687 resultaten.
Jij was het atelier
netgedicht
3.0 met 34 stemmen 84 de eerste keer
dat ik je zag
was ik overdonderd
door alles wat jij
had en meebracht
jij was het atelier
met overal nissen
en donkere hoekjes
waarin tal van
kleuren woonden
met ezels aan de kant
die verftaal spraken
stammend nog
uit de tijd van de
toren van babel waar
ieder alles kon zeggen
hier werd pittig
gecommuniceerd in
elkaar…
HONDERD JAREN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 De beeldsnijder maakt een kleine treinreis,
draagt een wortelstronk, door bliksem geraakt
Hij zeult te voet verder; een kleine stad naakt.
Wacht daar vrije opdracht of strakke eis?
Eindelijk zingen hout en beitel hun wijs:
een gaper voor de drogist wordt gemaakt.
Het werk komt gereed: zware ruzie blaakt!
De winkelier biedt veel te lage…
[ Je maakt de foto ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 54 Je maakt de foto
nog niet, je blijft wachten tot --
de achtergrond klopt.…
de kunst van repareren
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 99 toon de littekens
toon de sporen van de breuk
laat de wonden zien
verbind de barsten
bedek de wonden met goud
herstel de schoonheid
littekens van lood
heel ze met goud of zilver
heling van de breuk
sporen van wonden
dragen bij aan de schoonheid
verzoenen is mooi
met wat kapot is
de kunst van repareren
van al wat stuk is…
"Euterpe"
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 85 ik wil soms enkel toetsen
voor hoofdletters gaan plaatsen
als mijn hart vraagt om een klinkende melodie
het lijkt dat het zwart-wit
minder mijn ziel wil weerkaatsen
en ik de vertaalde echo niet hoor
maar enkel in een snarentrilling zie
het is die muze die ook mijn innerlijk stuwt
en vaker vraagt om lyrische aandacht
maar dan middels…
GELIEFDE SPIJS
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 Bij een daguitstapje
of rondlopen in de stad
even een eethuis ingaan
om te genieten
van eenvoudig gerecht
dat je maag tevreden stelt
een smakelijke schotel
twee sneden brood
wit of bruin naar believen
daarop smelt boter langzaam
't spiegelei sist soms nog
houdt plakjes kaas warm
daaromheen zorgen
slablaadjes en schijfjes tomaat
voor…
schilderij
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 124 één streep staat overeind
en één ligt er op z’n zij
het stelt niks voor
en toch maakt het me blij…
SCHITTEREND - ode aan Walt Whitman
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 59 in de donkergroene bundel
neuriet de held dromend
zijn legende tegemoet
schepper van een poëtisch collage
dat de ogen vasthoudt zoals
The Joy of Life of Sterrennacht
ik ben een kosmos schrijft hij
een oneindige ruimte samen
met alle materie en energie
een van de wilde jongens
halfgod van innerlijk gezang
weefsel van stemmen
ik…
De kastanjeboom
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 79 stierf een langzame dood
met de jaren verstikten haar wortels
tot zij niet meer ademen kon
en al haar groen verdween
haar standplaats is bij een kinderboerderij
daaraan een theetuin met terras
een blikvanger was zij ongekend
en ook een schaduwbrenger
na haar heengaan werd zij ingekort
haar stam en enige takken bleven
het was nogal een…
gewapend glas
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 94 men moet
klanken proeven
ritmes voelen
stemmen vinden
men moet
poëzie wegen
op schalen van
eigenzinnigheid
men moet
secuur schrijven
langzaam kauwen
woord voor woord polijsten
men moet
lijstjes van het moeten maken
tot het nieuwe weten
men moet
uit verlangen schrijven
Laten wij nog eenmaal
de kamer wit maken
nog eenmaal…
okerzwart
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 53 tijdens de valduur
als goudstormen al zijn gaan liggen
ergens ter hoogte van twijfel
en weinig trefzeker
verschijnt een gelijkende beeltenis
die geen licht doet branden
daarmee is het al zo laat
dat vergeten geen zin meer heeft
lijkt vlees verdampt,
bestaat aarde uit huiver
zo diep verscholen dat er
zelfs geen tijd meer is voor…
WAAIENDE ONTVANGST
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 61 Terwijl op brieven
en in kranten het jaar
achttienhonderddrieëntwintig
zwart prijkt op helder wit
of vage champagnekleur
ligt de beroemde Beethoven
dove schrijver van toonkunst
onder bomen op klanken
der toekomst te wachten
geen geluid bereikt zijn oor
boven hem zwerft de zefier
luchtige kronen van pijnen
wuiven licht en bemoedigend
zware…
aquarelle fragile
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 115 in enkele woorden
iets fraais beschrijven
blijkt nog een hele klus...
