biografie: Jeroen Swaan
"Beschrijf jezelf eens", sprak een bebrilde man.
Terwijl hij wijdbeens knoeide met de koffiekan.
"Jeroen, uit vijfenvijftig. Woont, werkt, is getrouwd.
Als hobby schrijft hij vlijtig. Als veertiger gebouwd.
Wat grijzend bij de slapen, maar drie kids houden hem jong".
Toen moest hij even gapen. Ik staarde naar zijn tong.
"Mag ik ook nog praten", vroeg ik zacht, ontdaan.
"Er is nog zoveel meer dan wat u daar heeft staan.
Dat ik nog steeds verliefd ben op mijn eigen vrouw.
Dat ik hoogtevrees heb en een bloedhekel aan kou.
Dat ik mij zorgen maak om de wereld om mij heen
Dat ik ook gezondigd heb (ik werp niet die eerste steen).
Dat ik nog plekjes heb die bijna niemand kent.
Dat … "
De man drukt op het knopje: "Volgende patiënt".
Inzendingen van deze schrijver
379 resultaten.schrijf en blijf
gedicht
3.2 met 56 stemmen 
13.952 schrijvend
met in mijn hand
mijn hart
en in mijn hoofd
het intens beleven
maak ik de lezer
deel en part
van de scherven
uit mijn leven
waar beelden
gaan vervagen
en in mistige gedachten
over gaan
zullen mijn woorden
tot het einde der dagen
op het netvlies
blijven staan
pleisters
gedicht
4.4 met 290 stemmen 42.723 als pleisters op mijn wonden
lagen jouw handen op mijn hart
waar ze feilloos knopen vonden
die je geduldig hebt ontward
als zalf werkten jouw ogen
op mijn zo rusteloze ziel
en je woorden, afgewogen
voorkwamen dat ik telkens viel
als kompressen kusten jouw lippen
al mijn pijnen weg en me...
foto's
gedicht
4.2 met 96 stemmen 32.403 als door herinnering gedreven
opende ik haar deur
zocht, al was het maar heel even
naar haar vertrouwde geur
als door herinnering getrokken
liep ik naar het ledikant
schoenen uit en op mijn sokken
kroop ik zachtjes naar haar kant
als door herinnering gekust
heb ik mijzelf laten gaan en
...
onvermogen
gedicht
3.3 met 96 stemmen 20.641 in de spelonken
van mijn geest
in duisternis gehuld
tussen de stronken
van mijn vrees
ligt mijn verloren schuld
in de kerkers
van mijn verlangen
in ware droefenis
tussen zwak en sterk
gevangen
ligt mijn vergiffenis
in de plooien
van mijn geweten
in vreemde vorm verbogen
tussen ...
hersenkramp
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 430 onbedoeld en pijnlijk
trok haar denken samen
verduisterde het namen
die zij niet vergeten mocht
ongevraagd en vrijelijk
liet zij woorden open
die ongewenst verzopen
In klotsend hersenvocht
klauwend naar houvast
in heldere ogenblikken
wat tijd niet kon verwrikken
en haar geen soelaas ...
puur
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 350 in haar mondhoek
streelde haar tong
een vlekje chocolade
wat haar zucht
naar puur verraadde
en ik in haar verdronk
putlucht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 431 je ruikt hemels
zei de man
met zijn tong
in vreemde bochten
terwijl zijn ogen
en zijn speeksel
onbeschaamd
haar borsten zochten
maar toen haar knie
zijn delen raakte
en daarmee zijn bron
van zaligheid ontsloot
werd zij verrast
door de
ongerioleerde lozing
uit zijn laat...
weet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 337 weet
mijn vrijheid werd geroofd
niet omdat
ik in iets geloof
maar omdat
ik blind en doof
politici vertrouwde
die geschiedenis herkauwden
tot een ondoorzichtige brij
terwijl zij mijn "ik" verbouwden
tot een onherkenbaar "wij"
weet
mijn stem werd verspild
door ego's
die onbezwaa...
aangezicht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 495 mocht ik ooit
je naam vergeten
en je tranen
aanzien voor een lach
weet dan dat ik
heb geweten
dat jouw gezicht
naast het mijne lag
waar was ik gebleven?
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 575 het oor waar ik in zwijg
is doof en ongewassen
en weet mij te verrassen
door stom geouwehoer
het oog waardoor ik kruip
is blind en reeds gevallen
en wentelt zich in wallen
draait mij steeds een loer
de mond waar ik in kijk
is lippendienst verwachtend
en zo tandloos smachtend
dat ik he...
