Netgedichten

Laatst toegevoegde netgedicht (nr. 86.944):

De ommekeer

nog hadden de mensen
niets in de gaten. de lichte
ongesteldheden waren
er altijd al en de notoire
zeurders daar kon je al lang
hele straten mee beleggen

maar dit voelde anders
dit had te maken met
lichaam met huid met je
je voelen en dat was
gewoon uitermate eng
stukjes van je hand lieten los

en bewogen van je af
en je kon ze ook niet
volgen want ze losten
al gaande op verdwenen
in totale defragmentatie
zonder sporen

angst was op de mismaakte
aangetast gezichten al niet
meer als menselijk
te herkennen de leefomgeving
begon ook zich van de
specifiek menselijke aankleding

te ontdoen.alsof de ziel uit de
menselijke bewoning werd gesloopt
ramen en muren verbrokkelden
gaven uitzicht op een totaal
entropische ondergang van de natuur
niet in groei maar in wildgroei

daar waar de
fundamenten van
de aarde zichtbaar
werden begon orde in de chaos
te komen, wel van een andere
dan de bekende orde

signalerend bleek er nauwelijks
iets van de oude constellatie
zichtbaar over te zijn
en bleek de nieuwe schepping
al in volle gang bezig te zijn
alles onaanraakbaar vreemd

en nog zonder enige
communicatie zodat de entree
nog even op zich laat wachten..
de onrust bedaarde tot aan een
verre horizon de zon aan haar
eerste overwinningsronde begon