Alle inzendingen van Pitsikato

Ik staar in het donker van de nacht, en weet dat jij nu zweeft met op jouw lippen een lach. Zie je bewegen, sierlijk in het rond, wens mezelf dat ik nu naast je stond. Maar het ijs tussen ons is nog niet helemaal gebroken, daarom lig ik hier alleen in mijn bed weggedoken. Luisterend naar de muziek die jij mij zo net hebt gestuurd, zo mag…

Als broodkruimels raap ik woorden, plaats die achter elkaar in de passende zin. Zo beschrijven ze liefde, droefenis en prachtige oorden, elk onderwerp is een nieuw begin. Ik laat me erin verdrinken, zweef als een vrije vogel in de lucht. Men hoort er mijn ‘ik’ in weerklinken, vaker begeleidt met een diepe zucht. Want niet altijd kan…

Sneeuwvlokken witter als zand vang ik voorzichtig op één hand, Wil voorkomen dat ze breken, zoals zo vele herinneringen uit het verleden. Die ooit waren, maar nooit meer zullen zijn. Diep in mijn hart opgeslagen, ze zijn ons, ze zijn mijn. Tien seconden later in mijn hand alleen nog water. Echter mijn hart gevuld met vrede, want…

Vannacht dansten wij weer onder de sterren, lachten samen naar de maan. Ik hoor het jou nu nog zeggen, kom lekker dichter tegen mij aan. Wij sloten onze ogen, vertrouwend op elkaar. Onze hoofden iets gebogen, voorzichtig streelde ik door je haar. Mijn mond voelde je warme adem, jouw handen gleden over mijn rug. Woorden als zoete balsem…

In mijn handen hield ik nog duizenden dromen, ze spatten als waterdruppels uiteen op de grond. Toen jij van mij werd afgenomen, en ik dacht dat ik er nu alleen voor stond. Maar vrienden, familie en kinderen, namen me gezamenlijk bij de hand. Om op deze wijze te verhinderen, dat niet alle waterdruppels opdroogden, in het zuigende zand.…

Ga nu lekker rustig meedrijven met de wolken, maar ga niet voor altijd bij me weg. Zwem als een bevrijde vis door de hoogste golven, maar hoor nog wel de lieve woorden die ik tegen je foto zeg. Laat mij je nog voelen, als de wind blaast door mijn haren. Laat mijn gezicht verkoelen, door jouw regendruppels gemengd met mijn tranen. Alleen…

Zwerf met mij mee langs glooiende heuvels en door lieflijke dalen, geniet van prachtige vergezichten. Zie kronkelende beekjes sloom het landschap aaien, laat jouw hart door dit schouwspel verlichten. Proef met volle teugen, van de zachte G en vriendelijkheid. Een stukje vlaai is zonder leugen, ’n echte niet te missen heerlijkheid. Wandel…

Wandel in het vroege ochtendgloren door het ontwakend bos, over geurende vochtige paden en open plekken bedekt met donzig mos. Hoor het geluid van een uil voordat hij slapen gaat, schrik me rot van een prachtig ree dat daar plotseling voor mij staat. Ogen bruin als de kleur van vruchtbare aarde, schatten mijn langskomen op haar waarde. Ik…

Ieder mens heeft zo zijn eigen mooie dromen, maar vaak lijken die onbereikbaar ver weg. Ze worden je ontnomen, doordat je er niet meer in gelooft, er geen moeite meer inlegt. Veroorzaakt door een noodlottig gebeuren, of door een kortsluiting in je zelf. Gaan verloren alle prachtige kleuren, achterlatend een donker diep koud gewelf. Echter…

Regendruppels glijden langzaam van het raam, weemoedig kijk ik naar buiten. In mijn hoofd schreeuw ik wanhopig je naam, kom toch weer in mijn armen schuilen. Vogels die wegduiken in beschutting biedende struiken, een blaf van een hond die verloren gaat. Ik kan je liefelijke geur nog steeds ruiken, het is net alsof je naast mij staat.…

