Alle inzendingen van Ralameimaar

Dat je een verband wilt leggen tussen een droom waarin je goed boos en de waarheid zei, dacht je en daardoor ‘s morgens in je kracht, dacht je en dat je tussen alles wat daarvoor gebeurde zoekt, waardoor Tussen een bezoek en handeling van je zoon bijvoorbeeld, een poster op je voordeur, de dimlichten van je auto je vriendinnen…

Op zoek in mijn trapkast naar iets wat op kado papier lijkt, rolt er iets opgerolds op de grond, naast stofzuiger. ‘k Weet niet meer wat het is… ‘k Rol uit en zie uitvergrote fotoos van dochter, had iemand ooit uitgeprint zodat ‘k haar goed na kon portretteren. Die gebruikte ik nu om het boek over liefde, de agenda, die voor haar…

Ik sta en wacht op perron en kijk op rotonde onder me Bij een kalende boom waaien de mooiste en teerste blaadjes zenuwachtig heen en weer Alsof bij het breekbaar en ouder worden je nog van alles moet doen, alsof ze zeggen, nog niet, nog alsjeblieft niet Ze zijn ijl en hun aanhechting lijkt verdwenen Er hangen ook nog logge bladeren…

Dat je van alles wilt onthouden, vastleggen, dat je daar en toen zo’n mooie tijd had dat je die en die naam nooit vergeet, terwijl zoveel namen je ontglippen, dat je de plantennamen vooral wilt onthouden dat je de gezichten onthoudt en herkent dat je bepaalde waarheden altijd onthoudt terwijl alles permanent verandert, de gezichten…

Je braakte en braakte al je verleden, al mijn pijn, mijn kind; wit, wijs en kaal oude kindergezichten in die hoogste zaal. Clowns kwamen om je te laten lachen tussen het braken door; hun vale gezichten vol droeve triestheid maakten ons toch aan het lachen tussen het braken door. Eenzaam alleen lag je onder het licht van…

Door zoveel verhalen uit boeken, van films, tijdschriften, kranten, herinneringen dreigen we te verdwalen met wie we meeliftten liepen en sliepen Hoeveel kan ons brein vertalen, helder weergeven, verdiepen?…

Dat je je niet los kunt maken van een fijne gebeurtenis Je telkens teruggaat in dezelfde film Alsof dat het belangrijkste was Dat alles wat je nu doet daardoor gekleurd wordt Dat je niet naar politieke podcasts kijken kunt meer Alleen maar die zon Die mooie weggetjes Alleen maar de grappen maar ook de ernst, met jou Dat alles zo…

Zes en veertig treden over de brug dan ben ik in Lochem hoor ‘k het carillon zie ‘k de winkelstraat het plein, de markt en de grachtjes de Berkel, de zomp waarin een gids met wit lang krullend haar vertelt over ‘t kasteel dat we passeren waar danseres Isodora, ‘k verlies me in haar en de auto met haar twee kinderen die dan te water…

Vaak wil ik me verschuilen in iets moois, iets lekkers of iets blijs, iets anders zoek ik, vrijs in plaats van de tragiek van de herfst die komt bijvoorbeeld, wereld dramatiek Ik wil het lichte en het luchtige, mijn ogen wil ik dicht voor ‘t moeilijke, verfoeilijke mijn eigen troep, mijn werk Ik wil allemaal niet weten dat we voor…

Ik kreeg een nieuwe rugzak van mijn zoon Hij zei, ik had gezegd mijn oude viel maar uit elkaar Toch kon ‘k hem nog niet weg zoveel met hem geheen en weer zijn gaatjes stopte ‘k elke keer Ja soms zijn dingen zo vertrouwd en je verknocht, zei hij ‘k Liet nog vier and’re zien Een 60 liter, die onder stof, merk Carymore, gekocht…

Ik reed mee met een tuinman hoe rustig hij reed En dacht aan mijn tuinman, zijn zoons en kleinzoon ook hoveniers hoeveel minder stress ze hadden omdat elke dag ze groei en bloei observeren In de rotonde werd dit in mijn geest geboren: Alle jeugd zou na school twee jaren dienstplicht natuurbeheer moeten doen in bossen en tuinen…

Mijn benen liepen wel Mijn maag verlangde naar huis om te eten Mijn ogen zagen het stille schijnende water waarop kroos de kastanjeblaren waren droog en zo broos Mijn oren hoorden de kinderen op de speelplaats Een dikke hond kwam ik tegen daarachter een vrouw Ik hoorde ons groeten Mijn ogen zagen iemand die zich over het water…

Dat ik steeds wil wil begrijpen hoe en waarom iemand denkt, voelt en doet zoals hij doet, me meet, wik en weeg zou ik dit ook… Bijvoorbeeld een eiceldonatie en dat die kinderen in mijn stad wonen ze tegen kan komen, de gelijkenis zou zien. En of ik een nier zou afgeven ja, voor mijn kinderen. Maar kind van een vriendin, zou…

We zouden karikatuur tekenen ‘k Tekende een model dat voor me zat Daarna mezelf vanaf foto op mobiel Het erge was dat ‘t mijn lerares beviel, ze beamen bleef dat het precies leek Ik leek een man Ze zei naarmate mensen verouderen minder zichtbaar was of man of vrouw, anyhow, misschien was lachen het voornaamste die morgen…

Gezichten die in mijn kamer hangen van mij, van hem, van haar, ze geven weer wat er genoten en geleden is, wat er gedacht, vergeten is, verborgen angsten, boosheid, wijsheid, mededogen, familiebanden, houdingen, ze leven en met hun ogen vertellen ze me dagelijks hun verhaal van onuitgesproken dingen dat zonder hen niet wezen zou.…

Je denkt veel te willen Vakantie bijvoorbeeld zoekt wat, ja! De juiste reis! Na wat rust en overdenken nee, eigenlijk wou en wil ik daar naartoe! Zoeken… gevonden! Blij! Je stelt je voor, je wikt en weegt kijkt in je agenda je ziet je pakken, welke kleren, koffer, parkeerplek, je ziet je lopen door die straatjes, gevels…

Het laatste jub’len van de merel ‘k kijk op en zie op ‘t dak, hij ziet mij en zingt opnieuw dan ‘n fatbromiel die ruw voorbij, laat hem niet storen weer jubelt hij De sloot paarsblauw al, waarin lantarenlichten liggen zo licht zo zacht de lucht ik ruik de sloot en gras ‘k schrik op van een geblaf en dan weer rust nog paarser schijnt…

We hadden het over het gehoor Ze merkte dat ze dichterbij om te verstaan, het was een prop, dus makkelijk weer vrij daarvan En ik, die soms ook denkt wat zegt hij of zij nu wèl, denk niet dat het mijn oren maar de ander is die zo onduid’lijk spreekt Vrijwel alle ouderen missen kies of tand waardoor er geen verband, ze praten…

Gelukkig is er nog de ander het ander, dat, als ‘k ontevreden over mijn spiegelbeeld mooi is, kan bewonderen liefde op voel wellen Een bloem haar best wil doen, een kind, haar gave huid en lach, zo stralend de vogels, hun geluid bananen smoothie die ‘k nog in de koelkast vond de verfkwasten die wachten op mijn hand en mijn ideeën…

Mijn gft leeg ik vaak vlug, dus leeg Er lagen grote bloemen in van witte orchideeën Zou je daar gekauwd op hebben voor betere ideeën? Die nieuwerwetse woorden schat bevat ik niet en sla die over De burgerigste bak, o, burger, waardoor kind’ren niet meer lopen bedoel je die? Ben bonus oma, opa jij? Doe jij wel iets aan lopen?…

Ben je dun, klein of fors? Rijd je een Porsche? (Meestal schrijvers/dichters oude vehikels) Ben je jong of juist oud Is jouw hart wel van goud? Loop je op blaren, tussen bergen Op welke top sta je? Heb je een idool wil je ook een gladiool? Genoeg sterren gehad? Bent dus al opgenomen? Geloof je? in wat? En was er iemand aan wie je…

Mijn vriend en mijn vriendinnen weten altijd wel welk weer het wordt, wanneer En zus weet altijd welke code, elke keer, een gele of een rode Aan de hand van die voorspellingen af te spreken te wandelen, samen te zijn, voor vertellingen En ik, ‘k kijk geen tv, noch naar het weer, ‘k Kijk naar de lucht, hoe blauw, er wolken, laat…

Iemand maakte ruzie met zijn mobiel op strand zo razend, dat hij ‘t wegsmeet onder ‘t zand, liep weg, ging ergens in zijn kleren zitten mokken, staren Jij, allert altijd, zag het, zei die’s gek! Wij waren met z’n drie, zouden romantisch praten, in het warme zand, ons vleien En later, eindelijk weer bij zinnen, en bedaren…

Ja die muur bedoel ik, daar Zij, achteruit, geleund lijkt het, met haar brede stuur rustig electrisch fietsend Wij op normale fietsen voor, zodat zij ons tempo ziet Vijf bakjes had ik bij me de ander emmer maar we vonden èèn braam Alleen ‘t uiteinde van de tak had èèn rijperd zoals het eerste kind, die alles beter dan de laters weet…

Gedachten zijn krachten en machten Ze brengen en brachten ons op momenten waarop we blij waren en lachten. Ook momenten dat we smachtten naar iets, dat we plachten te verwachten in sommige nachten Alles wat nooit uitkwam kan een gedachte verzachten! Wonderlijk dat èèn enkele gedachte bij machte is, die krachten heeft, terwijl…

Ze, hij, zij moeten gewoon dit of dat doen, of niet doen, zeg je, mensen moeten gewoon gelukkig kunnen zijn en daarmee is het klaar. Zo ’n gewoon antwoord irriteert me meestal en ik wijs op een groter, ingewikkelder probleem Dan moeten overheden gewoon dit of dat En als ze dat niet? Gewoon ontslaan En als je sterft van verdriet…

We dansten vrede onder de wilg In de pauze zaten we en praatten we keken naar die boom twee jaar geleden geknot totaal nog omdat takken op ‘t gras belandden en voor omwaaien bevreesd Er waren stemmen geweest hem te kappen toch alleen geknot wij dachten, haalt hij het weer? Nu bung’len zijn takken weer op de grond, geven schaduw…

Zomaar ineens had ik iemand perongeluk gebeld mijn mobiel, niet ik ergens tegenaan gedrukt, gestoten? Telefoon op videostand ik zag een mooie vrouw, zij mij, ‘k verontschuldigde me geeft niet lachte ze me toe ik zei, toch leuk u te zien zo ze wenste me een onvergetelijke dag. ‘t Was net voordat we weggingen, naar Groet met al haar herinneringen…

Ja, dat je je in de trein opmaakt in een spiegeltje, en van alles uit de kast haalt als het ware. Maar dat je dat achter ‘t stuur, vrachtwagens passerend was voor mij nieuw ‘k had haar toilettasje al gezien bij de schakelaar Eerst deed ze iets met de lippen Toen kreeg ik ook plots droge lippen en zocht mijn stick uit mijn zak Zij…

Om na de snelweg met haar files in die nauwe straatjes terecht, die ik eigenlijk zou willen fotograferen, maar dan alweer voorbij om dan in wijd platteland te rijden waar bomen, bossen, bloemen bloeien, om aan te komen op adres waar w’ overnachten gaan om dan terug in auto op zoek naar volgende locatie om in een ruime kelder waar…