Alle inzendingen over natuur

Als goud het groen zacht raakt, zich plooit en vlijt, haar teder streelt en liefjes kust, daar aan de einder, de verste verte, waar je je ogen lichtjes knijpen moet, daar waar het blauw troebelt in roze avondrood, wordt de dag in slaap gesust…

Puur genot Het blijft uniek, zo ongeëvenaard..... De band van een ruiter met zijn paard. Natuurlijk maakte de zon het met haar prachtige stralen nog mooier. Er waaide een bijzonder koude wind, maar het was wel schitterend. Een kitesurfer durfde het aan om over de hoge golven mooie sprongen te maken. Het is prachtig, hoe…

Van achter het raam zie ik de sneeuw mijn kleine wereld verruimen. De stilte groeit mee, ook in mij. Al lang geen kinderen meer die opgewonden gillen of per se naar buiten willen. Ik blijf dus maar staan om van achter het raam intens te kijken naar het geluidloze wit. Alles lijkt zo perfect. Mijn vrouw vraagt, licht verwijtend…

ik val als een blok voor de afgelegen Rockall rots in de Atlantische Oceaan solitaire granieten top van een gedoofde vulkaan rots van stavast rots in de branding als opgezweepte golven in de storm haar overspoelen de hebzucht zwemt krioelend onder haar het laat haar koud ze blijft wat ze altijd was: Rockall rots niemandsland…

voordat u achteloos voorbij loopt ik verkoop bloemen iedere avond, iedere avond onder een lantaarn soms vind ik er zomaar iets, een hond aan een riem, van goud een kleine olifant, een blad dat glanst, houdt u van bloemen? soms werpen ze een kus, soms stokken of grappen dat ik me mooier moet maken tegenwoordig verschijn ik in een lange zwarte…

Eens, op hun tocht vanuit het Oosten, kwamen de mensen bij de kust en dronken, als om zich te troosten, de ogen zich vol aan ruimte en rust. Over het golvende gewemel ontwaarden zij de einder, strak en vast onder de klare hemel als onder een metalen dak. En bij die verte, voor hun schreden onoverzienbaar uitgespreid, hervonden, ballingen…

nog even en de sneeuwklokjes luiden zoals gewoonlijk weer veel te vroeg de voorjaarsbel en stil luisteren we samen naar de fluisterende vinken en de dag eigent zich steeds meer licht het lukt haar wonderwel en ik zie je ogen volop blinken een lach op je gezicht je wil met mij het jaar weer door als slangen gehuld in nieuw vel yes!…

het zwarte oog. het gelig wit van levend bot zwaait heen en weer van zeldzaamheid zich niet bewust en slechts zichzelf terwijl het lobbert door mist en dras drukt natte, malse snoet in gras. waar het ook tast daar vind het kruiden, groene scheuten. richt zich op verrast tot aan de punten van het jong gewei het gelig wit van levend bot zwaait…

De dessa slaapt. De vuren zijn gedoofd. Nog hangt een zweem van rook onder de bomen. Ik heb vandaag in het geluk geloofd. Hoe moeizaam sterft het hart toch aan zijn dromen. De weg is stil. De donkre tamarinden Buigen een koepel in de zoele nacht. Hier kan verlangen slechts verlangen vinden: Een…

Vogelzang rondom In dichterlijke vrijheid Dag opent deuren. Hoe verrassend het is om te ontwaken met een live optreden en rijk repertoire in vogelzang vroeg in de morgen waarin ieder van hen voorbeeldig en vermakelijk poëzie performt in verschillende klanken en kleuren van waar einde nog niet is gekend. Bij het aanbreken van de dag…

Ik hou van hout ik hou zo van hout oh wat hou ik van hout oh wat ruikt hout lekker oh wat brandt hout lekker zelfs hou ik van de verrottingsgeur van hout en heb de visuele schoonheid ontdekt van de bruine kleurscharkeringen als de zon haar licht laat schijnen op de kale boomstammen en takken in de winter dan laat ook het klevende mos…

Oh, wat hou ik van hout! Ik hou van hout oh wat hou ik van hout oh wat ruikt hout lekker oh wat brandt hout lekker zelfs hou ik van de verrottingsgeur van hout en heb de visuele schoonheid ontdekt van de bruine kleurscharkeringen als de zon haar licht laat schijnen op de kale boomstammen en takken in de winter dan laat ook het klevende…

Op welke wijze ik kan genieten van een schoonheid in rust en ruimte waar ik mij steeds weer afvraag hoe kan het dat ik haar niet eerder heb gewaarworden tot waargenomen met al mijn zintuigen Iets om te bewonderen, niet alleen maar om met hoogmoed, hebzucht of wellust te bekijken. Bijzonder gevoelig voor de mooiheid van haar lichaam waar ik…

onder mijn voeten delen bomen voedsel met elkaar van wortel tot kroon praten ze via hun wood wide web zoveel ongehoord moois onder mijn blinde voeten…

De horizon die hem omvangt geeft hem te drinken, maakt hem lichter. De mist die om het boompje hangt is waar het blad het breedst is dichter. ----------------------------------------- uit: 'Verzamelde Gedichten', 1993.…

