Alle inzendingen van Elfje Elzenhout

Het is elf uur het echtpaar zit hij gaapt en zapt, zij zucht en denkt dromerig aan toen hun liefde nam een hoge vlucht 's avonds TV, 's nachts slaapt hij en 's morgens heeft hij weinig tijd geruisloos liep de hartstocht uit op een sisser van stil verwijt.…

Langs eindeloze wegen wil ik dwalen langs vurige minnaars uit het verleden op krakende knieën naar de einder kruipen de kaarsjes uitblazen in de kroeg. 's Morgensvroeg. Een nacht onder narcose, en snedige messen waken in een woud vol huilende wolven geblinddoekt de Mont Blanc beklimmen trein reizen naar een onbereikbaar oord. Buitenboord…

Hij telt de messen in de lade geen twaalf maar dertien in een dozijn hij ijsbeert en zegt zeurend lieverd voor nog een mes is de la te klein Gelaten en zwijgzaam ziet ze toe hoe hij een mes uit het laatje haalt ze heeft er zich bij neergelegd en leest in zijn blik hoe ze heeft gefaald Hij zal het mes voor haar verstoppen trofee van roemloos…

Waar is de ochtend en het voelen van de avond het opblinken van mijn blos. Vanzelfsprekend is de nacht waarin wij slapen naar de sleur van weer een dag Waar is de melodie waar is het koor, en het crescendo Aahh oouii! Wij slaan slechts toonladders en kraken de noten. Waar bleef het laven aan elkaars steelse blikjes de vallende…

Sinds jij er bent geloof ik gretig als vroeger in de gulle sint want elk jaar ligt er ook voor mij een pakje met een krullend lint door jou zorgvuldig uitgezocht en oh wat zou het dit keer zijn zit er muziek in, kan ik het lezen je dacht toch aan de marsepein een pop van speculaas, chocolade snoepjes om in 't rond te smijten en mag…

De lucht hangt als lood en de zuurtegraad stijgt de thermostaat strookt niet met de temperatuur in dit huis van geruisloos geweld waar grimmig wordt gezwegen. De telefoon gaat zij blijft zitten hij staat op en zegt zoetgevooisd Hallo haar zoon voert de vissen en vindt dat mam haar vent zelden zo aardig heeft gekregen.…

Ze was gevallen voor hoe hij leek beminnelijk en bron van vermaak behoedzaam onder haar vleugels blies Ze viel als een blok voor hoe hij leek vuur was er nog steeds vooral vuur aan haar schenen. Verschroeiend. Ze is gevallen over hoe hij bleek brutaal haar beide vleugels brak.…

Ik zoek de zomer in mijn geheugen de geur van liguster geur van geluk en de lijster slaat slakjes op het terras Ik zoek de zomer in mijn geheugen paarse seringen en blauwe regen bloeiend in elkaar verstrengeld, en wij Ik zoek de zomer in mijn geheugen de geur van liguster vervlogen geluk.…

Meisje van dertien Meisje van dertien ik hoorde je schreeuw uitgedoofd als een kaarsje van Amnesty traan op een hete plaat een wereldwonde sluier van uitgedeind verdriet nazinderend Woestijnroos in knop de kranten gehaald maar nooit je veertiende verjaardag, nooit vrouw Meisje van dertien ik hoorde je schreeuw ijzingwekkend gegil en…

Ze zit op de badrand de deur is op slot Haar linkerborst bonst ze hoort hem nog schelden Ze stapt in het water warm troostend genot en huilt onderhuids tranen toont ze nog zelden Gewurgd door zijn woorden moet ze niet klagen Hij zou haar nooit slaan hij is immers een heer Naar buiten toe is haar lot best te dragen en het wordt heus wel beter…

Geruisloos je dienen wil ik vannacht ouderwets en op je wenken een schuimend biertje voor je schenken met de glimlach, ongeacht de retoriek van politiek correct feminisme met een frons onder het maanlicht en onder ons ben ik alleen.. je lustobject.…

Laat in de zomer de lust nog in bloei belofte van blauw in de lucht en zijn blik gulzig 't geluk als een ijsje gelikt de zee niet gezien en geen golfjes gehoord tot hij, tussen twee tegenliggers in behoedzaam een borst pakt uit haar schelp en even terloops een tepel streelt een zwerm zilvermeeuwen zit onverstoord.…

Mijn lippen geverfd in 't vurigste rood nog vochtig en vol van het eerste bedrijf als vluchtige vlinders likraak op je lijf je buik op het bed je rug breed ontbloot Ik zoen je heupen ik voel zonder handen hoe laaiend jij onder mijn vleugels ligt de haartjes omhoog en de ogen half dicht nooit weet waar de vlindertjes zullen landen en…

Doelloos dobber ik tot de dag uitdooft. Donker doemt de nacht waarin ik mij verbergen mag en eindeloze slaap betracht. Dwalend in dit belegen bed waar wij elkaar hebben bemind Bang dat ik het ditmaal niet red Bevreesd dat ik geen rust meer vind. Honderd schapen en toch, te gauw hangt daar opeens het ochtendlicht van februari bleek en…