teder het aquarel van
de frêle jonge vrouw
die haarzelf in naaktheid
met ietwat schroom
bloot heeft gegeven
voor de eeuwigheid…
Het schilderij
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 29 mijn ogen zuigen
de kleur in zich op
slurpend
voedend
als ware het voedsel
intens
smaakvol
overweldigend
explosief
en eigenlijk onbeschrijflijk
wat het met mij doet
een doek beschilderd
vol seringen
in een vaas
paars…
Een paar vegen verf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 Schijn is een kunst, een paar vegen
vormen van verf, een intieme ervaring
van velours, huid en verdriet
Een mooier vak bestaat er niet
dan schaamteloos direct nabijheid
en diepte te voelen, zoals in bed
Schijn bedriegt, mijn faillissement
is maar een façade, als een naam
die onwetend aan je gegeven wordt
Schulden heb ik niet meer
geld…
simple things
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 45 twee dansers
voeren samen
passen uit
een volmaakte
glasheldere
pas de deux
een samendans
ademloze expressie
van ingehouden gevoel
het laat zich lezen
ontpopt zich in
kleine subtiele gebaren
simple things
de schoonheid van
schijnbare eenvoud
twee dansers
voeren samen
passen uit…
Confrontatie
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 83 Het atelier, een kille en lege arena,
bevat al het materiaal dat hij bezit,
aan de wanden hangen zijn werken,
op een ezel een doek, uitdagend wit.
Als in een roes, het penseel als wapen,
valt hij aan, maar komt zichzelf hard tegen,
want hij is de verf, het druipende palet,
hij existeert in woeste lijnen en vegen.
Hij beseft hoe weerbarstig…
Wisent
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 63 Nabij het modderige pad,
aan de rand van het Noorderplantsoen,
staat, in scherpe schaduwen gevat,
de grijze wisent in 't groen.
Massief en vol intense kracht,
de kop strak naar de grond gebogen,
houdt hij roerloos de wacht,
hij kent angst noch mededogen.
Dreigend en aanvalsbereid,
door kastanjebomen in de rug gedekt,
hunkert hij naar de…
Het atelier (Vermeer)
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 60 ik zet mijn liefje weer eens op het doek
met het verzenboek dat op de arm rust
dat ze prachtig is ben ik mij van bewust
wat mij betreft hoort ze in die ene hoek
de rok die ze draagt kleur ik met geel in
omdat het prima bij het tafelkleed past
ondertussen doe ik wat verf op de kwast
die moet zorgen voor een prachtig begin
vanaf mijn kruk…
STUIVENDE ZIN
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 43 Onder het boompje zit een man
te kniezen; in de hand een vel papier.
Welke kunst baart zijn gedachtenvertier?
Tekening of dichterswerk? Niets daarvan!
Wat bloesem daarboven voor raad geven kan?
Kijken, snuiven en dubben helpt geen zier.
Kunstenaarsogen zijn vol troebel zeewier.
Hard en gesloten blijft de hersenpan...
Opeens een rilling!…