Je heldere blauwe ogen, je donker zwarte haar. Deed mij meteen bekoren, maar stond ik hier, dan stond jij daar Mijn ogen bleven je volgen, als twee vogeltjes vlogen ze steeds aan jou voorbij. De gevoelens bleken uiteindelijk te hoge golven, dus liet jouw betovering mij weer vrij.…

Vandaag heb ik weer aan jou gedacht, Zoals gisteren, zoals morgen. Het sluiten van mijn ogen heeft wel de pijn verzacht, Maar neemt niet weg die knagende zorgen. Dat ik je nooit meer in mijn armen zal mogen nemen, Om te verdrinken in jouw sterrenlicht. En dat ik je ook nooit meer zal kunnen geven, Wat nu nog dieper staat geschreven in mijn…

Sluit mijn ogen, draai mijn hoofd richting de prachtige muziek. Het is ongelogen, geweldige klanken die versmelten in een mozaïek. Van schitterende kleuren, die veranderen in de heerlijkste geuren. Van Lavendel tot Koriander, voor de stadmens als voor de plattelander. Een traan van ontroering, volledig in vervoering. Blijf ik genieten…

Jij zweeft als een fee in het neonlicht, Jouw blik is overal maar niet op mij gericht. Ik sluit mijn ogen en laat me ook gaan, Naar een punt dat ik je plotseling naast me waan. Voel je frisse adem blazen in mijn oor, Lieve woorden die ik van jou hoor. Sla de ogen snel open, maar sta weer alleen, Kijk verdwaast naar de dansvloer, waar ben…

Ik beweeg met mijn pen over het lege papier, ben opzoek naar de juiste woorden. Maar ze geven niet thuis, ze zijn niet hier, blijkbaar bevinden zei zich nog in andere oorden. Dus ga ik op zoek in mijn hart, vervolgens ook in mijn gedachte. Speciaal in jouw part, en ben dan niet meer bij machte. Om de woorden die eruit gaan stromen,…

Momenten van geluk, je laat ze vaak zo maar gaan. Je merkt ze niet eens meer op als ze pal naast je staan. Wij zijn met zoveel dingen bezig, want alles is van belang. Behalve dat kleine beetje leven, maar dat weten we allang. Wij zijn altijd aan het zoeken, kijken steeds weer om ons heen. Maar je hoeft je hand maar uit te steken en je bent niet…

Ik kom je als een betovering wel eens tegen, maar in mijn hoofd kruisen wij dagelijks onze wegen. Jouw magie heeft me volledig in haar macht, helaas hoor ik echter niet die woorden waar ik zo smachtend op wacht. Je slaat telkens weer jouw vleugels open, en vliegt dan van me weg, Waar ik ook op blijf hopen, ik heb het me zelf al zo vaak…

Hou mijn vingers gespreid naar boven, als bescherming tegen het licht. Zie de rimpels komen, in dat bekend, vertrouwd gezicht. Rustig kabbelend vanuit het midden, tot in alle uithoeken langs de kant. Doen zij zich in hun noodlot schikken, samen straks te sterven hand in hand.…

Ik neem mijn pen, klaar om weg te dromen, woorden beginnen uit mijn hart te stromen. Ik schrijf over hoe het ooit eens was, toen ik nog mijn leven in jouw ogen las. Ik schrijf over jouw tranen, soms alleen aan mij gericht. Over waar wij samen waren, in het middelpunt van het licht. Ik schrijf over wat ons overkwam, zoals twee prachtige…

Ik leende jou mijn luisterend oor, zodat je over je verdriet kon praten. Legde mijn hand voorzichtig op je schouder, voordat jij tranen zou gaan laten. Mijn stem sprak zacht, de troostende woorden. En in jouw bedroefde ogen, zag ik weer een begin van hoop gloren. Ik kwam die dag, zomaar toevallig langsgelopen. Eigenlijk was ik zelf, op…

