25 resultaten.
’n rituelenregime
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
17 de dageraad kronkelt
portretten ebben weg
behalve wrok stokken sterren
de kunst baart opzien
in kalk op muren als gestalten
als geschilderde ogen en licht
grauw steen en ruimtes vol spoken
en ontegenzeggelijk de allerlaatste
gretige en ‘bezielende’ (WTF) bloemen
als wortels in stilte en storm
standvastig leven toen ik…
zonder grens maar zwijgend…
‘golf van verminking’
netgedicht
3.0 met 20 stemmen
64 (foutje van Gedichten.nl -neem ik aan-)
bij ‘t gedicht ‘de late liefde’
van Elze, wat mij griefde
omdat ik moest aangeven
dat ik ouder ben dan zestien
anders mocht ik ’t niet zien!!??
woorden als
copulatie
coïtus
vrijerij
al zou ik me laten pijpbeffen
godverdomme
wij zijn volledig vrij
om deze woorden te gebruiken
anders is dit…
zonder reisgids
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
52 als je groot en klein vergeet
grijp je zo maar naar de zon
of sta je op ’t puntje
waar alles echt begon
dan kun je
op je eigen verwekking
neerkijken
als was ‘t de oerbron
voel de kille streling weer
van die ene hand
door jouw lichtjaren heen
of knikker de sterren
in ’t zwarte gat van ijdel heden
waarschijnlijk
ga jij je dan wel…
‘villa’ (2)
netgedicht
1.0 met 3 stemmen
63 ’t opgetrommelde beertje
(uit energetische analen)
maait de scherpe kantjes
ervan af
en ‘t zuigt ’t gras diep in
de zak
met geperverteerde vracht
ook is ’t vijgenblad te nat
om verdraaid in de wind
aangetrokken te worden
al herhalen de naalden
hun roterende ballade
met contrapunctie en appels
met noten collationerend
diep…
vierendeel die seizoenen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
78 of als ’n borsttatoeage van Rembrandt
laten klepelen door klokslagen
zo’n voorjaarsuitje spoelt verrekkeste weinig weg
vereenvoudigd tot ’n kunstig streekstamppotje
in onze eigen portretfabel van de dag wanend
wandelend tot waggelend en swaffelend zelfs
de dag die wederom begon als ‘n bedinsect
eindigend onder de verbruikte lakens met
zij…
blauwe Brinta
netgedicht
2.0 met 7 stemmen
98 de ongewisse tijd voordat hij verdwijnt
uit de gewraakte lichtvlekken
wil hij zijn tong voor ’t laatst branden
aan de verleden schoonheid
gedienstig zal hij ’t beëindigen
al blijft ‘t ver van zijn bed ‘n showelement
en de godverdomse grote bekken in de kerk
vallen verstandig stil
in ‘n oogwenk ‘n papaiea
fluisterend in haar oor
die hen…
‘Naar Canossa gaan’ (1077 n.Chr.)
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
96 Voordat keizer Hendrik de vierde op blote voeten,
het boetekleed aangetrokken,
de sneeuw zou trotseren om de paus,
Gregorius de zevende, drie dagen lang,
op de rots te fêteren,
zal hij zich toch wel hebben gekeerd
tot wijzen of geleerden?
‘Hoe moet ik naar Canossa gaan!?
Wat moet ik ermee aan
om de ban te doorbreken?’
Het eerste…
‘villa’
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
70 ‘t licht heeft zich nog niet aan ‘t zicht onttrokken
als de droge lippen van deze dag
staan tot boven ’t aanvaardbaarste
dus belach dit (non)sentiment
voordat deze diep gegronde momentopname
op ‘n onaannemelijke lotsbestemming
‘als wortel opgepeuzeld’ wordt
onverkort
in de universa-incompletus-hutspot…
…gesproken over kruisplanten in kwaliteitsaarde…
op zo’n typische paasdag
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
145 op zo’n typische paasdag
waar niks verdachts aan
kan zijn
met zo’n zin begint de ellende dus
de wende ontwikkelt ’n opstapeling
en verdere ontrafeling van ’n thema
in as- en bi- en triosociatieschema’s
met vrij rijmgevoel als doel ’t vinden
van eerdere blinde vlekken in zinnen
en constructen die stukken verbinden
langs mythisch hobbelige…
verwarrend eclecticisme; Cernunnos
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
77 geslagen in ’t triootje heksenbollen
als toverbrouwsels in ’n beslagkom
kreeg hij zijn ronkende plagen niet
door die keeltjes gedouwd
er werd vlijtig gestookt
tot de stoom zou opstijgen
van de doorgekookte wrevel
[zes tepels
die rijzen in zijn verbeelding]
zijn hoorns trilden
door de overvloed
van zijn natuur
zijn jagende vingers…
overvloed
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
129 overvloed zit ‘m vaker
in ‘t gebrekkige
van de weinige woorden
waar tsunami’s meestal
tot in elke lettergreep
overlopen
van verzwegen gevoelsoorden
iedere geplaatste strofe
ieder beloofde land
roept vragen op
roept zeeën van ideeën op
zwart en rood en…
de dood
’t einde van ’t lot
de pijnlijke liefde
en de verdwenen schoonheid
van…
'all included'
netgedicht
2.0 met 16 stemmen
143 zonder aangeleerd geloof
behoor ik tot de ware
ongehoorden der aarde
als ik vrijuit spreek over
de waarheid
namelijk dat
wat wij met elkaar delen
dan moet ik vrezen voor
oordelen en afwijzingen
als ik vrijelijk schrijf over
míjn gevoelens
of letterlijk dat
wat ik goed gelezen heb
dan ben ik onwetend en
moet ik mijn klep houden…
ps. (paschae scripturae)
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
88 ‘t was op ‘n toxisch geglazuurde zonnestraal
dat hij op vleugels van gesferoïdiseerde taal
tussen pfas-plassen als verstampte muizenissen
van easter-eggs met enige mazzel matses vond
die hij onder zijn tenenkaasvoeten bond en stond
tegenover ’n menigte flink gedaalde pisa-scores
en opgeschaalde hoogvliegers in zeer exclusieve
externaliseringsmode…
koning zaligmond; ‘n tarottaart
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
91 men neme één rustige handvol ideeën
bestrooi deze met zeeën van gelaagde
taal aangelengd met verzengend echte
gevoelens en beleving van levensengte
misbruik de geluide klokken en remix
door de ijdele verhalen van eerdaags
of sla generatie X uit verveling neer
maar
zij die ’t scherpst van de snede
vol in de bek gelezen hebben
weten
er…
eindtijdparodie
netgedicht
1.0 met 5 stemmen
101 ongeschonden zijn als finale feit zijner lijf
’n bedenkelijk geloof in fabrieken belijd
van glas waar hij niet bang was voor gekijf
van wespen uit zijn aars terwijl de tijd
herinneringen als as van zich afsmijt
hij gaat gekleed in ‘n hemd van perkament
als reglement voor aardsvurige tijdsengte
de maan tandenknarsend als ijdel vuilnis
toezingt…
dubiae intentionis
netgedicht
2.0 met 6 stemmen
107 ik ben begonnen met ‘t bier
om de nood voor te zijn
en ‘t pakket enig nut te geven
dus lijkt ‘t mij verstandig
om morgen niet te beginnen
met één of andere oorlog
bovendien heb ik plannen
die veel belangrijker zijn
dan zo’n grote verspilling
en ‘t is ook niet goed
wat betreft beeldvorming
van wereldleiders an sich
je zal daar maar zitten…
de beschuldigde vulkaan
netgedicht
2.0 met 14 stemmen
100 ondanks al ‘t goddelijks
wat hij was geweest
wat hij had gedaan
in de beeldspraak
door de ogen
van de vrouwen
bleef hij verweesd
doorleefd zwalken
door bos en beekdal
in de vertrouwde
maanlichtsonateval
of ‘n drinkgedicht
dus niet geschikt
of gezwicht
voor de droomwouden
waar zij wilden zweven
in levende lijven
zouden blijven…
op de kop tussen dopheide
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
103 in ’t open veld was geen schaduw
van laurier of struik te bekennen
behalve van ’n eenzaam wolkje
dat zo weer voorbij waaien zou
en toch
toen hij ging liggen
kwamen de schapen
grazen en stampen
en sneden
met hun silhouetten
als tanden
’t fris aangegroeide
goede gemoed weg
dat blakend in de zon
eindelijk begonnen was
op te bloeien…
vergeet te sterven
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
125 de oude en moegestreden huid
dat vuil over de dekens kruipt
wijst af tot voorbij de laatste snik
wanneer de wilskracht ’t vertikt
laat de wrangheid van ’t chagrijn
neerdalen als ’n snotterig venijn
want niet weten verschoont ’t verstand
de vrucht verdroogd, ’t vel verbrand
’n nacht losgeslagen in de tijd
de zon verbaast wat zij benijdt
als…
herhaaldelijk
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
87 herhaaldelijk staat de man op
loopt naar de tuin en rookt
’s avonds ziet de man niks
van de planten
van bloemen
beestjes
toch legt hij zijn hoofd op ’t gras
op zijn knieën gezeten
de hond komt kijken
[’t zou ’n figuur kunnen zijn
in ’n schets van Van Straaten
of wellicht Kamagurka
zonder zonderlinge lange jas dan]
dan gaat…
(omdat de versneller stilstond ofzo)
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
73 de ochtend wreekt zich met ijselijk vogelgetetter
’t licht doorbreekt de nasleep van de nacht
waar aan ’t oppervlak de stilte heerste
de woorden waren uit de lucht
sommigen veilig geland in af te sluiten kooien
de meesten gestrand
in onnavolgbare ophopingen
van ogenschijnlijk nietszeggende deeltjes
die samenklonterden
de dag knikt
als…
zouden nachten spiegels brengen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
97 als er even niks nieuws groeit
kan de lucht op adem komen
en de grond weer doorwaaien
verlichte wortels zelfs
maar
verwaarloosbaar
zouden nachten spiegels brengen
mochten de randen zwart blijven
als levenloze gaten zonder slagen
harde leerscholen
lijken
gewonde helingen
onbevredigend
de dode
herinneringen
begraven in permanent…
dorpsgod
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
84 denk aan meerdere middel-
punten van één cirkel
en zweet door de duisternis
van ’t instinctieve ‘Es’
op schoteltjes geserveerd
als crème-des-levens-filosofie
één lichtstraal
en de schaduw
rolt naar de zon
of ‘t licht tolt
als ’n dwaling
[rond]
cirkels in cirkels in cirkels
‘t lepeltjesmeisje gedraaid
in één omlijsting gegrepen…
Over Vrijheid
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
145 Als ik volledig mijzelf mag zijn,
alle ruimte inneem die ik mij wens,
alles zeg wat ik wil, alles doe wat ik wil,
alles eet, alles drink, alles tot mij neem,
hoe ik wil;
als ik nooit meer iets moet,
alle dagen leeg voor mij liggen,
geen verwachtingen, geen verplichtingen,
als ik alles zelf kiezen mag,
wanneer ik wil;
als ik overal…
ik overspeel liever mijn ziel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
138 ik overspeel liever mijn ziel
over randjes van ‘t toelaatbare
dan dat ik mijn tanden brand
aan uitgewoonde versspraak
of spaakloop in verleden taal
ik wil neodraken roosteren
zonder d’oude te verbrassen
want ik heb voetvegen nodig
met papier van de Shakespeare
in Komrijstront verkommeren
ik heb schijt aan schoenzolen
die passen als vingerafdrukken…