93 resultaten.
Om mijn oud woonhuis peppels staan
poëzie
4.0 met 13 stemmen
1.624 Om mijn oud woonhuis peppels staan
"mijn lief, mijn lief, o waar gebleven"
een smalle laan
van natte blaren, het vallen komt.
Het regent, regent eender te horen
"mijn lief, mijn lief, o waar gebleven"
en altijd door en
de treuren uit, de wind verstomt.
Het huis is hol en vol duisternis
"mijn lief, mijn lief, o waar gebleven…
JEUGD
poëzie
3.0 met 31 stemmen
3.872 Veel gure regendagen bij de boeken
in studie doorgebracht; veel winternachten
bij wijn en vrienden lachend doorgewaakt.
En in de zomer verre wandeltochten
en dromen in het gras, veel grote plannen,
nog groter woorden; meisjes plagen, stoeien,
gezoen en nu en dan een vleugje liefde,
een wenk, een oogopslag, een stout begeren
als blauwe…
Weet gij nog wel, hoe zomers avonds
poëzie
3.0 met 19 stemmen
2.141 Weet gij nog wel, hoe zomers avonds
Wij gingen door het bloeiend veld
En hoe we lachende toen zeiden,
wat onze harten was ontweld?
't Werd stil en stiller. Op uw lippen
bestierf eensklaps het schalkse woord
En hoe wij aan elkander dachten
We wisten 't, maar wij gingen voort.
Weet gij nog wel, hoe ik toen vermeten
Mij op uw lippen nederboog…
Die morgen was zij moe en zwaar
poëzie
3.0 met 16 stemmen
3.485 Die morgen was zij moe en zwaar
en talmende opgestaan
en had met achteloos besef
haar dagelijks doen gedaan.
Zij ging verloren door het vertrek
met ongevoelde schreden,
behaspelende dit en dat,
verschikkende zonder reden.
Als plotseling met een vreemd gevoel
zich iets in haar bewoog
en een nieuwe en wondere zekerheid
haar door de gedachten…
En de ontlokene, de rozen . . .
poëzie
3.0 met 17 stemmen
2.898 – En de ontlokene, de rozen,
waar zijn de rode rozen, waar?
triomf en lof en opperst blozen
van het voldongen zomerjaar.
Een levenstoppunt uitverkozen
van voorrecht is hun toegestaan
en op hen ligt het sprakeloze
van hoogste invervullinggaan.
Maar ook, hoe is in dit ontplooien
een nadere erkentenis bereid:
verwelken wordend uit voltooien…
Vroomheid
poëzie
3.0 met 26 stemmen
2.028 CHRISTENEN, Joden, Parsen, Moslemin,
zij dolen allen; voor wie toe wil zien,
vervalt de ganse mensheid slechts in tweeën,
twee soorten enkel worden er ontdekt:
intelligente mensen zonder vroomheid
en vrome mensen zonder intellect.…
O, Weet gij, hoeveel wolken
poëzie
3.0 met 32 stemmen
2.154 O, Weet gij, hoeveel wolken
Er langs de hemel gaan?
En kent gij al de bloemen,
Die in de velden staan?
Nooit teldet gij de vlokken,
Die stuiven voor de wind -
En zoudt ge dan kunnen weten,
Hoezeer ik u heb bemind?…
De lucht was als een perzik
poëzie
3.0 met 5 stemmen
1.674 De lucht was als een perzik,
de maan een diamant,
zwellende lentenevels
bloeiden aan alle kant.
Over de donzen heuvels
lokte een ver verschiet;
wij wilden zwervend worden,
zwervend en anders niet.
De voeten gingen samen,
de hand lag in de hand,
de harten opgedragen;
aarde, waar is uw band?
In dreven en valleien
geklommen…
Wij gaan en komen
poëzie
3.0 met 25 stemmen
3.733 Wij gaan en komen en de winst is waar?
en weven draden en het kleed is waar?
In 's hemels welving zijn tot stof verbrand
vele weldenkenden; hun rook is waar?
---------------------------------------------------
uit: 'Uit de Rubaijat' (1906), gedicht 9…
Op reis
poëzie
4.0 met 4 stemmen
1.636 In de donkere wagen reed ik alleen,
Alleen met mijn lief door de nacht;
Wij spraken geen woord, wij hebben stil
Aan onze liefde gedacht.
De lantarens wierpen een haastige schijn
Door 't raam en begluurden 't gezicht,
Dat luisterde naar het gehuil van de wind,
De ogen op mij gericht.
En telkens als weer hun matte gloed
De schone vrouw…
De dauw hangt parelen
poëzie
4.0 met 3 stemmen
1.264 De dauw hangt parelen aan takken en aan blaren
in kettingen en snoeren;
de kusmond van de wind, als hij ze aan wil roeren,
doet ze ontstellen, sidderen zonder bedaren
en stort ze allen neer, de wankelbaren.…
Dit zweven
poëzie
3.0 met 32 stemmen
2.597 Dit zweven
Tussen dood en leven
en deze pijn –
O dat het nu genoeg mocht zijn.…
[God heeft een huis gebouwd]
poëzie
3.0 met 22 stemmen
2.969 God heeft een huis gebouwd en dak
en zoldering bespannen strak
met kommer, druk en droefenis,
weedom er de bevloering is
en alle wanden zijn bekleed
met zorgen en met harteleed
en in betreuren ingehuld;
Hij heeft de goeden er in weggeloken
en toegesproken:
de sleutel van uw deur is het geduld.…
Ik heb gezworven heen en weer
poëzie
3.0 met 29 stemmen
2.331 Ik heb gezworven heen en weer
Op de heuvels en door het dal
En ik weet zelf niet, wat ik zoek
En waar ik het vinden zal.
Daar zit iets binnen in mijn borst,
Dat volgt mij overal,
Dat dreef mij uit het ouderlijk huis
Langs de heuvels en door het dal.…
Gij deed van alle mensen
poëzie
3.0 met 30 stemmen
2.408 Gij deed van alle mensen mij
De zwaarste pijn,
Van alle mensen zult ge mij
De liefste zijn.…
Vreemd, dat eenzelfde huis bevat ons beiden
poëzie
4.0 met 10 stemmen
1.657 Vreemd, dat eenzelfde huis bevat ons beiden
en toch, wij durven ons niet af te scheiden,
wij durven niet alleen zijn, niet te spreken
dan lippen bevend, die niet open breken,
begonnen klagen, wenkende ogentroost,
gloed van een wang, die om zijn blozen bloost,
handen, die groeten, blikken van verzwegen
ontroerd zijn, zuchten als uit vuur gestegen…
0 dromend hart
poëzie
3.0 met 42 stemmen
3.801 0 dromend hart, kies u een nieuw vertier
in vrouwenwang en purpren eglantier;
licht als kwikzilver vlieten onze dagen,
de pracht der jeugd zinkt als een bergrivier.
------------------------------
'Uit de Rubaijat' (1914)…
Druktemaker
poëzie
3.0 met 23 stemmen
2.718 Een druktemaker is, wiens naam bekend is,
een intrigant, wiens leven afgewend is.
Waarlijk, hij ware 't wijste daaromtrent,
die niemand kent en die van geen gekend is.…
De wereld gaat en gaat, als lang na deze
poëzie
3.0 met 22 stemmen
2.483 De wereld gaat en gaat, als lang na deze
mijn roem verging, mijn kennis hooggeprezen.
Wij werden vóór ons komen niet gemist,
na ons vertrek zal het niet anders wezen.…
In tere schaduw zilverblauw
poëzie
4.0 met 27 stemmen
2.433 In tere schaduw zilverblauw
sloegen witte wieken en een gerucht
voer om; er werd een grote zucht
gewekt, een wensen, dat ver weg wou.
Gij en ik, o wij gaan wel trouw
samen, wij vliegen uit in éne vlucht
en laat het zijn naar het ver gehucht
van mijne ziel en gaan wij gauw
Dat ligt in de bergen, men vindt het nauw…
Nu dat het jaar is oud en wit
poëzie
4.0 met 5 stemmen
1.818 Nu dat het jaar is oud en wit
En elk in zijn behuizing zit
Over het vuur gebogen,
Nu zal een wakkre zang opgaan
En dreunend aan de zolder slaan
Rumoerend in den hoge.
Hoe zit de huisman breed en goed
Op zijnen stoel en welgemoed
Keert hij de rug naar buiten
En tegen kou en overlast
Noodt hij de vrolijkheid te gast
Met neuriën en fluiten…
Een vriend is niet, die U aan 't hart wil sluiten
poëzie
3.0 met 18 stemmen
2.663 Een vriend is niet, die U aan 't hart wil sluiten
in Uw geluksuren en zich niet genoeg doen kan,
Maar die de balling bij zich binnenroept en dan,
de deur toeslaat tegen de wolven buiten.…
Schepen liggen er; waarom zo...
poëzie
3.0 met 9 stemmen
2.116 Schepen liggen er; waarom zo...
het lieve water leed het zo.
Vele zeilen zijn uitgehangen
brede, slepende. Huizengangen
stonden; zacht gestreden nu
schromelijk, want het was alles luw
vervuld; in de heldere streken
van de witte hemel geleden
wensen te wezen, mijn zinnen dreven
er in, in een zachte trek opgeheven.
Dromen bleef over…
De beek is een velijnen blad
poëzie
3.0 met 9 stemmen
2.204 De beek is een velijnen blad,
een boek, een open letterschat,
een gulden labyrint, waarin
de vogels komen lezen, dat
de wind beschrijft,
de wolk, die overdrijft,
zet er de stippen en de titeltekens in.
----------------------------------------
uit: Verzen (1912)…
Verlaat mij en gaat heen, gaat heen
poëzie
3.0 met 11 stemmen
2.505 Verlaat mij en gaat heen, gaat heen,
zorg, druk en droefenis van zinnen;
of dacht gij altijd bij mij binnen
uw wil te hebben als voorheen?
O, maar ik zeg u aan van neen;
verstand zal u wel overwinnen,
verlaat mij dan, gaat heen, gaat heen,
zorg, druk en droefenis van zinnen.
En zo weer ooit voor mij verscheen
uw aankomst en…
Vijver, juwelen waterkom
poëzie
3.0 met 5 stemmen
1.738 Vijver, juwelen waterkom
vijver der liefste, waar rondom
de paden onzer lopen
met slingeringen en verknopen
van hun gedachteloze gangen,
Vijver der liefste, waarin hangen
de waterlelies, boven drijven
en ingeschreven cirkels schrijven,
Vijver der liefste, helderheid
die maar op éne, op éne beidt;
de hemel is er in en…
Regen
poëzie
4.0 met 5 stemmen
1.986 De bui is afgedreven;
aan de gezonken horizont
trekt weg het opgestapelde, de rond-
gewelfde wolken; over is gebleven
het blauw, het kille blauw, waaruit gebannen
een elke kreuk, blank en opnieuw gespannen.
En hier nog aan het vensterglas
aan de bedroefde ruiten
beeft in wat nu weer buiten
van winderigs in opstand was
een druppel…
Ballade
poëzie
2.0 met 7 stemmen
2.100 Alleen ben ik en zoek alleen te wezen,
Alleen ben ik en van mijn lief verlaten,
Alleen ben ik; wie die mijn heer mag wezen?
Alleen ben ik, dan bitter, dan gelaten,
Alleen ben ik en schuw mijn kwijnend leven,
Alleen ben ik, verdoolde uitermaten,
Alleen ben ik en zonder vriend gebleven.
Alleen ben ik ter venstere, ter deure,
Alleen ben ik, in…
LAATSTE WIL VAN ALEXANDER
poëzie
4.0 met 32 stemmen
1.748 Dan, als ik tuimel in de kist
doodsoverwonnen en bezweken,
laat mijn twee handen zijn ontbloot,
en uit de baar naar buiten steken.
Dat, als ik het paleis verlaat
en langs de grote weg mij richt,
een elk mijn schamelte ontwaar'
en worde door mijn lot gesticht.
Hoe zulk een, die veroverd had
van aarde-oppervlak tot aan
de helle hoogten…
Men zoekt zich
poëzie
3.0 met 18 stemmen
2.539 Men zoekt zich en men raakt elkander kwijt,
men volgt met vreugde en ontvlucht in spijt,
men twist en ruziet en is ontevreden
en weer verzoend en alles zonder reden.…