biografie: CB
Kosmopoliet en schrijfster van twee publicaties: een dichtbundel ( Vrouwliefde, 2012 ) en een wetenschappelijke studie ( Cornelis Adriaan Bergsma : niet zomaar een Fries, 2016 ). Daarnaast ben ik ook gepassioneerd voor literatuur, fotografie, media, natuur, kunst, cultuur en geschiedenis. Regelmatig schrijf ik een artikel op mijn eigen website https://catherineboone.blogspot.com. Ik wens je veel leesplezier.
Inzendingen van deze schrijver
577 resultaten.Laat de natuur leven
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 
55 Aarde ademt zacht
bomen fluisteren hun pijn
stilte spreekt in rust
Ik voel de aarde ademen
onder mijn blote voeten, een trage hartslag,
een fluistering tussen wortels en mos. Alsof ze stilletjes vraagt
haar pijn te begrijpen— zonder woorden, alleen via het ruisen dat mijn ziel bereikt.
...
Stilte tussen ons
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 84 Stilte tussen ons
geen woorden, toch zo veel meer
je blik zegt alles
In de ruimte tussen onze woorden
voel ik jou, de pijn die onuitgesproken blijft,
het verdriet in stilte. Toch zie ik het, zonder oordeel, zonder
druk, en wil ik naast je staan, in alle kwetsbaarheid, met een glimlach.
...
Vind de rivier
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 92 Los van de oever
draagt de rivier mij verder
dan mijn verlangen
Ik volg het landschap als
aderen op een oude hand, waar water,
zingt over stenen zonder naam. Mijn voeten zijn moe,
mijn hart blijft vragen waar het stroomt, en wie ik word als ik loslaat.
Lucht hangt laag en blauw, als
ee...
Ontmoetingsplek
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 72 Licht in jonge blad
een merel zingt zonder haast
bankje in de zon
Stap binnen in dit stukje stad, waar
bomen zachtjes blijven fluisteren, en bankjes verhalen
bewaren van wie even bleef of verder droomde. Waar kinderen rennen
in kringen van licht en gras, en de tijd traag beweegt, als een g...
De fluistering van de aarde
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 112 Vlieg in het groen
stilte rust op tere vleugels
de aarde ademt
In de ochtend komt de
aarde langzaam tot leven. Ze ademt haar
geuren uit en schenkt me de klank van haar rust, waar de
bomen praten met de lucht en mijn hart trilt met elke zucht die zij voortbrengt.
Haar stem is geen geluid...
Voor Jou, Mijn Liefde
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 108 Een gedicht voor jou
uit mijn diepste gevoelens
woorden van Liefde.
O Liefste, ik adoreer jou met al jouw licht
op hetzelfde moment reflecteren warme stralen op
enig tak met fris groeiende bladeren, bloesems of opengaande
bloem van waaruit een verliefde vlinder langzamerhand begint te ontw...
Mijn hoogsensitieve hart
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 130 Wereld bruist door
maar ik adem zacht in vrede
mijn ziel is thuis hier
De wereld is altijd net iets
te fel, te luid, alsof ik in een kamer
ben die ik niet kan verlaten, de lucht te zwaar
van dingen die ik niet uitspreek, maar die mijn ziel toch verteren.
Mijn huid is gevoelig voor het
...
Vogelgezang
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 163 Het ochtendkoor zingt
weeft door het zachte zonlicht
harmonie ontwaakt
Van ochtendgloren tot het
zachte vallen van de nacht zingen vogels hun
verhalen in flarden van licht. Aubades drijven als dauw door het
ontwakende landschap, terwijl serenades sterven in een schaduw van vergezicht.
...
De glimlach van de dageraad
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 609 Licht kust de hemel
de merel fluistert zachtjes
de aarde ademt
Er is een ogenblik, nog vóór het licht
zich echt toont, waarin alles lijkt te ademen in zachte
golven van stilte, en ik, haast onmerkbaar, voel hoe mijn huid opent
voor het ontwaken, alsof mijn hele wezen luistert naar iet...
Dans van de bloemen
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 371 Een vlinder schildert
haar meesterwerk vol bloemen
in ontluikend groen
In de ochtenddauw, waar het licht
voorzichtig breekt, zie ik bloemen geruisloos en
onopvallend hun vreugde ontvouwen. Ze staan stil, maar in hun
kleuren voel ik het leven, een dans van het moment, kwetsbaar maar vol bel...
Symfonie van het bos
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 317 De vuurgoudhaan zingt
tussen naalden aan de beek
eerste lentelied
In de nevelige ochtend zingt een
merel zijn eerste lied, vleugels ritselen zacht tussen
de takken, verborgen, maar nabij. Tussen wortels murmelt een beek,
een fluistering van helder water, golvend in de cadans van een tijdlo...
In de adem van het bos
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 328 Licht als een zuchtje
boomblauwtje fladdert voorbij
het bos ademt mee
Lopen waar bomen ademhalen en
het licht door de takken danst, waar de geur van
aarde mijn gedachten tot rust brengt. Elke stap verzinkt in de zachte
omhelzing van mos, en in de verte zingt de wind een lied dat niemand oo...
De brug in de mist
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 282 Boog van verlangen
verbindt wat onbereikbaar
stappen in de mist
Een boog van verlangen
strekt zich uit over het water, verbindt wat
eens gescheiden was. Onder hem stroomt het verleden,
troebel en traag, een rivier van herinneringen die nooit tot rust komt.
Aan de rand van de mist
wa...
In de schaduw van Erato
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 546 Pracht van de muziek
ontspannend en prikkelend
beleef het moment
Erato, jij die de snaren beroert
en woorden weeft tot zang, die liefdesverzen
fluistert in het oor van wie bemint. Jij die harten opent met
klanken als zomerwind, en verhalen vlecht van hoop, verlangen, troost en vuur.
Je ...
Kerspruim in bloei
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 294 Dansende bloesems
eerste zon streelt zacht hun glans
tijd vervliegt in geur
Een jonge zon
streelt rode knopjes van kerspruim
bloeit helemaal op
Lentewind waait zacht
bloesems dwarrelen neer als
fluisterende sneeuw
Lentezoet ontwaakt
bleke bloesems in de wind
vallend als een droom
Het lied van de balts
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 328 Vleugels flitsen snel
zang weerkaatst in de ochtend
liefde zweeft omhoog
In het zachte ochtendlicht,
waar stilte nog regeert, draaien ze omhoog,
vleugels die de ruimte breken. De mannetjes tonen hun kleuren,
een unieke dans van pracht, hun zang vult de morgen, een oproep die blijft steken....
Wat tussen ons leeft
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 300 Je blik zegt genoeg
stilte groeit tussen ons heen
woorden hoeven niet
Ik hoor je nog voor je spreekt,
voel de rimpeling in je stilte. Elke blik een
fluistering die mij moeiteloos bereikt. Je adem trilt door
mijn huid, een taal zonder woorden. Je aanwezigheid golft door mij heen.
Je vreu...
In de schaduw van verlangen
netgedicht
2.0 met 109 stemmen 728 Liefde uit leegte
ik zocht geen vuur, geen stormwind
alleen jouw echo
Ik ben verliefd geworden
op jou, niet omdat ik liefde zocht, maar
omdat de dagen kleurloos voorbijgingen, de nachten te stil
waren. Ik wilde een stem die bleef, iets dat de tijd brak, hoe vluchtig het ook was.
Ik keek...
De laatste akkoorden
netgedicht
2.0 met 21 stemmen 387 Zijn stem, een echo van verloren
tijden, een melodie die te breekbaar is om vast
te grijpen, zijn woorden als zachte regen op het asfalt van
herinneringen, waar we zijn liedjes altijd weer vinden, ook als tijd hen vervaagt.
De man die zong van de eenvoud
van liefde en pijn, met een rauwe ...
