3660 resultaten.
verdrongen in de tijd
gedicht
3.0 met 4 stemmen
3.155 verdrongen in de tijd
in wankel evenwicht
gaat ze op halve leeftijd naar de psychiater
in wankel evenwicht
haar halve leven was gewijd aan tranen
een tranenregen als een niet te stelpen stroom
en rode vlekken tekenden haar hals
de nek geroest in rust
---------------------------------------------------…
Op zo'n moment (fragment)
gedicht
3.0 met 25 stemmen
8.986 Op zo'n moment
barst een hart
van onder tot boven.
Er valt een stilte
uit de lucht.
Dat is de tolk
van groot verdriet.
Niemand ziet
de engel die
een paar keer
langskomt en
geduldig knikt.
Pas op: een engel
bedoelt het goed,
maar verder
kan zo'n wezen
weinig doen.
-----------------------------
uit: 'Iemands lief', 2013.…
Zou je willen troosten
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
32 In het prachtige licht van het ochtendgloren,
werd een nieuwe dag geboren.
Voor jou en diep in mij.
Deze dag had de mooiste ooit kunnen zijn,
zonder het plotse einde van je moeders levenslijn.
Gisteren was je nog aan het cruisen, gisteren nog o zo blij.
Nu vloeien je warme tranen, nu lijd je intense pijn,
nu herhalen zich dierbare…
Wolfmens
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
63 Er gaapt een gat in zijn buik
Een wolvenbek die niet gromt,
huilt of vlees verscheurt,
maar schreeuwt vanachter
dubbeldik glas, onhoorbaar
Het is de pijn die je opkrullen doet
in een foetushouding na de breuk
met een grote liefde
De pijn die strak staat als het touw
in een boog
Het is de pijn van niet vluchten,
de pijn van: kom maar op,…
Nooit vergeten
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
14 In nevelen gehuld zie ik je dagelijks nog lopen,
wenkend van die verre overkant.
's Nachts zit je tussen de sterren weggekropen,
en bestrooi jij mij met betoverend zilverzand.
Ik reik dan vanuit mijn dromen naar boven,
vang het op met slechts één hand.
Want de andere hand hou ik gesloten,
die is voor jou foto aan mijn wand.…
21 mei (verjaardag)
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
40 In mijn hart daar is ons plekje,
waar ik jouw steeds weer ontmoet.
Als het moeilijk is de weg te vinden.
doe jij mij voor hoe het verder moet.
In mijn hart daar op ons plekje,
is het feest, het is jouw dag!
Neem me alstublieft niet kwalijk.
hoop dat ik toch een beetje huilen mag!…
Heimwee (ik mis je)
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
21 In het glinsteren van een schitterend licht,
werden wij uit sterrenstof geboren.
Onze toekomst er toen al opgericht,
om voor altijd bij elkaar te horen.
Waar jij naar toe zou gaan,
zou ik wat later ook komen te staan.
En dan het moment dat mijn hand de jouwe raakte,
een prachtige bloem, de liefde, ontwaakte.
Je mond, je lieve lach,
groene…
VOOR EEN MEISJE DAT DE LAST NIET KON DRAGEN
gedicht
3.0 met 8 stemmen
3.195 (melodie: ‘Sì dolce è’l tormento’ Claudio Monteverdi)
De mistige morgen verhult het gezicht
De grauwgrijze nevels verstrooien het licht
Je staart naar het water
Het zinloos geklater
Is zonder gewicht
Niets komt bij je binnen
Niets prikkelt je zinnen
Het venster is dicht
Je vragen en wensen zijn wijd als de zee
Maar golven vol…
Alleen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
37 Alleen
Daar sta ik dan bovenaan de trap,
die leidt naar het leven,
dat zich ontplooit op straat.
Ik moet in mijn eentje
de eindeloze treden tellen
tot ik eindelijk buiten sta.
Geen arm die me begeleidt
bij het afdalen tree voor tree,
de trap laat zijn einde niet zien
een eindeloze reis naar benee.
Maaiend met de armen
om wat was vast te…
Speels pak ik weer de hand aan van de toekomst
gedicht
4.0 met 6 stemmen
3.657 speels pak ik weer de hand aan van de toekomst
omdat het morgen is, omdat het regent en
omdat ik graag de rest vergeten wil
de vingers in de oren en de ogen sluiten
de oren volgestopt met proppen was
een zieke schaduw van mezelf zal zich vertonen
het dennenbos is bruin en niet meer groen
de zon gaat nog mooi onder ‘net…
Teer liedeke
poëzie
3.0 met 24 stemmen
2.781 Niet altijd kan het hart zijn pijn
Als wellust dragen.
