categorie: tijd

Verlaat het rijk van de rot waar monden die koud zijn als was rond de tafel kauwen op wat van je rest - handen kla...

Je opkomst en je ondergang verstreken in enkele eeuwen (nee, dagen). Je opdracht was de optelling van alles. Je was...

Zichzelf genoeg neemt minuut 1 van het uur 2 60 centimeter de gedaante aan van een verloren haar in bad (bindbaar ro...

Sarcofaag verzonken in de hal, en jij alleen op de boot in de nacht. Generatie in steen, de jaren gehakt uit gra...

Heel in de verte nog rolt iemand van de trap Dronken verhuizer die de rommelzolder Volstapelt met duister rondk...

Zo Hollands als de erwtensoep met spek. Het volk is één, al zitten er scholieren te sms'en, kletsen met z'n vieren...

De landweg weifelt in de schemering, de akkers schijnen reddeloos en in hun onmeedogend zwart kiemt een verwachting v...

Het bekken op het warme plein in Rome, de kille kamers van de vrome doden geruild voor dit genadig onderkomen: twee d...

Wat is er in de lichtheid van mijn leven overdag dat het betaald moet worden met de zwaarte van de nacht? Dat uit...

Moeder, weet je nog hoe vroeger Toen ik klein was, wij tezaam Iedre nacht een liedje, moeder, Zongen voor het raam...

Herinneringen zijn hooiwagens, hun weg vindend terug naar de keukens, op de tastzin van melk. Brood en spek vangen a...

Wij hebben leeftijd, maar geen ouderdom. het deken uit de picknickmand spreiden wij gedachteloos in het gras. wij ontk...

Een klein metronoom die tikt en draait, dat is de klok. Neutraal als hekwerkstaal. Niet wreed zoals het weer, de vrouw...

Een strijklicht dat zijn schaduwen uitstrekt naar onbereikbaar geworden, al verwilderde plekken om wat zich er ooit vo...

Het is laat zoals ieder jaar, de tijd zit krap in zijn heden, de dag is steeds weer geweest steek dus het licht aan...

Laatst zag ik hem terug, de jongen uit mijn jeugd, die ik op school in bang geheim vereerde: blonde Prins Satan, ongen...

We vroegen hoe laat komt de dood voorbij en ze zeiden we weten het niet, alles is voorbestemd nu en hier dus we wet...

Er ligt een appel op een schaal voor een open raam- als hij zou kunnen denken zou die appel denken: is dit nu beur...

U bent te laat: wij zijn vertrokken. als u goed luistert is misschien de echo van een laatste voetstap nog te hore...

Tussen mijn vingers door glijden je haren, als ik ze streel met langzame gebaren; en als ze zachtjes vallen uit mijn h...

Hoe moet dat nu straks met mijn stoel en die van jou als ik de tijd uit loop en struikel over die grijze haar, die waa...

Je halswervels draaien, een fractie van een seconde zoeken, je ogen vinden de wijzerplaat, rond en wit, blauw de cijfe...

Dat niemand ooit de hele vorming van een ijsvlakte zag, echt elke tel van hoe een vijver tot betreedbaarheid stolt....

Nu deze weken weer voorbij ritselen in hun morsbruine jassen en bomen oude briefjes sturen naar de zakken zaad van...

Beklemd ging hij aan land, het was nog vroeg. Grijs licht hing om de schepen en de kade. Hij sloeg de oude kerk verw...

Verdwijnen is bewijs van tijd. Een uur verstrijkt, dag, eeuwigheid uitmondend in wat vergeten lijkt. Bedrog. Je raakt...

Stevige korte massieve gedaante zag ik door het doorschijnende water optornen tegen onzichtbare stormen, een steen ge...

Hij is niet gelukkig nu langzaam na jaren voorbereiding zijn handen de bedolven stad bevrijden. Kranten en vakblade...

Strenge stemmen verlaten de aarde, bezingen de razernij der dingen en het geween van bloeiende bloemen: de oogst van...

Het moet duidelijk zijn hoe weinig het baat om over te stromen van nijd. Voor de vorige trein ben je altijd te la...