Alle inzendingen van Joris Olivier

Hoog in de wolken vliegt De rode wouw zijn rondjes rond, Het briesje blaast de zomer, Het koren wuift in de zomergloed. De trekker ploegt over d’akker, De leeuwerik zingt het zomerlied. Fietsers zonder helm Genieten van de buitenlucht, Een Porsche komt aangesneld, Fietsers genadeloos geveld, Sirene doorklieft de rust, Dan is de rust…

De schoonheid van haar, Is niet alleen de buitenkant, Maar ook de binnenkant, Deswege bemin ik haar, Dubbel, en dat al heel lang. Wijl zo’n combinatie is in zwang, Zijn er vele kapers op de kust, Ben dus niet d’enige dit hapje lust. Bij d'om haar losgebarsten strijd, Menig man eronder lijdt, Wijl ’t einde niet is in zicht, Is af en…

Met het diepste van mijn wezen, wil ik je gevulde lichaam lezen, ken het inmiddels uit mijn hoofd, ’t me van ’t verstand berooft. Ik herlees je gewelfde lijnen keer op keer, verrukt me telkens weer. Ik kan er geen genoeg van krijgen, laat ‘t bloed tot kookpunt stijgen. Als jij mijn lijf met je ogen streelt, je liefdesgevoelens met…

Haar deinende verschijning Deed mij stilstaan in bewondering, Wijl zoiets ik eer nooit had gezien, Ze verdiende zeker een tien! Ik wilde haar nader leren kennen, En stelde me aan haar voor, Maar door mijn blik had ze door, Ik meer wilde dan ’r kennen. Toen ze dit aan mij verklaarde, Gaf ik dat ruiterlijk toe, Waardoor’k veel tijd bespaarde…

Door de kijker zie’k alles in de verte, Een perspectief in miniatuurtjes, Wereld ik niet kan bereiken, Wereld waarˋk ooit was. Eenzaamheid ver van de wereld, Waar jij mijn leven vulde, De wereld ik graag toefde, Waar jij niet meer voor mij was. De schemering viel voor jou te vroeg, Duister mijn blik op jou ontnam, Ik zonder jou alleen…

Wijsheid leert ons, Eén zwaluw maakt nog geen zomer, Van ’n kale kip kun je niet plukken, En …, liefde maakt blind. Maar…, de lamme leidt de blinde, Zo komt alles nog goed terecht, Wijl waar een wil is, is een weg, Na regen komt zonneschijn. Wijsheid is al lang op d’aard, Nog steeds de moeite waard, Om van te leren en naar te leven…

O, meisje wat ben ik toch gek op jou, Jij zet mij steeds in vuur en vlam, Met je golvende blonde lokken, Wanneer je verlokkend kijkt naar mij. Mijn hart rikketikt slagen over, Mijn bloed raakt tot kookpunt verhit, Over mijn huid lopen rillingen, Alleen door jou kunnen worden gesust. Mijn liefdeshartstocht raakt nooit op, Ook al breng…

Ruim de helft van mijn leven Heeft zij mij zoveel liefde gegeven, Ik parallel aan mijn hartzeer, Er ruim ’n decennium nog op teer. Ik weet niet hoe lang nog te gaan, Op d’voorliggende levensbaan, Tot ik afscheid nemen moet, En d’ogen sluit voorgoed. Maar haar liefde in mijn hart, Blijf ik koesteren, Tot haar beeld gaat op zwart. Ik…

Wat ik zoek, is zoek, Het ligt in gene hoek, Ik mis het node, Al m’n zoeken zet geen zoden Aan de dijk. Ik blijf het missen, Daarin kan ik mij niet vergissen, Want ik heb ’t niet. Ik vraag me af, Heeft mijn zoektocht zin, Het is hopeloos, Al vanaf ’t pril begin. Ik doe ’t al tijden zonder, Heb geen hoop op ’n wonder, Kan net zo goed…

Mijn ik, mijn zijn, Bestaat uit kleine deeltjes Van deze wereld, De wereld waar ik leef, besta, Een passant ben, Eén van velen, Die allen ook deel uitmaken Van deze wereld, Dus eigenlijk zijn wij allen, Is alles, één!…

In de eindeloze zee van mijn gedachten, Ligt die ene gedachte te wachten, Die ene, ik me niet meer kan herinneren, En dát, dat blijft mij hinderen. Ik weet niet of die gedachte belangrijk is, Dat maakt onzeker, ongewis, Daarom blijf ik mijn hersens pijnigen, Om mijn geweten te reinigen. Maar helpen doet dat niet, Wat ik ook doe, Het…

Hij maakt zich zorgen, Wijl hij piekert, Dat hij tobt, Over problemen, Hij tegen zal kunnen komen, Op ’t onbekende pad, Hij zich nog niet begeven had.…

Ik ben mezelf kwijt, Gisteren had ik mij nog, Daarna heb ik mij verloren, Ik heb geen idee, waar, Noch wanneer! Iedereen ziet het, En vraagt ernaar, Niemand weet, hoe, Noch waarom! Samen hebben we gezocht, In alle hoeken en gaten, Nergens ’n spoor te zien, Niet hier, noch daar! Ik heb de moed opgegeven, Ga zonder mezelf voort…

Op het strand, Bij de eeuwige branding, Wacht hij op haar, Die vertrok, niet keerde weer. Meeuwen krijsen, De branding breekt de golven, Vloed komt, eb gaat, De zee deint in eeuwigheid. De zon verdrinkt, De horizon vliedt heen, Hij wacht op haar, Die verdween In de zwarte hemelnacht, De sterren straalden hun licht, In de nacht…

