101 resultaten.
KERSEN
poëzie
4.0 met 8 stemmen
1.813 Knaap, breng mij kersen op een zilvren schaal,
Strooi blanke rozen over ’t frisrood fruit,
Drijf ’t licht der zon met purpren voorhang uit
En buig de schenkkan naar de wijnbokaal.
Nu aan uw lippen zet de slanke fluit,
O blondgelokte, en speel voor nachtegaal,
Met zuiver juichen vul de marmren zaal
Of zachte klacht, een regen van geluid.…
De pop
poëzie
3.0 met 9 stemmen
2.125 Gelijk een spelend kind, in zoete waan,
Haar pop aan 't liefdevolle hartje drukt,
Van 't zielloos mondje menig kusje plukt
En meent haar kindjes hart te voelen slaan,
Het vlassen haar met bloem en lintje smukt,
De kleertjes aantrekt, die zo mooi haar staan,
De wassen wang, wier rooskleur haar verrukt,
Warm streelt - de verf hangt lipje en vinger…
Vincent van Gogh
poëzie
3.0 met 5 stemmen
1.559 Galgroen, de lucht, de bomen, groen als slangen
Een stormgefolterd graanveld, waar, rouwzwart,
Neerstrijken raven uit een hemel, hard
En dreigend blauw — als vlammen van verlangen,
Vreemdpaarse bomen, in hun vaart verstard,
Zelfs bloesemtuinen lijken droefheidzangen
De kamer grijnst, of lag daar angst gevangen.
Felgeel een bloemtuil gilt een…
Zijn dood
poëzie
3.0 met 17 stemmen
3.150 O God ! nu is mijn liefste dood,
Mijn leeuwriklied, mijn morgenrood,
Mijn zonnestraal, mijn lentevreugd,
De blonde liefste van mijn jeugd!
Ik heb zijn eenzaam graf bezocht.
Dat was een lange, bange tocht.
Mijn hart, dat sloeg en joeg mij voort,
Als wachtte ginds zijn liefdewoord.
Ik vond de plek, de grond was week...
Daaronder slaapt hij…
STERREN
poëzie
3.0 met 14 stemmen
2.714 O de heilige onsterflijke sterren, hoog boven mijn sterfelijk hoofd,
Waar 't geloof met zijn kindervertrouwen mij een hemel eens had beloofd,
Als deze ogen zich sluiten voor eeuwig en dit lijf wordt ten grave gebracht,
O de stille onbegrijpelijke sterren! o 't mysteriënheir van de nacht!
Lief, de dag is zo druk en zo nuchter, zo voor 't kleine…
Liefde
poëzie
2.0 met 23 stemmen
4.419 En langs een wand van rotsen, rug aan rug,
Volgde ik een pad verlicht door maan noch zon.
Toen stond ik vóór een afgrond en ik kon
Geen handbreed verder en geen stap terug.
En de angst des doods kwam over me, ik begon
Te beven en ik riep: - ‘Wie bouwt me een brug?’
En 't ver gebergte gaf mij, honend-stug,
Mijn woorden weer, tot wanhoop…
klokgetik
poëzie
3.0 met 9 stemmen
1.536 ‘k Wil niet meer luistren naar het klokgetik;
‘t Klinkt me als gelek van dropplen bloed zo bang.
Hoor hoe zij klettren, één voor één, zo lang
Als ik bewust ben van mijn Ik!
En langzaam kronkelt, als een klamme slang,
Rond keel en hart die angst… ‘t Is of ik stik…
Ik hoor aldoor der stonden stervenssnik,
Ik voel zo zoel hun adem op mijn wang…
DECEMBER.
poëzie
4.0 met 4 stemmen
766 Nu mist het woud zijn purpren najaarspracht.
Een ritslend kleed van rosse blaadren dekt
De weke wegen, waar 't geplet fluweel
Van plekken mos, smaragdgroen, zichtbaar bleef.
De hoge bomen, zwart en bladerloos,
Wie grijsgroen mos de ruige stammen dekt,
Herdenken, droef, de zoete zomertijd,
En schudden zacht de wijze kale kruin.
In de oude toppen…
Najaarsnacht
poëzie
3.0 met 18 stemmen
2.371 O nevelnacht, waarin geen sterren stralen!
O diepe, doffe stilte dezer stonde!
Geen klokketoon, die plechtig 't uur verkonde,
Niets hoor ik, dan mijn eigen ademhalen.
't Waar zoet voor mij, de in 's levens strijd gewonde,
In 't rustig rijk der dromen rond te dwalen.
Dan, ach! ik voel de fantasie mij falen,
Die vaak mij leidde, opdat ik…
Liefde en Zonde
poëzie
3.0 met 9 stemmen
1.682 Toen zag ik Liefde en Zonde, hand in hand,
Met rode rozen in het gouden haar.
Zij wenkten mij met vriendlijk handgebaar:
- ‘Kom met ons mede naar 't Beloofde Land!’
Ik trilde stil van weelde en zoet gevaar.
