Hoera de Dordtse magistraat
Heeft het besloten Jan Eijk krijgt zijn straat
Nou straat, een steegje waar
Je nog niet dood gevonden worden wilt
Aan hem voor wie geen weg, allee of laan
Geen avenue, geen plein, plantsoen, poort, dijk
Baan, bolwerk, dreef, haven, kade, gracht te groot zou zijn
Wordt minder dan een voetnoot toebedeeld
Maar aangezien…
De bard werd tachtig en vereerd
Zoals dat past, krom en wel veert
Hij weer op en werpt de linten van zich af
Feestelijkheden zijn een straf
Voor wie met Datheen en Calvijn werd grootgebracht
Men spoelt met wijn en sterker drank
Die keel niet schoon ontstoken door de klank
Van psalmen uit de folianten van Johan de Heer
Wat je verliet komt…
Ik doe moeite genoeg de doden te vergeten
Maar ze weten steeds beter mijn zwakke plekken en steken
Hun knekels in mijn cerebellum, frontale kwab of hoe
Al die onderdelen in die kelder daarboven ook mogen heten
Ik hoopte dat die lelijke littekens op den duur
Zouden genezen of tenminste verbleken
Maar er heerst een hardnekkig echo
In mijn buis…
Ach dat ik maar een vers met A beginnen zag
En dat het in het langszijgaan was als
Een adem van lieftalligheid die
Haar nadien hulde bracht
Die altijd aan mijn zijde gaat bij dag
Bij barre nacht mij niet verlaat
Haar die mij in haar smalle handen draagt
Die mij - kwam ik te vallen - schraagt
Ach sprak die A maar naar mijn ware ik
Maar ja…
‘A long and winding road to nowhere in particular’ (Zoro Feigl)
Dichten is met een klein lampje of zelfs een magere kaarslantaarn
De donkere tuin in gaan en zoeken naar
Een lang geleden verloren herinnering
Zelfs de zaak waarnaar je zoekt is vaag, onklaar
Een raadsel, een enigma, een open vraag
Misschien een briefje, misschien een liefje…
Toen moordenaar molenaar werd
en molenaar moordenaar
toen zag ik de macht van de taal
die onschuld tot schuld maalt
en omgekeerd met de huik naar de wind
van het regerend tijdsgewricht
Er zijn woorden die niet meer mogen gehoord
het woord selectie is schuldig, kun je niet meer gebruiken
concentreren, concentratie kan ook niet meer
Het…
Verscheur het behang van taal
Sloop het bastion van spraak
Splijt elk woord met de moker open
Het gaat allemaal
om wat er onder de bodem
groeit en beweegt, bedacht ik vannacht
Leer van de stotteraar spreken
Het weten vergeten
Ga de mist in
Zie je me nog?
Het laatste woord ziel
Lost lachend zich
Op…