Er komen dagen
Dat onze liederen zuchten zijn.
Dan, zo het regent om ons huis,
Wij zien het stromen
En droevig dromen
Van bloesemleed in dropgeruis.
Doch morgen zullen wij misschien,
Juist om het droppen,
Wat schone knoppen
Gelijk ons hart half open zien.…
*
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
27 Witte gele vlinders
Ik zag jullie gaan van het balkon
Duikel duikel ronderom
Langs het waskoord bloemgazon
Richting stroom en klare bron
Vergleden zonder zoemgerucht
Langs de rotsen en bosschages
Langs elektrische tuigages
Glijden glijden laat me toch
Meeliften uit mijn lichaam loch
En duikelend en ronderom
Opgaan in gindse zomerzon…
Dertig jaar
gedicht
3.0 met 7 stemmen
3.410 Dertig jaar sinds zijn ouders verdwenen
en niet meer terugkwamen.
Vanochtend toen het tochtte en hij
een deur meende te horen kraken
verwelkomde hij ze zacht; ze waren nu
lang genoeg weggeweest.
---------------------------------------------------
uit: ''s Middags zwem ik in de Noordzee'.…
Wij laten je los
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
35 Als ziekte en de dood komt foerageren
In de plotselinge stilte van de heldere dag of nacht
Je oren vult met hun kloppende vleugels compleet niet verwacht
Sta je alleen met lege handen en kun je niets proberen.
Als het de rand van de wereld aardedonker maakt
Elk gesprek wat jaren en jaren was compleet staakt
Vult het je ogen met kloppende vleugels…
Het slot van de man van vroeger
gedicht
4.0 met 3 stemmen
3.788 Je probeerde de man van vroeger
te bereiken. Je schreef brieven naar
adressen waar hij zou wonen.
Je voerde gesprekken in een scheef
geparkeerde auto. Je wachtte op
antwoorden die niet kwamen.
Hij bleef gesloten als een rots,
volhardend in zijn volharding,
buitenkant met alleen buitenkant.
Hij was een slot dat niet meegaf.
Een buitenstaander…
MASKERS
poëzie
3.0 met 18 stemmen
2.019 De wereld lacht; steeds klinkt haar spotlied ons in de oren.
't Vliegt, weergekaatst van d'een naar d'andre kant der straat.
Verzwonden schijnt de smart, wijl 't treurspel ledig staat
en klucht of boert alleen nog hart en geest bekoren.
Ach! ieder ding heeft thans zijn zin verloren!
't Woord is de mom der gedachte. Sombre haat
zweeft in…
IK HEB JE ...
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen
269 Ik heb je aanbeden
het kon of mocht niet zijn
mijn droom zat op verkeerde wegen
van verdriet en pijn.
Ik heb je geschreven
er viel geen brief, geen woord
bleef hij ongelezen
of werd hij weggegooid?
Ik heb je aangekeken
met ogen vol glans en hoop
maar mijn blik ontweken
steeg op mijn wangen het schaamrood.
Ik heb om jou geweend
in…
Lieve papa
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen
226 Op het moment dat u overleed,
U uit het leven gleed.
Stond mijn leven stil,
Alles werd donker en somber,
Ik bleef maar hopen op een wonder.
Vragen spoken door mijn hoofd,
Het niet willen geloven.
Dat ik u voor altijd moet missen,
En is er echt een hemel daarboven?
Het doet pijn in mijn hart,
Tranen rollen over mijn wangen.
Dat ik u zo…
Troostvogel
gedicht
3.0 met 36 stemmen
6.676 Wanneer je soms iets naars beleeft
Je mag niet uitgaan door de regen
Of slaande ruzie hebt gekregen
Met iemand waar je veel om geeft
Als speelgoed door een mankement
Niet meer zo leuk is als tevoren
Je kwartje ergens is verloren
Kortom, als je verdrietig bent
Dan komt de vogel met een lied
Je hoort hem maar je ziet hem niet
En als hij…
Verborgen smart is halve smart (1900)
poëzie
3.0 met 46 stemmen
5.699 Ik zal niet droevig klagen,
Dat niemand mij troost in mijn leed;
Juist daarom kan ik het dragen,
Omdat geen mens het weet.
Geen troost, geen mededogen,
Maakt ooit dit hart gezond,
Want zagen nieuwsgierige ogen
De grote, open wond,
En peilden nieuwsgierige handen
Hoe diep die wonden zijn,
Hoe smartelijk zouden ze branden…
Angústia
poëzie
4.0 met 22 stemmen
2.857 De zee trekt onder de nacht
Naar vele verlaten stranden;
Als een vloeibare wind is zijn klacht,
En zout, zoals tranen branden.