En Liefde gaf me een passiebloem tot pand
En Zonde bond mij met een rozenband
De lokken saam en 'k volgde... ik weet niet waar.…
LEZEN
poëzie
3.0 met 7 stemmen
1.383 Op vloerkleed zacht, vol aandacht, lag 'k te lezen,
De blonde pop, met roze en blank getooid,
Geleend aan zusje of liefdeloos vergooid.
Robijn van kersen, goud van stekebezen
Mijn ogen laafden, vóor mijn mond. Vermooid
Door vreugde was de dag. Wat zoude ik vrezen?
'k Verlangde niet, als andren, groot te wezen.
Toch hoorde ik momplen: - 'Vreemd…
WAAN
poëzie
3.0 met 13 stemmen
2.970 Toen bracht mijn gids mij in een stille tuin,
Met donkre lanen, kronklend over 't gras,
En bloemen bloeiden tussen 't struikgewas,
En gouden vruchten sierden kruin bij kruin.
Ik plukte een schone bloem, doch eer zij was
Gebroken van haar stengel, werd zij bruin.
Ik plukte een vrucht - het zonlicht lonkte schuin…
IN DE OUDE LAAN...
poëzie
3.0 met 5 stemmen
877 In de oude laan, waar zomerbomen wuiven
Met al hun groene waaierkoele palmen,
Niet hopend meer op vreugde, die bleef talmen,
Zat ik bij 't raam, waar zongoud in kwam stuiven,
Blauw blonk de lucht, de vogels kweelden psalmen...
Droef oogde ik na mijn heengevlogen duiven,
Mijn dromenzwerm en, als bij 't kralenschuiven
Eens rozenkrans, telde…
DE STRAATZANGER
poëzie
3.0 met 10 stemmen
2.524 De blinde bedelaar langs de stille straat,
en met een stem, die beeft van koude en honger,
zingt hij een liedje van verwelkte bloemen.
Doordringend klinkt de klagende romance.
De man is oud en grijs. Onordelijk fladdren
zijn dunne lokken op de vale jaskraag.
De hond, met wie hij elke bete broods deelt,
zijn trouwe metgezel in wel en wee, ziet…
Dorps-idylle
gedicht
3.0 met 15 stemmen
8.998 't Klaproosrood doekje om 't blonde hoofd geknoopt,
Voor 't huisje wit, door wingerd half verscholen,
Weegt op de handpalm 't meisje purpren kolen,
Lacht met den bruinen venter, eer zij koopt.
Oranje wortels, druiven als violen
Fluweelpaars, in blauwe dauw gedoopt,
Roodwangige appels, welig opgehoopt
En bronzen peren heeft hij aanbevolen…
Muziek
poëzie
3.0 met 13 stemmen
1.821 Betoverd stond ik, in het park, te luistren,
Bij de muziektent, die me een tempel was.
Zoel geurde aroom van bloemen, loof en gras.
En ’t bladerflappen leek geheimvol fluistren.
Mijn weemoed zwaar, die ’t leven nooit genas,
Mijzelf bevreemdend, zwol in ’t avondduistren,
Doch iets in mij spring los, dat lag in kluistren,
Of ‘k mooie verzen of…
DECEMBER
poëzie
3.0 met 18 stemmen
3.171 Nu mist het woud zijn purpren najaarspracht.
Een ritslend kleed van rosse blaadren dekt
De weke wegen, waar ’t geplet fluweel
Van plekken mos, smaragdgroen, zichtbaar bleef.
De hoge bomen, zwart en bladerloos,
Wien grijsgroen mos de ruige stammen dekt,
Herdenken, droef, de zoete zomertijd,
En schudden zacht de wijze, kale kruin.
In de oude toppen…
De weg in 't woud
poëzie
4.0 met 6 stemmen
1.857 Indien gij weet wat leven is en lijden,
en welk een zee van weedom in een traan ligt,
laat mij die holle weg in ’t woud vermijden,
verg niet, dat ik mijn schreden naar die laan richt!
Daar sluipen schimmen rond van vroeger tijden,
een geestenheir, doodsbleek in ’t zilvren maanlicht.
O laat geen lach die stille plek ontwijden,
geen ruwe spot…
Rozen
poëzie
2.0 met 7 stemmen
1.568 Geen rozen uit een grafkrans geef ik u,
Die met de rozen van uw levensvreugd
De stille kamer van mijn Hoop verheugt.
Zie! blank en rood van liefderozen nu
Bloeit weer de tuin van mijn verloren jeugd,
Door storm en stortbui leeggeplunderd ruw.
De blauwe balsemlucht is juniluw,
Elke adem hier wordt paradijsgeneucht.
Vol is mijn hof van vogeltjesgekweel…
Ons eigen land
poëzie
2.0 met 11 stemmen
1.551 Ons eigen land, in zilvr- en parelwazen,
Omspeeld van zijden zilte zeeëwinden,
Belommerd koel van olmen, wilge’ en linden,
Hoe houdt ge ons gevangen in uw mazen!
