Hartenkreten over tijd

Laatst toegevoegde hartenkreet (nr. 967):

Rijmen

Omdat wij “plat” praten,
zouden wij “riemen” zeggen.
Een riem zit om de taille,
een beetje moeilijk uit te leggen.

Vooral als je slank bent,
maakt zo’n riem van jou een plaatje.
Zo’n brede zwarte elastieken,
met een klem en zonder gaatje.

Op een zwierige zomerrok,
met daaronder witte schoenen.
En van boven een fleurig bloesje,
zag je eruit om te zoenen.

Maar dat is lang geleden.
Mijn man vertelde het:
Hij kon mijn taille omvatten,
met bei zijn handen, paste het net!

Maar na vijftig jaren huwelijk en
de nodige kinderen…
En alsmaar lekker eten
kon dat niet meer.
Maar het zal me niet hinderen.

Ik paste niet meer op het plaatje.
En ook de riem was veel te kort.
Ik weet niet waar hij is gebleven,
ik gooide hem waarschijnlijk “ vort.”

Ik “riem” nou op een andere manier.
Met de i-pad op de schoot.
Mijn man hoeft ook niet meer te meten,
want hij is al heel lang dood.

Toch hadden wij een mooie tijd,
Een tijd die veel te snel gaat.
De “riemen” schrijf ik in een boekje,
dat bij velen op de boekenplank staat.

Toch is het goed er even aan te denken.
Omdat het een deel van je leven is.
En ik moet ook eerlijk zeggen,
dat ik het wel een beetje mis.