DE STRAATZANGER
poëzie
3,8 met 10 stemmen
2.427 De blinde bedelaar langs de stille straat,
en met een stem, die beeft van koude en honger,
zingt hij een liedje van verwelkte bloemen.
Doordringend klinkt de klagende romance.
De man is oud en grijs. Onordelijk fladdren
zijn dunne lokken op de vale jaskraag.
De hond, met wie hij elke bete broods deelt,
zijn trouwe metgezel in wel en wee, ziet…
Dorps-idylle
gedicht
3,3 met 15 stemmen
8.737 't Klaproosrood doekje om 't blonde hoofd geknoopt,
Voor 't huisje wit, door wingerd half verscholen,
Weegt op de handpalm 't meisje purpren kolen,
Lacht met den bruinen venter, eer zij koopt.
Oranje wortels, druiven als violen
Fluweelpaars, in blauwe dauw gedoopt,
Roodwangige appels, welig opgehoopt
En bronzen peren heeft hij aanbevolen…
Muziek
poëzie
3,8 met 13 stemmen
1.721 Betoverd stond ik, in het park, te luistren,
Bij de muziektent, die me een tempel was.
Zoel geurde aroom van bloemen, loof en gras.
En ’t bladerflappen leek geheimvol fluistren.
Mijn weemoed zwaar, die ’t leven nooit genas,
Mijzelf bevreemdend, zwol in ’t avondduistren,
Doch iets in mij spring los, dat lag in kluistren,
Of ‘k mooie verzen of…
DECEMBER
poëzie
3,8 met 18 stemmen
3.032 Nu mist het woud zijn purpren najaarspracht.
Een ritslend kleed van rosse blaadren dekt
De weke wegen, waar ’t geplet fluweel
Van plekken mos, smaragdgroen, zichtbaar bleef.
De hoge bomen, zwart en bladerloos,
Wien grijsgroen mos de ruige stammen dekt,
Herdenken, droef, de zoete zomertijd,
En schudden zacht de wijze, kale kruin.
In de oude toppen…
DECEMBER.
poëzie
4,5 met 2 stemmen
425 Nu mist het woud zijn purpren najaarspracht.
Een ritslend kleed van rosse blaadren dekt
De weke wegen, waar 't geplet fluweel
Van plekken mos, smaragdgroen, zichtbaar bleef.
De hoge bomen, zwart en bladerloos,
Wie grijsgroen mos de ruige stammen dekt,
Herdenken, droef, de zoete zomertijd,
En schudden zacht de wijze kale kruin.
In de oude toppen…
De weg in 't woud
poëzie
4,0 met 6 stemmen
1.794 Indien gij weet wat leven is en lijden,
en welk een zee van weedom in een traan ligt,
laat mij die holle weg in ’t woud vermijden,
verg niet, dat ik mijn schreden naar die laan richt!
Daar sluipen schimmen rond van vroeger tijden,
een geestenheir, doodsbleek in ’t zilvren maanlicht.
O laat geen lach die stille plek ontwijden,
geen ruwe spot…
Rozen
poëzie
2,7 met 7 stemmen
1.519 Geen rozen uit een grafkrans geef ik u,
Die met de rozen van uw levensvreugd
De stille kamer van mijn Hoop verheugt.
Zie! blank en rood van liefderozen nu
Bloeit weer de tuin van mijn verloren jeugd,
Door storm en stortbui leeggeplunderd ruw.
De blauwe balsemlucht is juniluw,
Elke adem hier wordt paradijsgeneucht.
Vol is mijn hof van vogeltjesgekweel…
Ons eigen land
poëzie
2,5 met 11 stemmen
1.504 Ons eigen land, in zilvr- en parelwazen,
Omspeeld van zijden zilte zeeëwinden,
Belommerd koel van olmen, wilge’ en linden,
Hoe houdt ge ons gevangen in uw mazen!
Geen schelle kleuren, die de blik verblinden,
Geen vreemde vormen, die de ziel verbazen,
Uw luchten zijn als bronnen van extasen,
Die heeml en aard met bevend licht verbinden.…
Voor 't venster
poëzie
3,0 met 9 stemmen
1.561 Voor 't open raam, omrankt van wilde wingerd
- Een loverlijst, begloord door de avondzon -
Zit, mijmrend, Grootmoe met haar oude bijbel.
De koperen sloten vonklen in het zonnelicht
En 't koeltje krult een hoek van 't gele blad om,
Waarop, gevouwen, 't handenpaar nu rust.
Op 't vensterbankje, in rode potten, bloeien
Geranium, goudsbloem en…
De spiegel
poëzie
3,0 met 3 stemmen
1.308 Een vreemd visioen! Ik droomde dat ik zwaar
Gezondigd had en vóór de spiegel stond,
Nog dronken van mijn zonde, met los haar
En vonklende ogen en ontloken mond.
