Hartenkreten

hartenkreet (nr. 54.904):

Eenzaamheid

Alleen...
de dagen worden stil
geen enkel geluid
je zit weggezakt in je stoel
en kijkt naar buiten.

De mensen zijn bezig.
Ze hebben zo'n haast.
Alles moet vlug, gauw, gauw!
Wie kijkt er naar jou.

De radio doet hetzelfde,
schreeuwerig en fel,
met steeds die reclame ertussen.
Misschien haalt iemand me wel.

Steeds weer die hoop... maar
wie kan er komen, wie denkt er aan jou?
Elk heeft zijn doel...
jij past niet in hun gevoel.

De dag sleept zich voort,
je moet iets gaan doen.
Wat heeft het voor zin...
dus dut maar weer in.

Een stille berusting,
neemt plaats in je geest.
Het is wel genoeg.
Jouw leven is geweest.