voorgrond een fel gekleurde maan. Je aandacht in de morgen aan zingende vogels mag wijden, of zomaar in pyjama…

Droefenis

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 69
Mijn eenzaam hart weent stille, Niemand die ’t voelt noch ziet, Dwarrelt neer als blaadren van bomen, Onzichtbaar voor wie niet ziet. Weemoed over tijden uit ver verleden, Toen ik nog vol in ’t leven stond, Geen gedacht had aan herinneringen, Louter leefde in het hier en nu. Had ik toen geweten wat ik nu weet, Was voorbereid wat kome…

Verse tranen

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 124
Er waren fraaie melodieën instrumenten met bijzondere geluiden bij een smeulend kampvuur om de overwinning te vieren gaf je mij een boek vol kansen je danste als een honingbij zoeter dan de zoetste terwijl de zon brutaal onderging in het diepe huilen van de nacht bracht ik je terug naar de roeiboot en we dachten dat er vrede zou komen…
mobar27 juni 2025Lees meer >

Wens

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 77
Hij lag eenzaam in zijn bed, Dacht aan degeen hij mist, Die ene die hem geven kan, Die hij zo heeft bemind. Als hij beî z’n ogen sluit, Ziet hij die ene als was Ze hier naast hem in bed, Wat hij al zo lange mist. Als hij dan z’n ogen ontluikt, Is die ene er niet, Is de plek naast hem leeg. Bleven zijn ogen maar dicht, Was die ene…

De wachtkamer

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 89
lange gangen met rijen deuren witte muren hier en daar een fleurig schilderij achter elke deur woont verdriet en pijn soms komt blijdschap even op bezoek de laatste wachtkamer voor een lange of korte tijd…

SENTIMENTELE POËZIJ

poëzie
3.7 met 13 stemmen aantal keer bekeken 3.314
Duizendtallen oceanen Zijn in 't eindloos wereldmeer Van mijn bittre weemoedstranen Slechts een droppel en niets meer. Honderdduizend eksterogen Doen de zwerver minder smart, Dan het branden van mijn ogen, En het smachten van mijn hart. Tachtig uitgevaste leeuwen Om het leger der hijëen, Kunnen samen nooit zo schreeuwen, Als ik huil…

de donkere dagen

netgedicht
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 160
zullen ze ons ooit belagen de donkere dagen de dagen zonder golfslag zonder zon de dagen van uitgeloogd verdriet de dagen dat we vroeg gaan slapen zonder ons af te vragen waarom zullen ze ons ooit belagen…

Meer dan Geluk

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 100
Geluksmunt in mijn jaszak, glad van hoop, Hamsa-hand tegen alles wat ik niet kan zien, Boze oog dat waakt terwijl ik slaap, Vierklaver geperst tussen bladzijdes van een oud boek. Hoefijzer boven de deur, krom maar trouw, Gelukskatje zwaait zichzelf moe op de vensterbank, Dromenvanger vol dromen die niet van mij zijn, Scarabee eeuwenoud…

Plukken van het Universum

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 83
de wolken hingen zo laag dat ik er met mijn vingers doorheen kon strijken. de sterren — zo zichtbaar, zo zichtbaar dat ik ze kon tellen, één voor één. alsof ik ze uit de lucht kon plukken, als vlooien uit het zachte vel van de wolken. maar ze bleven hemels, magnifiek, fragiel, onmisbaar in het dromen over het universum. de wolken — vochtig…

Ik walg nu van die dagen vol van zon

poëzie
2.7 met 17 stemmen aantal keer bekeken 4.349
Ik walg nu van die dagen vol van zon, Van die zon zelf, die niet wil ondergaan; Wanneer het nacht was zou ik naast hem staan En zeggen: Vriend, 't was waar, eerst nu begon Mij 't leven, àl wat ik eertijds verzon Was logen, wat ik zei van zon was waan, En van genot en liefde, - maar, welaan, Vergeef mij dat ik zó dwaas dwalen kon. Dan…