Ik grijp veel te hoog, Niet te bereiken, Hoe zeer ik ook poog, Maar ’k wil nog niet wijken, Mijn verlangen blijft vragen, De roep is te sterk, Nauwlijks te dragen. Achter ’t oneindige zwerk, Ligt, ik zo zeer ontbeer, Ik weet, ik moet accepteren, Wat was, is niet meer, Tij is niet te keren, Wat was, komt niet weer.…

De vergeten wereld, Vergeet ik niet, Nochtans blijft het stille, Hoor noch zie ik iets, Van vlinders die fladderden, Van bijen die zoemden zacht Rond verdwenen bloemenpracht, Door boeren en fabrieken, Geruisloos, in stilte, Om zeep gebracht.…

Sommigen geloven dat wij zijn, Omdat wij en alles waarin wij zijn, Is geschapen door ’n Almachtige, Die zij noemen Jaweh, de Here God, Maar zoals Blaise Pascal al stelde, Het godsbewijs ontbreekt. Anderen geloven dat wij en alles zijn Als gevolg van toeval, Natuurkundige wetten en evolutie, Begonnen met ’n oerknal, Evenwel blijft daarbij…

  Mijn liefde smaakt bitterzoet, Wijl de rouw die volgde Na mijn verdriet, Vervlochten is met het geluk Van de liefde, Die nu als ’n twee-eenheid Onlosmakelijk Genesteld is diep in mijn hart.…

Mijn lust en mijn leven Is gewoon mijn huidig leven, Op één ding na, ’k ben nu alleen, En dat is wel ’k beween. Maar verder ben ’k best tevree, Zit het leven mij best mee, Ben gezond van lijf en leden, Ja, ik ben best tevreden. Alleen dat ontbrekende knaagt, Is toch wel echt ’n hiaat, Hierdoor m’n leven niet volmaakt, Maar ja zo is…

Mijn vader is al heel lang dood, Ik ben al ouder hij ooit is geweest, Hoewel hij tot as is verbrand, Komt hij nog vaak bij mij langs. Niet in het dagelijks leven, Daar zag ik hem nooit meer, In mijn dromen keert hij weer, Hij is dan jonger ik nu ben, Maar dat voelt helemaal niet zo, Hij is gewoon mijn pa als toen, Vinden we beî helemaal…

Mijn liefde bereikt nooit meer Voor wie die is bedoeld, Mijn gesproken woord Door die niet meer gehoord. Die ene keert nooit weer, Mijn stille verwoord verdriet Wordt nooit gesmoord, Gaat door tot in d’eeuwigheid.…

Ik hou oneindig veel van jou, Alleen, jij bent niet meer, Alleen nog in m’n hart, Je stierf te vroeg in smart. In mijn hart leef je voort, Ben je nog altijd dicht bij mij, Is ’t alsof je nog altijd, Door mij wordt gehoord. Daarom praat ik nog steeds met jou, Maar jij antwoordt nooit, Jouw stem is voor altijd stil, Wordt door niemand meer…

In het witte warme zand Voelt jouw lichaam Heerlijk koel tegen ’t mijne…. Zonnestralen zetten jouw huid In ’n oogverblindende glans, ’n Glans die alles doet verdwijnen…. Jouw hete kussen Branden vurig Op mijn koortsige lippen…. De branding lokt, Om samen te deinen op de golven van verlangen…. Tot in ’t koele maanlicht, Onder…

In het witte warme zand Voelt jouw lichaam Heerlijk koel tegen ’t mijne…. Zonnestralen zetten jouw huid In ’n oogverblindende glans, ’n Glans die alles doet verdwijnen…. Jouw hete kussen Branden vurig Op mijn koortsige lippen…. De branding lokt, Om samen te deinen op de golven van verlangen…. Tot in ’t koele maanlicht, Onder…

Mijmerend over de tijd van weleer, Waan ik me een jonge heer, Die nog geen zorgen kent, Ik nog een speelse jongeling ben. In de zandbak op de kleuterschool Mocht ik als ‘dokter’ in slipjes zien, Bij meisjes daar iets anders school, Later mocht ik ook hun borstjes zien. Was alles nog onschuldige kinderpret, Ging je niet met hen naar bed,…

Rozengeur en maneschijn Zijn niet weggelegd voor haar. Schreit in stilte door de pijn, Zij nooit vormde ’n liefdespaar. Zij kwijnt weg in stil verdriet, Hunkerend naar zij zo verlangde, Wat zij wilde, kreeg ze niet, Haar gemoed zo zeer prangde. Zo gaat de tijd aan haar voorbij, Tot op zekere lentedag, Een heer op jaren kwam langszij…

Een zachte fluistering, Met ’n verholen hunkering, Bereikt mijn luisterend oor, De stem ik gaarne hoor, Die mijn ten diepste raakt, Mij tot willoos wezen maakt, ’n ultiem euforisch gevoel, Op weg naar m’n levensdoel.…

Ze reist de hele wereld rond, Bezoekt ver weg gelegen plaatsen, Van toeristische paradijzen, Tot stille en ver afgelegen oorden. Dat doet zij met de gordijnen dicht, Bij een kleine schemerlamp, In haar knusse luie stoel, Met de reisgidsen in haar hand. Zij kan je verhalen vertellen Over alle windstreken ze bezocht, De mooiste natuur…

Ik mis mijn lief elke dag, Vanaf ’t moment ik ontwaak, Tot ik ’s avonds val in slaap. Dan voel ik dat hevig verlangen Samen met mijn lief te zijn, Haar lippen te voelen op mijn. Maar tant pis zij is er niet meer, Mijn lief ging van mij heen, Ongewild in ’t niets verdween. Alleen d’herinnering aan haar blijft, Zit gegrift in hoofd…

Lief en leed Wordt niet gelijk op gedeeld, Lief deelt men ’t liefst, Leed is veel minder geliefd Bij heel velen, Om samen te delen.…