Netgedichten

netgedicht (nr. 223):

Eenzaam

Mijn liefde is vervlogen,
heel zachtjes uitgeblust.
Geen hand meer op de mijne,
geen mond meer die mij kust.
Geen lachje uit de verte,
geen hand meer door mijn haar.
Niet meer samen zitten en kijken naar elkaar.
Er vallen nu geen woorden,
er is geen ergernis.
Nu weet ik uit ervaring,
hoe eenzaam, eenzaam is!

Schrijver: Para
Inzender: Paratje, 13 december 2001

Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

Ex-liefde

verdriet

4.0 met 133 stemmen

16.048

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

lade, 20 jaar geleden

Een heel mooi gedicht. Ik weet wat je voelt als je dit doormaakt. Hoop nog veel gedichten van je te lezen.

moon, 22 jaar geleden

ik ben blij dat je mijn gedicht hebt gekozen
om hier neer te zetten
ik voel me vereerd!

Pim de Nijs, 22 jaar geleden

Mooi gedicht
alleen jammer dat ik het al eerder gezien heb.

badgirl, 23 jaar geleden

tis een heeel mooi gedicht

rooie heks, 23 jaar geleden

eeuwenoud gedicht
zat in jan van veens candlelight jaren geleden
als je dan een gedicht kopieërt, zet het er dan eerlijk bij!

Arne, 23 jaar geleden

ik vind dit prachtig, zeker omdat ik momenteel het zelfde meemaak,
ik ga dit gedicht HAAR zeker voorlezen

ikke, 23 jaar geleden

ik wil ff zegen dat ik het een heel mooi gedicht vind en dat echt heel mooi verteld is, ik hoop dat het gevoel snel over zal zijn (of is het al over) maar als je je zo eenzaam voelt wil ik je wel even oneenzaam maken hahah xx een meisje dat het een super mooi gedicht vindt xx

alexis, 23 jaar geleden

hmm op zich zag ik dit gedicht al 2 jaar geleden in een of ander gedichtenagenda staan. maar jah ik moet toegeven het is dan ook wel een heel mooi gedicht!

Bas Hessels, 24 jaar geleden

Mooi...

Geef je reactie op deze inzending: