Hartenkreten over humor

Laatst toegevoegde hartenkreet (nr. 1.486):

Vannacht...

Vannacht reed ik op een scooter.
’t Was op een lange smalle weg.
Een zandweg, zo het vroeger was.
En bovendien het regende,
met steeds maar weer een modderplas.

Ik droeg een wijde regenjas.
Een beetje geelachtig groen.
En ik reed met grote snelheid.
Ik zag alleen die donkerbruine weg,
steeds vooruit, o grote goedheid.

Maar ik voelde me geweldig.
Geen angst had ik daarbij.
Genoot zo van die snelheid.
Die rechte weg die hielp daarbij.

Toen stopte plots de weg.
Een lange gleuf dwars over.
Ik kon niet verder, ja wat nu.
Maar in mijn driestheid,
nam ik een aanloop,
en in volle vaart vloog ik erover.

Zo gek die weg er was geen berm.
Geen boompje of een weiland niks.
Alleen die gekke vrouw op die snelle scooter.
Gekleed in een wijde regenjas.
Gelukkig dat het maar een droom was.