Niet vergeten (Fecisti nos ad Te et inquietum est cor nostrum, donec requiescat in Te, “Augustinus”) Voor L

Het slenteren doorheen vale novemberdagen,
gebukt onder grijze wolken met vroege avonden,
wordt de zomerpoort gesloten weergevonden
nergens kon ik naar je naam vragen.

Iets is me ontnomen en verarmt mijn wezen in dit leven:
mijn goede vriend verworden tot herinnering,
die weemoed wekt van thuisloze verstekeling,
mij hopen doet dat u alle rust is gegeven.

Doorheen de droeve dagen
daagt nog het baken van onze vriendschap
de hoop als enig wapen meegedragen

elkander weer te zien in het Groot Gelaat van blijdschap
ergens waar we niets meer hoeven te vragen…

Marcus r-c

Schrijver: Marcus Dehond, 5 december 2025

marcus.dehondskynet.be

droeve dagen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 7