Grote onvoldane, o albezielde Zee! Laat steigrend nu die storm-hoogdag opjoelen, Zee! Zee, die twijfel-lach en kreet van wee Als scheurend uit uw diepst-grommend omwoelen Lost in het hijgend duizendvoudig mee- Opjoelend leven, dat in golf-krioelen Verlangt en zwoegt, of 't uit zichzelf zich streê, Om zijn diep eeuw'ge dieper toch te voelen!…

Die de mist mist De vroege grassprietdauw Niet de fietsers in de kou…

Al heel vroeg in de morgen word ik wakker Met bakken hoor ik de regen uit de hemel vallen Op weg naar een nieuwe bestemming strijken menige traandruppels neer en scheren nog even langs het dakraam. Buiige neerslag, spetters hebben hun afdruk nagelaten op het vensterglas waar het vaal licht van ontwakende zon en mistig ochtendgrijs ook blijven…

haasjes wachten na zonsondergang op hun geboorteplek op moeder en haar melk de vallen en opstaan vlieg prestaties van het eerste gewervelde dier dat het luchtruim koos het dansen van de nachtzwaluwen klapwiekend en zwenkend in de lucht het landen op een tak…

het was in die dagen Kerst was wit zoals het hoort het zondagsschool Kerstkado zette in een boek van W.G. van de Hulst z'n verheven boodschap voort het ijs op met botte houtjes schaatsen nooit geleerd - ondanks veel geduld je vond het wel verdraaid koudjes maar het trok weg als je warme chocola bij de koek en zopie tent had gescoord dat…

Ik hoor de muzikale zang uit het barre noorden en zie ze wentelen, draaien, keren, kantelen en zweven, duiken, tuimelen en vallen in de vervroren weiden, die blauwgrijze Kleine rietganzen die waggelen en waken en doen dromen van het Noorderlicht, de oude IJslandse sagen, de onsterfelijke Vikinggoden en de Edda van Snorre Sturlason.…

De maan is het licht in het donker. Luna is het Spaanse woord voor de maan. Het licht schijn door de hoge wolken. Later schijnt het door de takken van de bomen. Het maanlicht is het Kristalschoon. De volle maan is echt Juwelenpracht. Luna klinkt prachtig in onze oren.…

Hoe uitnodigend en warm jouw hart is waar ik elke keer weer kennismaak met het licht van de dagen en zachtheid van de dingen, het helder water en de aarde waar het leven heeft ontkiemd Voortdurend veranderend, maar allerminst veranderlijk; een verrijking in mijn bestaan. Dat je glooiende landschap met gevarieerde karak- ter in persoonlijke eigenschappen…

Op de grijze rots hoog naast de wilde rivier denk ik aan mijn jeugd, de blijde kinderdromen van veertig jaar geleden.…

ik vraag om een huid van vacht zo ruw en stug als van een rendier zie me als een hongerige hond draaf door een woud door het donker lichtvoetig alsof vogels me dragen kijk hoe vluchtig mijn spoor in het zand weggevaagd door de wind onzichtbaar voor handen die het stof uit mijn vacht willen vegen mensenvingers die me uit mijn vel willen schillen…

Er groeit geen boom in het wijde bos. Die liefdesgeheimen trouwer bewaar’. Die beter bescherme de zetels van mos, Dan de oud geprezene hazelaar. Hij vlamt in de nijpende wintertijd Met zijn bloemetjes klein en teer, En gans een schare katjes vlijt Zich op zijn naakte leden neer. En als zijn eigen vuur is geblust, Dan steekt de struik zich…

Kleurenspel Een mooi kleurig slot aan zee, het was formidabel. In alle tinten kwam de kleurenpracht voorbij. De kou triomfeerde met overmacht, maar het werd een mooi spektakel bij de zandmotor aan zee. Het ongelooflijke kleurenpalet sloot de dag magistraal af. Heel tevreden keerde ik huiswaarts, als ik eraan denk krijg…

Dat mooie Kunstwerk Iedere dag Weer in de Lucht De kleuren pracht Die de natuur Ons laat zien De afwisseling In kleur en beweging Van de lucht De wind De warmte De koude De zon Het bos De zee De aarde Moeder natuur Laat zich In alle pracht Zien…

zon groende het bos van kruin tot het mos in een samen ontwaken jij zette voorzichtig de bezem opzij knapte wat takjes om meer snelheid te maken jouw blote voetengaan liet geen sporen na in het zachtste tapijt ooit alleen pluizen die wilden verhuizen haakten aan omdat heksen alleen voor vruchtbaar gaan jij hebt mij…

Waar bleven de bloemekens blank en bont? Ze slapen nu zacht in de duistere grond, Een deken van sneeuw heeft ze toegedekt; Wees stil nu, dat niemand de bloemkens wekt. Straks komt met de lente de warmte weer, Dan gaat door de velden de Lieveheer, Neemt zachtjes het dekentje weg en zeit: Kom, kinderkens, op! het is bloeienstijd. Dan komen…