gelukkig eenzaam
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 685 zij
waren
samen
eenzaam
gelukkig
met elkaar
want alleen
is zo alleen
ook voor een
eenzaam paar
kruimels
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 542 in de plooien van mijn gezicht
vond ik uitgelezen woorden
als verkruimelde gedachten
voor een ongeschreven boek
waar ik in ongezouten zinnen
al mijn waarheid zou verwerken…
maar nooit verder ben gekomen
dan onverteerbaar oude koek
momentum
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 499 terwijl het kind
de woorden spuugt
die ik steeds lijk te wegen
en de jeugd in mij
de glans verliest
door levensdoffe vegen
recht ik mijn rug
en adem in
verwarm mij aan haar ogen
pak ik haar hand
en vlucht haar na
ver weg van mededogen
tisane
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 411 als het kookpunt is genaderd
en de stoom de tuit ontsnapt
bereid ik drank van verse kruiden
terwijl mijn hart naar adem hapt
warm mijn handen aan jouw adem
leg mijn vragen in jouw schoot
verlies de angst om te verdwalen
omdat jouw hart mijn hart omsloot
geplukt
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 582 jij ruimt het sop uit stille waters
wringt het vocht uit lichaamstaal
maar je verdrinkt in lege dromen
en plukt de boom des levens kaal
ik scherp mijn geest aan botte bijlen
punt de grens van mijn geloof
maar wat ik ook de spiegel toe roep
op schreeuwen na ben ik al doof
kerk en café
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 487 de geknevelde gedachten
binnensmonds gemompeld
bundelen de krachten
tot donderende preek
als blindgestaarde dove
kreupel weggestrompeld
probleem vooruitgeschoven
en urenlang van streek
in benevelde vertrekken
en drank ondergedompeld
stokken de gesprekken
zonder begin of end
door uitgel...
knus
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 738 winterwitte warmte
lakens op een hoop
broek over een leuning
armen in de knoop
hoofd diep in het kussen
kussen op het hoofd
maken zachtjes wakker
doen wat werd beloofd
breekbaar
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 730 gelijmde fragmenten
fragiele gedachten
breekbaar als flinterdun glas
ik houd ze tezamen
met denkbare krachten
opdat ik blijf weten
wat liefde echt was
mishandeling
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.810 hij wast zijn handen
met “naar onschuld geurend” zeep
schoont zijn geweten
zij knarst haar tanden
en met haar mond in één streep
kijkt zij verbeten
en op de wanden
van zijn kamer krast het kind
...om te vergeten
begeerte
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 643 draag mij….alsjeblieft
mijn voeten voelen geen grond
mijn benen geen kracht
en mijn lichaam
schreeuwt mij te rusten
vraag mij….alsjeblieft
mijn handen verbergen de wond
mijn ogen de nacht
en mijn lichaam
zwelgt in lusten
voor één nacht
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.028 terwijl zij slaapt
ligt hij nog wakker
bang dat zij hem verlaat
als zij ontwaakt
slaapt hij toch, de stakker
en ziet niet dat zij gaat
boekenlegger 2009
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 650 ik droom
mijn woorden
tot een boek
waarbij ik steeds
de vrijheid zoek
een zin
aan iets te geven
zodat de
droom gaat leven
en jij
met beide
ogen dicht
een lach glimmend
op je gezicht
de zin
kan absorberen
binnenste
buiten keren
ongewenst bezoek
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 493 mijn voeten
laten zich verwennen
door het dauwnatte gras
zal ik hem nog herkennen
weet hij nog wie ik was?
mijn wangen
laten zich verzorgen
door een blauwfrisse wind
jong ben ik deze morgen
oud voel ik mij als kind
mijn handen
laten zich verstoppen
in een grauwgrijze broek
stap b...
beproeving
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 581 terwijl haar warme handen
zijn koude ziel beroeren
en woorden als een zalf
zijn hartenpijn verzacht
verliest hij zijn geloof
in god en zijn bestemming
omdat hij de beproeving
zo lief niet had verwacht
terwijl zijn zachte stem
haar ogen laten tranen
en als een medicijn
de weg zoekt naar ...
bestaan
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 783 met onbegrensd verlangen
naar ademloos leven
dat als droom ontwaakt
in eindeloos bewustzijn
smelten woorden tot gedachten
gedachten tot besef
dat het lichaam niet meer is
dan een tijdelijk omhulsel
van een onstoffelijk wezen
onvoltooid verleden tijd
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.022 gevormd door mijn verleden
lijkt het heden
zonder toekomst
blijkt de tijd
die mij nog rest
slechts een fractie
van een leven
dat voordat het
echt begon
gedoemd was
op te geven
ware liefde
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.323 zij ruikt zijn adem
hij haar oksels
en haar roos zit in zijn haar
spreek gerust
van ware liefde
als je
zo opgaat
in elkaar
ezelsoor
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 819 omgebogen
geeft het aan
waar mijn ogen
bleven staan
maar waar ik weer
beginnen wil
de geest vraagt meer
het hart zoekt stil
naar ongelezen woorden
sterren
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.345 starend
naar die duizenden lichtjes
in een heldere
winternacht
ontstaan er
evenzoveel gedichtjes
geïnspireerd
door al die pracht
dan denk ik
soms
heel even
zo turend
naar daarboven
zouden daar
nog anderen leven
en zouden
die in ons geloven
de bloem
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.064 zij vond mij een god
en ik geloofde haar
schiep een wereld
om haar heen
een koning, een keizer
en ik beloofde haar
de aarde
als geen één..
.. maar mijn eigendunk
beroofde haar
van ’t leven
naar het scheen
Meer van deze schrijver...
