De Stilte van Mijn Schreeuw
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 
23
23Ik voel de zachte streling
van strengen zilveren maanlicht op mijn naakte huid.
Wanneer de nacht
mij tot zich roept, in woordloos, verlangend geluid.
Voel het kloppen van mijn hart
in de diepste krochten, ontdaan van vrees en weerstand.
Zie hoe de hemel zich ontvouwt, intens en vol hoop,
waartegen niets is dat bestand.
Flarden mist die mij…
Bezig met laden