Op het terras

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 209
Zit op het terras met vele mensen om me heen, hoor de drukke stemmen maar herken er geen één. Mijn ogen proberen smekend ergens een houvast te vinden, maar ze blijven slechts alle kanten opspringen. Gedachten gaan vervolgens hun eigen gang, laten beelden zien waar ik zo naar terug verlang. Ik kijk in een innerlijke spiegel, ik kijk door een…

Het komt goed

netgedicht
1.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 254
Soms lijkt alles moeilijk zwarter dan de nacht je voelt je leeg van binnen meer tranen dan een lach Verstikt door boosheid en verdriet verloren je ziet het even allemaal niet Een deel van een groot geheel maar o zo klein en nietig het liefst zou je er even niet zijn je voelt je te verdrietig Maar binnenkort wordt het weer licht zullen…

overvloed

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 195
overvloed zit ‘m vaker in ‘t gebrekkige van de weinige woorden waar tsunami’s meestal tot in elke lettergreep overlopen van verzwegen gevoelsoorden iedere geplaatste strofe ieder beloofde land roept vragen op roept zeeën van ideeën op zwart en rood en… de dood ’t einde van ’t lot de pijnlijke liefde en de verdwenen schoonheid van…
R.E.N.S.19 april 2025Lees meer >

vergeet te sterven

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 228
de oude en moegestreden huid dat vuil over de dekens kruipt wijst af tot voorbij de laatste snik wanneer de wilskracht ’t vertikt laat de wrangheid van ’t chagrijn neerdalen als ’n snotterig venijn want niet weten verschoont ’t verstand de vrucht verdroogd, ’t vel verbrand ’n nacht losgeslagen in de tijd de zon verbaast wat zij benijdt als…
R.E.N.S.13 april 2025Lees meer >

HET LENTEWEDER

poëzie
3.3 met 20 stemmen aantal keer bekeken 3.410
Schoon, maar los en ongestadig Is het lieve Lenteweder. Gistren lachten al de bloempjes, Al de kruidjes op de velden. Zachtjes blies het westenwindje Zijne adem door het lover. Lieflijk vloeide 't zilv'ren beekje Langs, met lis bekroonde, zomen. Alles lachte en alles…

Van ál de tranen, die mijn wanhoop schreide

poëzie
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.141
Van ál de tranen, die mijn wanhoop schreide, Zijn de allerdroefste voor mijzelve niet, Doch voor uw ziel, die gij zo laf misleidde, Uw arme ziel, die gij zo vals verried. Gelijk een lam, dat, in een wilgenweide, Tevreden graast, tot lokt een fluitelied Van herders vijand naar de zompe-zijde En 't lam zinkt weg, verraden door het riet…

Laat mij maar gaan

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 309
Laat mij maar gaan Het is voorbij Je hebt me toch altijd laten staan Ik wil niet meer Je belazerde me keer op keer Het is over Je bent er niet meer voor mij Laat mij maar gaan Met al mijn verdriet Wat jij toch niet ziet Het is over Al denk jij van niet Laat mij maar gaan…

Lenteklacht

poëzie
3.2 met 14 stemmen aantal keer bekeken 2.817
Helderblauw is de hemel De aarde in jeugdige dos, En het bontste gewemel Speelt in 't luchtige bos; Ach mijn hart is een droefheidsbron, Nimmer straalt er de lentezon. Waar 'k mij wend, is er leven Ener bruisende jeugd, En het vurigste streven Naar de vluchtige vreugd. Ach mijn hart is een droefheidsbron, Nimmer straalt er de lentezon…

De dragers

poëzie
4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.378
De dragers, de dragers treden zo hard. Hoe vaak droeg ik u in mijn sterke armen als een vogel verschrikt, in netten verward, met bang fluiten en schriklijk alarmen. Nu, vreemdige kerels, voor een slok en een munt sjorren, sjokken, en stappen hoogluid, als slagers versjouwen gespleten rund en dragen 't de slachtplaats uit. Wee! dat mij…

