Alle inzendingen van jolanda peters

later we wat vaker gaan genieten in plaats van elke dag weer druk druk druk laten we weer hand in hand op zoek gaan op zoek naar dat vroegere geluk laten we wat vaker samen dansen voelen dat het vuur nog in ons brandt laten we weer flonkeren en stralen en uitgelaten rennen langs het strand laten we wat vaker gaan proberen wat luchtiger…

ik wens jou alles wat ik maar kan wensen en als het kan zelfs een beetje meer dat zoiets moois kan bestaan tussen mensen dat vind ik echt een wonder telkens weer…

als ik aan je lig te denken en ik doe mijn ogen dicht krijg ik een warm gevoel van binnen dan is het net of je naast me ligt jouw lichaam naast de mijne jouw armen om me heen dan zijn we eindelijk samen ben ik even niet alleen maar als ik mijn ogen dan weer open doe en het gevoel gaat weer voorbij waren het enkel maar gedachten,…

eenzaam zijn is een gevoel van pijn het gevoel van helemaal alleen zijn het gevoel dat je niemand hebt niemand die wat tegen je zegt liefde zoeken maar niet vinden nadenken heb ik echte vrienden in je hart één en al pijn zo is het gevoel van eenzaam zijn…

jouw handen hebben mij zo vaak gedragen jouw lippen hebben mij zo vaak gekust nu tel je stil de uren en de dagen en bent je van de wereld niet bewust jouw ogen konden mij van alles zeggen ik teer nog op de liefde die je gaf het is niet zo eenvoudig uit te leggen maar wat ik voel neemt niemand me af soms kan je nog genieten van het kleine…

ik wens jou alles wat ik maar kan wensen en als het kan zelfs nog een beetje meer dat zoiets moois bestaan kan tussen mensen dat vind ik echt een wonder telkens weer…

hoe kan ik je bedanken voor wat je hebt gedaan voor al die keren dat je naast me wilde staan hoe kan ik je bedanken voor de keren dat je kwam en voor een deel mijn zorgen op je eigen schouders nam hoe kan ik je bedanken voor de dingen die je zei ik zeg het maar met bloemen en een dikke kus van mij…

als tiener droomde ik reeds van warmte, liefde, leven, van iemand die me bij de hand zou nemen. Iemand die me mee voeren zou naar het heelal in stille verrukking en ontroerd begrijpen. Iemand die van me houden zou. Die iemand was er en het was mooi, maar nu voel ik alleen nog kilte.…

Langzaam daalt de schemerige avond over een verlaten heuvelweg Mistflarden hangen als rookpluimen boven de velden en buigen zich over een heg Als onder een wollen deken wordt de wereld om me heen zachtjes ingestopt Het is een andere wereld die zich geruisloos aan mijn oog ontpopt In de verte klinkt gedempt het loeien van een koe ergens in een…

Droom met me mee van een leven vol liefde Droom met me mee als een vlinder zo vrij Droom met me mee van een leven vol kansen Droom met me mee van een leven met mij…

lopend door je gedachten kom ik op plaatsen waar zelfs jij niet bent geweest je slaat een arm om me heen voelt je veilig en laat je helemaal gaan je gevoel smeekt ja toe zeg ja voor altijd geluk in je leven verschrikt kom je terug op aarde verstand neemt het weer over en sluit je af je denkt aan? ik kan je niet meer volgen je bent…

laten we proberen er samen voor te gaan van onze fouten iets te leren maar nooit stil te blijven staan en rotsvast te blijven geloven onze dromen worden waar vertrouwend op de toekomst op onszelf en op elkaar laten we proberen om altijd dag na dag ons niet te laten storen door elke tegenslag maar laten we genieten van wat het leven…

de zon kuste de horizon zoals ik jou ooit wens te kussen weet je dat mijn hart voor jou zong zonder refrein ertussen je woont in mijn hart dag en nacht ik denk aan je droom van je ik smacht ernaar altijd bij je te zijn ik zal met je willen delen al je pijn je betekent heel veel voor mij ik lag vannacht om je te huilen maak me gelukkig…

vlammen dansen in jouw ogen verlichten donker bruine diepten waarin ik een lome tederheid ontwaar ik stap in jou tongen omstrengelen elkaar tedere warmte omarmt vingers strelen jouw gedachten lippen spreken zonder woorden een onvertaalbaar verhaal jij vlindert in mijn buik jij tintelt in mijn lippen jij slentert in mijn hoofd jij woont…

er zijn nog zoveel dingen die we samen kunnen doen er zijn nog zoveel stenen te versjouwen er zijn nog duizend wensen die ik graag vervuld zou zien er zijn nog zoveel bruggen om te bouwen je kunt je ogen sluiten aan de zijlijn blijven staan maar we kunnen ook besluiten samen doen we er iets aan want wie iets wil bereiken die moet er tegen…

