17 resultaten.
op zo’n typische paasdag
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
36 op zo’n typische paasdag
waar niks verdachts aan
kan zijn
met zo’n zin begint de ellende dus
de wende ontwikkelt ’n opstapeling
en verdere ontrafeling van ’n thema
in as- en bi- en triosociatieschema’s
met vrij rijmgevoel als doel ’t vinden
van eerdere blinde vlekken in zinnen
en constructen die stukken verbinden
langs mythisch hobbelige…
verwarrend eclecticisme; Cernunnos
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
31 geslagen in ’t triootje heksenbollen
als toverbrouwsels in ’n beslagkom
kreeg hij zijn ronkende plagen niet
door die keeltjes gedouwd
er werd vlijtig gestookt
tot de stoom zou opstijgen
van de doorgekookte wrevel
[zes tepels
die rijzen in zijn verbeelding]
zijn hoorns trilden
door de overvloed
van zijn natuur
zijn jagende vingers…
overvloed
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
99 overvloed zit ‘m vaker
in ‘t gebrekkige
van de weinige woorden
waar tsunami’s meestal
tot in elke lettergreep
overlopen
van verzwegen gevoelsoorden
iedere geplaatste strofe
ieder beloofde land
roept vragen op
roept zeeën van ideeën op
zwart en rood en…
de dood
’t einde van ’t lot
de pijnlijke liefde
en de verdwenen schoonheid
van…
'all included'
netgedicht
2.8 met 16 stemmen
120 zonder aangeleerd geloof
behoor ik tot de ware
ongehoorden der aarde
als ik vrijuit spreek over
de waarheid
namelijk dat
wat wij met elkaar delen
dan moet ik vrezen voor
oordelen en afwijzingen
als ik vrijelijk schrijf over
míjn gevoelens
of letterlijk dat
wat ik goed gelezen heb
dan ben ik onwetend en
moet ik mijn klep houden…
ps. (paschae scripturae)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
56 ‘t was op ‘n toxisch geglazuurde zonnestraal
dat hij op vleugels van gesferoïdiseerde taal
tussen pfas-plassen als verstampte muizenissen
van easter-eggs met enige mazzel matses vond
die hij onder zijn tenenkaasvoeten bond en stond
tegenover ’n menigte flink gedaalde pisa-scores
en opgeschaalde hoogvliegers in zeer exclusieve
externaliseringsmode…
hij die...
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
64 hij die zijn broer met harige armen verraadt
zijn blinde vader onterecht om alle rijkdom vraagt
zal zijn loerende moeder achter ’t bed zeker bekoren
hij die ’n slaapsteen glibberig en gladjes opricht
eisen stelt en oproept tot gedienstige plicht
zal worden gehoord
hij die twee plus twee vrouwen bezit
met alle vier flink neukt (‘n herder met…
eindtijdparodie
netgedicht
1.4 met 5 stemmen
74 ongeschonden zijn als finale feit zijner lijf
’n bedenkelijk geloof in fabrieken belijd
van glas waar hij niet bang was voor gekijf
van wespen uit zijn aars terwijl de tijd
herinneringen als as van zich afsmijt
hij gaat gekleed in ‘n hemd van perkament
als reglement voor aardsvurige tijdsengte
de maan tandenknarsend als ijdel vuilnis
toezingt…
gerade(n) toekomst
netgedicht
2.2 met 5 stemmen
87 zolang de waarheid in de schaduw zwijgt
de liefde als ’n leeuw in de luwte verblijft
‘t benauwde leven in gaanderijen bestrijdt
‘t alles overziend zijn pijnlijk gelijk bewijst
kan hij zijn verveelde persiflages herhalen
de personages de tol van ’t lot laten betalen
in spiegelende grotallegorieën verdwalen
maar
alleen ’n versteend hart kan…
de beschuldigde vulkaan
netgedicht
2.4 met 13 stemmen
88 ondanks al ‘t goddelijks
wat hij was geweest
wat hij had gedaan
in de beeldspraak
door de ogen
van de vrouwen
bleef hij verweesd