Even als voorverleden jaar

poëzie
3.4 met 14 stemmen aantal keer bekeken 2.039
Even als voorverleden jaar Brengt de lente een zwerverschaar Die hun lied doen horen. Luid weerklinkt hun blijde toon; Ach, één stem, zacht en schoon, Mis ik bij die koren. Even als voorverleden jaar Schitteren bloemen waar ik staar, Rijk in geur en kleuren. Ach, de schoonste uit mijn gaard, Meer dan de and’ren saam mij waard, Mag ik niet…

[ We dansen, stampen ]

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 321
We dansen, stampen onze tranen de vloer in -- en huilen samen.…
Zywa4 maart 2025Lees meer >

Jij kleine gup

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 268
zo kwam je in ons leven maar moesten jou veel te vroeg laten gaan met gebroken hart hebben wij jou aan Moeder aarde toevertrouwd daar waar jij vredig lag, tot eergisteren hebben vreemde handen grafschennis gepleegd jouw voor altijd laatste rustplek verstoord, kapot gemaakt ons hart breekt opnieuw wat voor onmens doet zoiets wij gunden jou…
LadyLove23 februari 2025Lees meer >

Hoe

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 433
Mijn vader was van prikkeldraad Zijn grafsteen is van hard graniet Hoe moet ik door het leven gaan Geklonken in versteend verdriet…
Peter Toll23 januari 2025Lees meer >

[ Ik word overspoeld ]

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 164
Ik word overspoeld en zink weg in de diepte -- van eigen echo's.…
Zywa23 januari 2025Lees meer >

Doorheen de verlaten straten van de stad bij nacht

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 396
doorheen de verlaten straten van de stad bij nacht ben ik op weg naar huis, ik, verdwaald reiziger het is een warme nacht, stil en zonder vijandigheid en toch broeden eenzaamheid en pijn donkere plannen van wanhoop en angst ik ben op weg naar huis, doorheen mijn stad dwalend in sombernis en gelatenheid dralend, achtend op een teken van God…

Oudejaarsavond

poëzie
3.9 met 19 stemmen aantal keer bekeken 5.315
Alle kwaad zou ‘k vergeten, Kon ‘k omzien naar ’t jaar Met zijn dagen zo droef, en zijn nachten zwaar, Met zijn uitzicht op bitterheidsbeten; Enkel noodde ik bedroefden En weldoeners uit Tot een stille bijeenkomst en jaarsbesluit, Aan de haard, waar ze menigmaal toefden. En met broederslag komen Ze in ’t geesten-uur aan: De nóg droeven…
W.L. Penning31 december 2024Lees meer >

Mijn bitterste uur

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 244
Mijn gouden trofee bracht ik bij je argeloos maar trots je sloeg haar mij uit handen onwetend, maar genadeloos ik treur om jouw karakter…
I.Broeckx24 december 2024Lees meer >

SPREEK OVER DIT LEED NIET

poëzie
4.6 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.788
Spreek over dit leed niet, geef het geen naam. Hoe zou het leven in de helle glans Van uwer ziele goedheid? Als eens mans Oud en verkommerd lijf zal 't zonder faam Sterven, als een die na lang, donker trekken Hief tot uw licht zijn brekende ogen wond, En in het land van uw geluk maar vond Een plaats om zijn dode voeten te strekken.…
P.C. Boutens16 december 2024Lees meer >

Tranenrivier

netgedicht
1.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 307
Zoveel momenten glijden stil voorbij, een vluchtig ogenblik, door tijd ontnomen. We koesteren wat ooit het onze was, maar toekomst roept ons mee, onstuitbaar stromen. Kijk niet om, de weg voert altijd door, de rivier kent geen halt, geen vaste plek. De wind omarmt ons, fluistert zacht zijn raad, zijn richting blijft verhuld, een wijd mystiek…
CB14 december 2024Lees meer >

Terugverlangen

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 304
In de stilte kan ik jou nog horen, in het donker kan ik jou nog zien. Jouw liefde in mijn hart verborgen, keert ooit terug misschien, Wanneer ik dan opnieuw in jouw ogen mag verdrinken, zweven op die mooie lach. Jouw stem weer in mijn oren zal klinken, die knuffel geven waar ik zo naar smacht. Echter nu moet ik nog alleen verder dwalen…
Pitsikato27 november 2024Lees meer >
Meer laden...