NEVELIGE AVOND

Langzaam daalt de schemerige avond
over een verlaten heuvelweg
Mistflarden hangen als rookpluimen boven de velden
en buigen zich over een heg
Als onder een wollen deken
wordt de wereld om me heen zachtjes ingestopt
Het is een andere wereld
die zich geruisloos aan mijn oog ontpopt
In de verte klinkt gedempt het loeien van een koe
ergens in een wei
Ik loop hier alleen deze avond
en voel me heerlijk vrij

In de bomen is het ritselend geluid
van vogels die een plaatsje zoeken voor de nacht
Ik hoor kwakende kikkers
ergens in een modderige gracht
Ik ruik de geur van het hooi
dat door een boer pas is gemaaid
en voel de wind die door de hoge bomen waait
Vlak voor me
doemt plotseling uit de mist
een klein bergdorpje op
De huizen staan in groepjes op en rondom
een nevelige heuveltop
Het kerkje in het midden
de boerenhoeven er omheen geschaard
Dit dorp is net een sprookje
dat heel lang bleef bewaard

Schrijver: jolanda peters, 24 januari 2003

j.peters47chello.nl

NOSTALGIE

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 2 stemmen 360