Vleugels van de nacht
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 536 Schaduw in de wind
fluistert langs maanlichtsluiers
vervaagt in de nacht
In het schemerduister,
waar schaduwen fluisteren, vouwt een
nachtvlinder zijn vleugels open, dooft het daglicht in zijn
dans. Hij zoekt het verborgen, stilte die rust tussen blad en zachte bries.
Geketend aan het z...
Als het bloesemt
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 335 Er staat geschreven
geen voorjaarsbloesems plukken
wind kan niet lezen
Haar zachte geur vult de lucht met tedere
vreugde. Een intens palet van kleuren kleurt de wereld, een
zijdeachtige pracht. Haar irissen glanzen in het licht, fonkelend als sterren
in de nacht. Ze houdt mijn blik gevange...
Dichter bij de polder
netgedicht
2.0 met 33 stemmen 389 Wolken drijven traag
molenwieken slaan de tijd
stilte in het groen
De polder strekt zich uit onder
een hemel van vloeibaar licht, waar beekjes
meanderen door het uitgestrekte grasland. Windmolens
spreiden hun armen terwijl koeien grazen in de adem van de eeuwige bries.
Langs wilgen sli...
Wij staan op
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 388 Wij staan hand in hand
stemmen die stilte breken
een keten van kracht
Wij staan op, waar stemmen
worden gesmoord, waar lichamen worden geraakt,
waar recht een voorrecht lijkt. Wij staan op, hand in hand over
grenzen heen—onze woede een vlam, onze hoop een ketting die nooit zal breken.
...
Als de lotus zich opent
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 322 Zonder onzeker
gevoel bloeit ze uit modder
wonder van lotus
In het moeras, waar duisternis
heerst en stilte drukt, ontspringt de lotus — een
wonder van kracht en puurheid. Tussen modder en schaduw,
onaangetast, ontvouwt zij haar breekbare bloemblaadjes in warm zonlicht.
Diepe worte...
Melodie van de ziel
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 341 De klank van stilte
noot na noot, mijn ziel wordt vrij
mijn hart vindt zijn rust
Muziek omhult me als een zachte
storm. Klanken stromen door mijn aderen, vullen
elke porie van mijn wezen. Een fluistering die ik niet altijd kan
verstaan, maar die me diep raakt, mij uitdaagt en tegelijk troo...
Reflecties van rust
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 362 Stilte in het meer
spiegels van lucht en bomen
de tijd raakt het hart
Zon werpt haar zachte gloed op het
water, elke rimpeling trekt de stilte in verschillende
richtingen. In de spiegel van de vijver ben ik niet meer ik, maar een
samensmelting van bomen, lucht en stilte, waar tijd even sti...
In de schaduw van de bomen
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 407 Strekkende wortels
wind fluistert door de takken
rust in de adem
Zij staan stil terwijl seizoenen
als schimmen voorbijgaan, hun wortels reiken
dieper dan wat ooit zal worden gezien. De aarde draagt hun
verborgen verhalen terwijl wind hun takken beroert met fluisterende handen.
Blader...
De zachte stem van de heggenmus
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 357 Tussen takken schuilt
zijn lied rijst uit de schaduw
stilte in de lucht
Hij kiest de rand van de wereld, waar takken
verstrikt raken in dicht groen, waar licht gefilterd wordt door
een waas van twijgen en onkruid, waar de grond zompig is van vergeten
regen, waar stilte nooit helemaal stil ...
Eenzame tocht
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 300 Verlaten water
een bootje drijft in de kou
stilte in de nacht
Lichte vorst hult de takken, verbleekt
in de kilte. Boven in de grauwe lucht straalt maan
als een smalle zilveren streep. Geen enkel wolk is zichtbaar in de
eindeloze rust van de lucht, enkel stilte van het donkerte, diep en mys...
Elegantie op het water
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 317 Witte spiegeling
vleugels vangen zachte wind
rust in donzen nacht
Hoe een zwaan, sierlijk en ongerept
als een sneeuwwitte verschijning, zachtjes glijdt
over het spiegelende wateroppervlak waar haar vleugels zich openen
als stille zeilen en de adem van de wind haar even tilt voordat ze weer...
Meer van deze schrijver...