ik zag alleen mijn tranen en mijn pijn het sombere het zwarte van het leven ik voelde me verloren opgegeven en wist niet dat er zoveel moois zou zijn maar jij hebt me de vlinders laten zien de rozen leren ruiken de seringen door jou heb ik de vogels horen zingen de zon weer voelen schijnen bovendien je was er elke keer als ik moest huilen…

het stormt bij mij binnen mijn hart ligt omgewoeld wat moet ik toch beginnen mijn gezicht is door tranen overspoeld ik wil je zo graag vergeten mijn hart zegt nee o als je het toch eens zou weten maar ook ik moet in de levensstroom mee het heeft zo moeten zijn hoe ik ook wik en weeg al doet het me zo'n pijn god is het die over mij…

zoals in alle nachten wanneer ik naar jou verlang voel ik me eenzaam en alleen gevangen in mijn eigen ban zoals in alle nachten kruipen uren traag voorbij alleen de gedachte aan jou maakt me even gelukkig en blij zoals in alle nachten wanneer de slaap niet komt huil ik zachtjes en niemand die mij troosten kan of me in de armen sluit…

ik dacht dat je vertrokken was in de stilte van de nacht we hadden zo'n ruzie gehad ik had het al verwacht na alles wat ik je verweten had was het begrijpelijk dat je was weggegaan maar de tranen sprongen in mijn ogen toen ik je 's morgens voor het bed zag staan…

was het liefde die ons samen bracht was het toeval was het ons lot waardoor wij elkaar vonden en toen weer verloren zo snel zo pijnlijk zo hard…

je leven ging voorbij we drogen onze tranen wat achterbleef is enkel een cocon terwijl de avond valt het stiller om ons wordt vlieg jij als vlinder verder naar de zon wat overblijft voor mij zijn de herinneringen aan wat je hebt gedaan aan zoveel lieve dingen al vlinderde je weg toch blijf je hier bij mij want de liefde tussen ons…

laat de zon je tranen drogen geef je zorgen aan de wind blijf geloven blijf vertrouwen dat je het geluk weer vindt blijf maar hopen blijf maar zoeken ook al is het nog zo zwaar blijf maar vechten voor een toekomst eens worden je dromen waar…

ik druk de wekker uit voordat hij af zal lopen voorzichtig sta ik op schuif de gordijnen open de eerste zonnestraal valt zacht op je gezicht jij weet nog van niets je ogen zijn nog dicht ik kijk nog even voordat ik de koffie zal gaan halen je bent zo mooi zo lief met goud niet te betalen het maakt me dankbaar en het maakt me blij een…

als je wilt is er voor jou een nieuwe start als je wilt kun je vandaag opnieuw beginnen als je wilt stap je een nieuwe wereld binnen als je wilt bloeien er bloemen in je hart…

zo nu en dan moet je weer terug naar de bron eventjes rust in het licht van de zon eventjes weg van de chaos de druk eventjes ruiken aan het geluk zo nu en dan eventjes weg met elkaar even eruit met de wind in je haar even genieten eventjes vrij terug naar de bron hand in hand zij aan zij…

laat ons als twee vogels vliegen op de vleugels van de wind laat ons elke keer genieten als de nieuwe dag begint laat ons zweven langs de wolken als een grote luchtballon laat ons dansen als een vlinder op de stralen van de zon laat ons zoeken naar het wonder laat ons drinken uit de graal en laat ons zeggen als we oud zijn het was een…

zwijgend staan we op het perron scheiden hier onze wegen ik kijk naar jouw ogen maar jij kijkt mij niet aan we zouden voor altijd vrienden blijven je wilt nog wat zeggen maar je trein komt aangereden een vluchtige afscheidskus maar ik laat je niet gaan in mijn hart en gedachten ben je voor altijd bij mij gebleven…

soms zou ik willen dat we elke avond konden kijken naar de ondergaande zon soms zou ik willen dat ik kon boetseren je vast kon leggen als een kunstenaar en ik hoop vurig dat wij ons hele leven gelukkig zullen blijven met elkaar…

tranen onstaan door verdriet ze zijn gevallen omdat jij mij achterliet plots ben je weggegaan op een briefje had je deze woorden staan je zei dat je nog steeds van me hield maar waarom waarom heb je deze liefde dan vernield ik voel me eenzaam en alleen ik hou van jou als geeneen de tijd samen was zo fijn en weetje iefste jij zal…

heb ik al gezegd dat ik je mooi vind veel mooier dan het mooiste schilderij en dat ik elke dag opnieuw weer blij ben dat jij destijds gekozen hebt voor mij heb ik al gezegd dat ik je leuk vind en blij ben met je liefde en trouw en dat ik nu nog steeds na al die jaren nog meer dan honderdduizend van je hou…