En ‘k juichte in wilde weelde en ‘k zag – zo waar
Als God leeft! – doodsbleek tussen ’t lokkenblond,
Een droef gelaat mij aanzien met een paar
Ogen, mijn hart doorborend tot de grond…
Verlaten straat
poëzie
3,0 met 6 stemmen
1.523 In de oude straat, waar vreemd de voetstap klinkt,
En welig gras, voortwoekrend, ongestoord,
In groene lijst de grauwe keien vat,
Staat, droef vervallen, 't lang verlaten huis.
De ruiten blinken, blauw, in 't licht der maan
En staren, stil en strak, met glazen blik,
De blik van ogen, die geen licht meer zien,
De blik van een, die zich…
De drie gezellen
poëzie
3,7 met 6 stemmen
1.111 In ’t bloeiend loofprieel zit ik alleen
En drink, verlangend naar een kameraad, –
Is geen nabij, die met mij drinken wil?
Daar komt de maan en groet mij als een vriend
En nog een derde duikt daar op: mijn schaduw!
Mijn schaduw en de maan! Bij God, twee stille
Gezellen – en geen droppel drinken zij!
Mijn schaduwbeeld beweegt zich zoals ik,…
God is zo ver!
poëzie
3,4 met 5 stemmen
1.573 God is zo ver! - Ik kan Hem niet bereiken
Mijn bede rijst niet hoger dan die ster
En hoger woont Hij dan de sterren prijken -
God is zo ver!
God is zo rijk! - Berooid, met lege handen,
schuil 'k huivrend weg, een bedelkind gelijk.
Mijn haard is zo koud, reeds donkren de avonlanden
God is zo rijk!
God is zo groot! - In blauwe hemelzalen…
STERREN
poëzie
3,2 met 11 stemmen
2.116 O de heilige onsterflijke sterren,
hoog boven mijn sterfelijk hoofd,
Waar 't geloof met zijn kindervertrouwen
mij een hemel eens had beloofd,
als deze ogen zich sluiten voor eeuwig
- en dit lijf wordt ten grave gebracht, -
o de stille onbegrijpelijke sterren!
o 't mysteriënheir van de nacht!
Lief, de dag is zo druk en zo nuchter,
zo…
Naar het plantsoen
poëzie
3,8 met 11 stemmen
1.590 Gekromd, zacht momplend, stromplend met haar stokje
Ontkomt zij ’t wreed gevaarlijk straatgewoel.
Bereikt is de oude bank, haar troostrijk doel.
Ze ontvlood de broeiing van haar zolderhokje,
Waar hing de lucht beklemmend zwaar en zoel.
Van ver een kerk tampt vroom een bedeklokje.
Vaalzwart de mantel over ’t rosbruin rokje,
Rust ze op haar plekje…
Voor twee of drie
poëzie
3,6 met 7 stemmen
1.226 Gij die dit boek leest, denk niet laag van mij!
Ik kom niet, bleek en ’t oog van tranen rood,
Gelijk een arme, huis aan huis, om brood,
Vol deemoed, beedlen om uw medelij.
Waarom u dan mijn hand die beker bood,
Vol bitterzoete weemoed? – zet, o gij
Voor wie hij NIET is, snel die kelk terzij,
Waarin ik zacht mijn stille tranen goot!
Ik schenk…
Als 't kindje komen zal
poëzie
3,2 met 4 stemmen
1.466 Loom laat zij vallen 't hemdje vlinderlicht -
En dromig ziet ze, aan morgenblauwe trans,
Met wapperlokken zweven rond een krans
Van engelkopjes, blond en blank, belicht
Door lente-zon, in slepende cadans.
Op wie zal 't kindje lijken? - En 't gezicht
Houdt, blij en vroom, ze op 't wolkenspel gericht,
Waar hemelkindren dansen hemeldans.…
WACHTEN
poëzie
4,7 met 3 stemmen
255 Héél die morgen stond ik blij te dromen,
Bij de gele roozlaar, op 't balkon.
Koele woudgeur woei van verre bomen,
't Gouden zandveld stuivelde in de zon.
'k Dronk mij zalig aan de zoele aromen.
't Blauw omvloeide me als een weeldebron.
Heden, stralend, zou de liefste komen!
't Ware leven sprookjesmooi begon.
Turend meisje met je azuren…
Lenteknoppen.
poëzie
4,3 met 3 stemmen
355 De knoppen zwellen in den zoelen nacht.
O! morgen, morgen zullen ze opengaan!
De twijgen trillen en de stille laan
Is diep ontroerd, als een die zwijgt en wacht.
Op 't zwarte water zwemt een enkle zwaan.
Heel in de verte zwijmt een vogelklacht
En op het mos zijgt door de takken zacht
Het zilverlicht der pasontloken maan.
Ik voel…
VADERS VIOOLSPEL
poëzie
3,3 met 3 stemmen
279 Hij speelde viool, in de schemering ~
En de weemoed doorbeefde mijn kinderziel.
En ik voelde mij veilig als hij mij omving
En 'k begrijp niet waarom hij zo vroeg mij ontviel.
O ik danste aan zijn arm als hij bracht mij naar school!