Ik voel dat overal waar de
Branding in snikken breekt
Tegen de kusten der aarde,
Mijn leed met zijn golven smeekt
Om de verloren genade
Jou weer nabij te zijn.
Ik wil van mijn schip af waden
Naar iedere einderlijn…
Sneuvelland
gedicht
3.0 met 4 stemmen
5.207 Sneuvelland is de uitgelezen bestemming om triest te zijn
en de melancholie te koesteren, om je onder te dompelen
in een roes van intens verdriet om wat de wereld je aandoet
waar je de debacles van de mensheid betreurt en rouwt
om alles wat ooit ten grave is gedragen. Ja Sneuvelland,
beste lezer, daar likt de ongelukkige zijn of haar wonden
en…
De moed der wanhoop
gedicht
3.0 met 4 stemmen
7.199 De moed der wanhoop
hoor
een verlept horloge dat zelf - ten einde raad -
zijn raderen op gang tracht te brengen
zie
een drenkeling die paart met een kaaiman
een levenslange dwangarbeider uit Cayenne
die voor zijn oude dag spaart
De moed der wanhoop
hoor
de moeilijke lach naar de gezichten van Mars
zie
het uitwissen van de vlekken op de…
Lang rolt, een bol van klank, de knal van 't schot
poëzie
4.0 met 17 stemmen
1.246 Lang rolt, een bol van klank, de knal van 't schot,
Bonzend van wand tot wand, 't gebergte rond:
Het dier, door 't vals onzichtbare gewond,
Kruipt, om de rand, in scheef verlichte grot;
En pijnlijk trekt hij met verbrijzeld bot,
Hinkend, een smal rood streepje over de grond;
Diep, ver van 't bos, waar hij zijn voedsel vond,
Daar gaat hij…
Verdriet
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen
152 Er zijn
vele soorten
verdriet
en vele soorten
pijn
Er is verdriet
dat met
de jaren slijt
en er is verdriet
dat zal
blijven knagen
Er is pijn
die voorbijgaat
en er is pijn
die nauwelijks
is te dragen
Maar hoe wanhopig
en uitzichtloos
je leven ook kan zijn
toch zal eens
het moment komen
waarop al je verdriet
en al je pijn…
Waarom ik de lome nachten
poëzie
3.0 met 23 stemmen
4.409 Waarom ik de lome nachten
Met wrange tranen bedauw? -
Ik weet niet wat ik liever deed,
Dan dat ik het zeggen zou.
En wou ik het ook al zeggen,
Weet ik, of ik het wel kon?
Voor alles is er een oorzaak, -
Maar hebben mijn tranen een bron?…
Nocturne
gedicht
4.0 met 3 stemmen
5.230 De avond heeft niets lieflijks in dit land;
het licht vergloeit als in ontstoken ogen,
de lucht weegt grauw en bitter als nat zand
op bomen, in de Noordenwind gebogen.
’t Cholerisch bruisen in de naakte kruinen
vervult nachtlang, naargeestig en alom
de schemering en in verkleurde tuinen
waart regen, ijzig, als een ziekte om.
En ik, geslachtenlang…
De bleke jongeling
poëzie
4.0 met 13 stemmen
6.198 't Avondt. Aan de westertrans
Zinkt, in goud gehuld en glans,
Statig 't zonnelicht ter neer
In de schoot van 't wieglend meer,
Dat, als bloosde 't van verlangen,
Om het in zijn bed te ontvangen,
Inkarnaat* voelt gloeien op zijn wangen.
't Avondt. Door het heidekruid
Suist als aeoolsharpgeluid*
't Windeke en kust zo zacht
Al de bloempjes…
Parijse daken
gedicht
3.0 met 5 stemmen
7.296 Ik kreeg een hotelkamer met openslaande
deuren. Zesde verdieping. Jij, al anderhalf
jaar dood, zat tegenover mij. Ochtend.
Een zeer lange neger bracht ons ontbijt,
hij glimlachte. Tussen ons in schikte ik
kopjes en messen. Ik schoof een croissant
op je bordje, hier, dat vind je lekker, kletste ik.
Gaan we naar warenhuizen, paleizen
of gewoon…
De Vreemdeling
poëzie
3.0 met 19 stemmen
3.489 't Was lang, zo lang geleden,
Dat hij was heen gegaan;
Hij zag nog eenmaal weder
Zijne oude woning staan.
Was het de flauwe scheemring
Van 't zinkend avondrood,
Die op dat needrig huisje
Die zoete kleuren goot?
Och, hier vervloog zijn kindsheid:
Hij was geen vreemdeling;
Hij kende 't heilig beeldje,
Dat in het eikje hing,
De…