Het zonnetje schijnt, snel naar mijn tuin, o ja de schutting moet een verfje, dan is ze weer mooi bruin. De aarde in de perken is bedekt met mos, hier en daar pluk ik alvast wat los. Ook de struiken moeten worden gedaan, zeker die, die wat hoger staan. De overhangende tak daar achter moet ik afzagen, maar eerst permissie aan de buurman…

Ik voel je hand nog steeds op mijn schouder, je warme adem in mijn nek. Ik ben sinds jouw dood een aantal jaren ouder, en om mij heen verscheen een enorm hek. Ik wil echter weer kunnen ademen, genieten van een lach in iemands gezicht. Daarom ga ik mijn probleem benaderen, met deze vraag speciaal aan jou gericht. Mag ik je loslaten voor…

Er staat een bankje langs de weg, omringt door een kleine heg. Ze staat daar eenzaam en alleen, dus ik denk, ik loop er even heen. Ga zitten op het groene hout, het is nog niet opgewarmd, het voelt nog koud. Strek mijn benen, leun naar achter, ja heerlijk, maar ze mocht wat zachter. Hoor getjilp, gepiep en veel geritsel, zie mieren…

Als de avond begint te vallen, en mijn omgeving langzaam slapen gaat. Loop ik altijd nog naar buiten, om te kijken in de lucht. Hoe het kleurenspel van de nacht, de aarde verovert. De dag van nu, na gisteren verdrijft. Ik droom dan al van morgen, wanneer het licht er gelukkig weer is. Ik droom ook van een vredige wereld, maar meestal…

In mijn jeugd had ik vele dromen, hoe het leven mij zou vergaan. In mijn jeugd voelde ik het bloed nog stromen, maar de tijd heeft niet stil gestaan. In mijn jeugd keek ik in je lieve ogen, zag de zee, de zon, de maan, In mijn jeugd was ik altijd bang te geloven, dat deze ooit dicht zouden kunnen gaan!…

Elke morgen, elke dag opnieuw, wordt de pijn steeds weer geboren. Krijg ik telkens die rauwe duw, je voor altijd te hebben verloren. Neem dan je badjas in mijn armen, ruik die o zo bekende geur. Laat mijn hart hierdoor verwarmen, en het ochtendlicht dat krijgt nu kleur. Kijk naar mijn handen, recht mijn rug, roep de morgen na zijn…

Ik kan je niet vergeten, Ik kan je niet zomaar laten gaan. Samen stonden wij ooit met ons tweeën, In het volle licht van de maan. Jouw kusjes op mijn lippen, Het altijd naast me staan. Wij vormden onafscheidelijke stippen, Met een lach en met een traan. Wil nu doen als in onze droom, Geloven in die magische krachten, Laat me meedrijven…

Ik kijk in het donker vaak naar boven, pluk mij uit de hemel dan een ster. Wil in mijn diepste graag geloven, maar het lijkt een brug te ver. Voel hem toch altijd branden in mijn hand, kijk nieuwsgierig naar zijn schitterend licht. Droom van dat verre vreemde land, voor mijn ogen verschijnt vaag weer jouw gezicht. De tranen voelen warm…

Er is mij ooit een engel aangevlogen, maar helaas ben ik haar kwijt. Ze had zich zo hard voorgenomen. voorop te gaan in de strijd. Om van het leven een dagelijks feest te maken. ze schonk me kinderen, ze schonk mij al haar tijd, Daarbij vergat ze vaak haar eigen kleine zaken, een feit dat ik mij nu zwaar verwijt. Elke dag blijf ik haar…

Wandel onder grote groene bomen, ruik het vocht van het natte gras. Voel op mijn schouders de zon opkomen, het wordt vandaag een dag voor het terras. Alleen blijf ik verder lopen, alleen blijf ik verder gaan. Blijf van binnen stilletjes hopen, dat ik je ergens ook in je eentje zie staan. Maar zoals mijn verstand me maanden al laat weten…