Was mijn handen in onschuld

Ruik de geur van wilde rozen,
hoor de koekoek in zijn eentonig lied.
Zie een riviertje meanderend stromen,
voel de kracht die het leven biedt.

Kijk echter ook naar de kinderen die schateren,
in oorlogen die niemand na een tijdje nog ziet.
Ga naar voren maar steeds vaker naar achteren,
een dans om het even een dans om het niet.

Leg mijn hoofd om troost op andermans schouder,
sluit de ogen zucht eens diep.
Wordt blijkbaar sentimenteel ben ook bijna weer een jaartje ouder,
gelijk aan Pontius Pilatus die ook gewoon rustig verder sliep.

... Dagelijks geniet ik van het mooie, maar steeds meer wegkijkend van wat ik niet wil zien... ...

Biografie van deze schrijver

onschuld rozen troost

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 15