Zelfs in regen en storm leek de weg mij niet lang —
Waarom moet ik nu dromen van die viool
En verlangen…
Vergiftigd.
poëzie
4,5 met 2 stemmen
273 Gelijk een vrouw, die weerkeerde over zee
Naar 't vaderland, en zich verkwijnen voelt,
Wijl slopend gif haar traag door de aadren woelt
- Ga waar zij wil, haar smarten neemt zij mee! -
Draag ik de pijn, waar vaak mijn zang op doelt,
Diep in mijn borst en 't rooft mij vreugde en vrêe.
Weer kruipt en knaagt mijn welbekende wee,
Weer…
NACHT
poëzie
4,0 met 1 stemmen
440 O nevelnacht, waarin geen sterren stralen!
O diepe, doffe stilte dezer stonde!
Geen klokkentoon, die plechtig 't uur verkonde,
Niets hoor ik, dan mijn eigen ademhalen.
't Waar zoet voor mij, de in 's levensstrijd gewonde,
In 't rustig rijk der dromen rond te dwalen.
Dan, ach! ik voel de fantasie mij falen,
Die vaak mij leidde…
LENTEKUS
poëzie
4,0 met 2 stemmen
387 Zijn niet de rozen rood van liefdelust?
En trillen niet, gebaad in maneglansen,
De hoge popels, die het meer omkransen,
Wanneer de wind hun smachtend love kust?
Zoekt niet de vlinder heil- en honigkansen
Bij elke bloem, waarin hij zalig rust?
En tintlen niet, hun godd'lijk schoon bewust,
Doorgloeid van zonnevuur, de blauwe transen?
-'Natuur…
DICHTERWIJDING
poëzie
5,0 met 2 stemmen
334 In donzen dromen zonk de blonde knaap.
D'arm boven 't hoofd, glimlachende in zijn slaap,
Lag in zijn lokken 't blanke godenkind.
Door 't open venster woei de lentewind,
Vol zoele geur van bloemen en van gras.
De lucht was licht, of ze àl van zilver was.
Toen zweefde een engel door 't omloverd raam
En vouwde op 't blanke bed de vleugels…
De brug
poëzie
4,5 met 2 stemmen
591 Ik zocht een bloem, die op de bergen wast.
En aan mijn voeten grijnsde ene afgrond, diep
Als wanhoop na een misdaad, en ik riep:
- 'Wie redt mij?' Ik voelde een hand, die greep ik vast.
En over het zwarte water, dat daar sliep,
Wees mij de hand, als brug, een dennenmast.
Ik vroeg: - 'Hoe draagt die boom ons beider last?'
Hij sprak: - 'God leeft…
Verlangen.
poëzie
4,0 met 1 stemmen
450 In de nachtlijke stilt' van mijn dromen,
Als geen windeken ruizen in 't groen,
Als geen vogelken fluit in de bomen,
Wekt mij telkens hetzelfde visioen.
Langs de ronding der reuzige bogen,
Stort haar zilveren stromen de maan,
Op de golven, zich heffend ten hogen,
Waar de sterren te vonkelen staan.
Ach! de maan is zo hoog aan de kimme…
Slapende kamer.
poëzie
4,0 met 2 stemmen
292 De kamer slaapt. - Dromerig langgerekt
Geroep van tortels vult de lome lucht.
Ver, lijk geklapwiek, latjes-klepgerucht
Van zonneblinden, die men opentrekt.
Citroen-aroom van gele zuidervrucht,
Adem van perzik purperdons-bedekt
En ziel van lelie tragisch bloedbevlekt
Smelten bedwelmend tot één geurenzucht.
Door 't rietgordijn, dat…
O lippen...
poëzie
4,0 met 3 stemmen
369 O lippen, rood als rozen en frambozen,
Die, kussen ademend, om kussen vragen!
O krachtige armen, die mij, moede, kozen
Om veilig door 't vijandig Zijn te dragen!
O donkere ogen, zachte grondeloze
ogen, zó rein als nooit mijn ogen zagen,
Ogen, waarin geen sprank is uit den Boze,
Maar waar Gods englen d'eigen blik in wagen!
O jong…
Het gele huis
poëzie
4,0 met 3 stemmen
440 Ik ben ziek van heimwee naar 't gele huis,
In het lommer van groene linden,
Waar zongen belovend hun neurie-geruis
De dromige zomerwinden.
Nu wilde ik wel reizen naar 't gele huis
En luistren naar 't suizlen der linden
En dromen van liefde in mijn zonnige kluis
En omhelzen wie trouw mij beminden.
Doch zo ik nu belde aan het gele huis,
Wie…
Ik vond een vogel, stervende in de tuin
poëzie
4,6 met 5 stemmen
508 Kinderjaren.
I
Ik vond een vogel, stervende in de tuin.
Geen koestren hielp, hij drinken wou noch eten.
Gelijk een bloem, wier stengel werd gereten,
Aan 't slappe halsje hing het kopje schuin.
Eén siddering - en dan, in niets meer weten,
Verstrakte 't lijfje, als de aarde grijzigbruin.
Wij hebben 't stil begraven in de tuin -…