Gedichten

gedicht (nr. 5.010):

onvermogen

in de spelonken
van mijn geest
in duisternis gehuld
tussen de stronken
van mijn vrees
ligt mijn verloren schuld

in de kerkers
van mijn verlangen
in ware droefenis
tussen zwak en sterk
gevangen
ligt mijn vergiffenis

in de plooien
van mijn geweten
in vreemde vorm verbogen
tussen ziel en zaligheid
vergeten
ligt mijn onvermogen

Schrijver: Jeroen Swaan
Inzender: Jeroen Swaan (H), 25 augustus 2023

hyronimusbird

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

schuld

vergeving

onvermogen

3.3 met 96 stemmen

20.419

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

mieke, 22 jaar geleden

het gedicht was al prachtig,
toen las ik je biografie en die vond ik helemaal geslaagd...
doe zo verder zou ik zeggen...

Fy SiK, 23 jaar geleden

Gelezen en herlezen en ik zal het nog wel weer lezen. Echt héél mooi

Helen Josephs, 23 jaar geleden

Heel mooi, ik kreeg er tranen van in mijn ogen...
Prachtig, hoe sterk woorden een gevoel kunnen uitdrukken.
Petje af Jeroen!

Jeroen Zwaal, 23 jaar geleden

Een heus gedicht! Wat een statig gevoel heb je hierboven neergezet. Echt prachtig. Mooi om iets te lezen dat wel van heel diep moet komen, als tegenhanger van de vele alledaagse dingen die je schrijft...

Juultje, 23 jaar geleden

sprakeloos...

Geef je reactie op deze inzending: