Netgedichten

netgedicht (nr. 86.526):

Een ooit beleefd festijn

Het zou
het feest van
herkenning
kunnen zijn
of worden
als de glimp van
haar vurig oplicht
in warme omhelzing

of wordt het
een uiterst snel
verdwijnen uit een
ooit beleefd festijn
waarbij ondeugd
meekeek en deelde
omdat vergeten
in samen beleven
een goed excuus leek

daar waar
zachte avonden
spiegelend drijven
op het stille water
kleuren roze beloften
in de ondergaande zon
tot de realiteit ons
dwingend terug roept
naar het feest

omdat ogen zeiden
jullie zijn te lang
weggeweest en
zij waren bang
waarop wij
riposteerden
we zijn al enige tijd
volwassen en
gelukkig zelfstandig

ja die inhoudsvolle
blikken zijn gelukkig
uit de tijd en de morele
dwang van ouders
en opvoeders.
heeft gelukkig
een groot aantal
stappen teruggezet
in pressie en invloed