Weer verloren

Het sluipt binnen
mijn geweten blokkeert
langzaam word de kamer zwart
de stilte verstomt

het mes ligt voor me
loert me aan
uitnodigend
een lichtpunt in de duisternis

mijn hand begint
een eigen leven
een leven vol dood
een leven wat de mijne verdringt

tegen mijn huid voelt het mes
koud en scherp
koud als de mensen
scherp als de pijn

maar het bloed is
rood en warm
rood als de verdwenen liefde
warm als het gedoofde vuur

langzaam komt de stilte terug
de kamer word lichter
maar mijn hart huilt
het mes heeft weer gewonnen

Schrijver: Sharon, 9 oktober 2007

shar.xhotmail.com

verloren

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.8 met 5 stemmen 298