doorleefd zwalken
door bos en beekdal
in de vertrouwde
maanlichtsonateval
of ‘n drinkgedicht
dus niet geschikt
of gezwicht
voor de droomwouden
waar zij wilden zweven
in levende lijven
zouden blijven…
op de kop tussen dopheide
netgedicht
2.6 met 5 stemmen
93 in ’t open veld was geen schaduw
van laurier of struik te bekennen
behalve van ’n eenzaam wolkje
dat zo weer voorbij waaien zou
en toch
toen hij ging liggen
kwamen de schapen
grazen en stampen
en sneden
met hun silhouetten
als tanden
’t fris aangegroeide
goede gemoed weg
dat blakend in de zon
eindelijk begonnen was
op te bloeien…
vergeet te sterven
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
116 de oude en moegestreden huid
dat vuil over de dekens kruipt
wijst af tot voorbij de laatste snik
wanneer de wilskracht ’t vertikt
laat de wrangheid van ’t chagrijn
neerdalen als ’n snotterig venijn
want niet weten verschoont ’t verstand
de vrucht verdroogd, ’t vel verbrand
’n nacht losgeslagen in de tijd
de zon verbaast wat zij benijdt
als…
herhaaldelijk
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
74 herhaaldelijk staat de man op
loopt naar de tuin en rookt
’s avonds ziet de man niks
van de planten
van bloemen
beestjes
toch legt hij zijn hoofd op ’t gras
op zijn knieën gezeten
de hond komt kijken
[’t zou ’n figuur kunnen zijn
in ’n schets van Van Straaten
of wellicht Kamagurka
zonder zonderlinge lange jas dan]
dan gaat…
(omdat de versneller stilstond ofzo)
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
65 de ochtend wreekt zich met ijselijk vogelgetetter
’t licht doorbreekt de nasleep van de nacht
waar aan ’t oppervlak de stilte heerste
de woorden waren uit de lucht
sommigen veilig geland in af te sluiten kooien
de meesten gestrand
in onnavolgbare ophopingen
van ogenschijnlijk nietszeggende deeltjes
die samenklonterden
de dag knikt
als…
zouden nachten spiegels brengen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
89 als er even niks nieuws groeit
kan de lucht op adem komen
en de grond weer doorwaaien
verlichte wortels zelfs
maar
verwaarloosbaar
zouden nachten spiegels brengen
mochten de randen zwart blijven
als levenloze gaten zonder slagen
harde leerscholen
lijken
gewonde helingen
onbevredigend
de dode
herinneringen
begraven in permanent…
dorpsgod
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
81 denk aan meerdere middel-
punten van één cirkel
en zweet door de duisternis
van ’t instinctieve ‘Es’
op schoteltjes geserveerd
als crème-des-levens-filosofie
één lichtstraal
en de schaduw
rolt naar de zon
of ‘t licht tolt
als ’n dwaling
[rond]
cirkels in cirkels in cirkels
‘t lepeltjesmeisje gedraaid
in één omlijsting gegrepen…
Over Vrijheid
netgedicht
4.2 met 9 stemmen
142 Als ik volledig mijzelf mag zijn,
alle ruimte inneem die ik mij wens,
alles zeg wat ik wil, alles doe wat ik wil,
alles eet, alles drink, alles tot mij neem,
hoe ik wil;
als ik nooit meer iets moet,
alle dagen leeg voor mij liggen,
geen verwachtingen, geen verplichtingen,
als ik alles zelf kiezen mag,
wanneer ik wil;
als ik overal…
ik overspeel liever mijn ziel
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
128 ik overspeel liever mijn ziel
over randjes van ‘t toelaatbare
dan dat ik mijn tanden brand
aan uitgewoonde versspraak
of spaakloop in verleden taal
ik wil neodraken roosteren
zonder d’oude te verbrassen
want ik heb voetvegen nodig
met papier van de Shakespeare
in Komrijstront verkommeren
ik heb schijt aan schoenzolen
die passen als vingerafdrukken…