Geen schelle kleuren, die de blik verblinden,
Geen vreemde vormen, die de ziel verbazen,
Uw luchten zijn als bronnen van extasen,
Die heeml en aard met bevend licht verbinden.…
Voor 't venster
poëzie
3.0 met 9 stemmen
1.602 Voor 't open raam, omrankt van wilde wingerd
- Een loverlijst, begloord door de avondzon -
Zit, mijmrend, Grootmoe met haar oude bijbel.
De koperen sloten vonklen in het zonnelicht
En 't koeltje krult een hoek van 't gele blad om,
Waarop, gevouwen, 't handenpaar nu rust.
Op 't vensterbankje, in rode potten, bloeien
Geranium, goudsbloem en…
De spiegel
poëzie
3.0 met 4 stemmen
1.371 Een vreemd visioen! Ik droomde dat ik zwaar
Gezondigd had en vóór de spiegel stond,
Nog dronken van mijn zonde, met los haar
En vonklende ogen en ontloken mond.
En ‘k juichte in wilde weelde en ‘k zag – zo waar
Als God leeft! – doodsbleek tussen ’t lokkenblond,
Een droef gelaat mij aanzien met een paar
Ogen, mijn hart doorborend tot de grond…
Verlaten straat
poëzie
3.0 met 6 stemmen
1.565 In de oude straat, waar vreemd de voetstap klinkt,
En welig gras, voortwoekrend, ongestoord,
In groene lijst de grauwe keien vat,
Staat, droef vervallen, 't lang verlaten huis.
De ruiten blinken, blauw, in 't licht der maan
En staren, stil en strak, met glazen blik,
De blik van ogen, die geen licht meer zien,
De blik van een, die zich…
De drie gezellen
poëzie
3.0 met 6 stemmen
1.150 In ’t bloeiend loofprieel zit ik alleen
En drink, verlangend naar een kameraad, –
Is geen nabij, die met mij drinken wil?
Daar komt de maan en groet mij als een vriend
En nog een derde duikt daar op: mijn schaduw!
Mijn schaduw en de maan! Bij God, twee stille
Gezellen – en geen droppel drinken zij!
Mijn schaduwbeeld beweegt zich zoals ik,…
God is zo ver!
poëzie
3.0 met 5 stemmen
1.621 God is zo ver! - Ik kan Hem niet bereiken
Mijn bede rijst niet hoger dan die ster
En hoger woont Hij dan de sterren prijken -
God is zo ver!
God is zo rijk! - Berooid, met lege handen,
schuil 'k huivrend weg, een bedelkind gelijk.
Mijn haard is zo koud, reeds donkren de avonlanden
God is zo rijk!
God is zo groot! - In blauwe hemelzalen…
STERREN
poëzie
3.0 met 11 stemmen
2.160 O de heilige onsterflijke sterren,
hoog boven mijn sterfelijk hoofd,
Waar 't geloof met zijn kindervertrouwen
mij een hemel eens had beloofd,
als deze ogen zich sluiten voor eeuwig
- en dit lijf wordt ten grave gebracht, -
o de stille onbegrijpelijke sterren!
o 't mysteriënheir van de nacht!
Lief, de dag is zo druk en zo nuchter,
zo…
Naar het plantsoen
poëzie
3.0 met 11 stemmen
1.633 Gekromd, zacht momplend, stromplend met haar stokje
Ontkomt zij ’t wreed gevaarlijk straatgewoel.
Bereikt is de oude bank, haar troostrijk doel.
Ze ontvlood de broeiing van haar zolderhokje,
Waar hing de lucht beklemmend zwaar en zoel.
Van ver een kerk tampt vroom een bedeklokje.
Vaalzwart de mantel over ’t rosbruin rokje,
Rust ze op haar plekje…
Voor twee of drie
poëzie
3.0 met 8 stemmen
1.256 Gij die dit boek leest, denk niet laag van mij!
Ik kom niet, bleek en ’t oog van tranen rood,
Gelijk een arme, huis aan huis, om brood,
Vol deemoed, beedlen om uw medelij.
Waarom u dan mijn hand die beker bood,
Vol bitterzoete weemoed? – zet, o gij
Voor wie hij NIET is, snel die kelk terzij,
Waarin ik zacht mijn stille tranen goot!
Ik schenk…
Als 't kindje komen zal
poëzie
3.0 met 4 stemmen
1.490 Loom laat zij vallen 't hemdje vlinderlicht -
En dromig ziet ze, aan morgenblauwe trans,
Met wapperlokken zweven rond een krans
Van engelkopjes, blond en blank, belicht
Door lente-zon, in slepende cadans.
Op wie zal 't kindje lijken? - En 't gezicht
Houdt, blij en vroom, ze op 't wolkenspel gericht,
Waar hemelkindren dansen hemeldans.…
WACHTEN
poëzie
4.0 met 3 stemmen
290 Héél die morgen stond ik blij te dromen,
Bij de gele roozlaar, op 't balkon.
Koele woudgeur woei van verre bomen,
't Gouden zandveld stuivelde in de zon.
'k Dronk mij zalig aan de zoele aromen.
't Blauw omvloeide me als een weeldebron.
Heden, stralend, zou de liefste komen!
't Ware leven sprookjesmooi begon.
Turend meisje met je azuren…