pleisters
als pleisters op mijn wonden
lagen jouw handen op mijn hart
waar ze feilloos knopen vonden
die je geduldig hebt ontward
als zalf werkten jouw ogen
op mijn zo rusteloze ziel
en je woorden, afgewogen
voorkwamen dat ik telkens viel
als kompressen kusten jouw lippen
al mijn pijnen weg en meer
ik liet de warmte binnenglippen
verzachtend al het oude zeer
schrijvend zal ik nu heel mijn leven
zeggen waar ik over zweeg
maar weet dat ik nooit terug kan geven
wat ik tot nu toe van jou kreeg
Inzender: Jeroen Swaan, 21 augustus 2024
Geplaatst in de categorie: liefde
te mooi voor woorden.
zo veel gevoel, dat ik geen woorden daar voor heb.
Lees ik dit gedicht.....
Schitterend
woorden die we vaker hoorden.
Maar om het zo neer te zetten als jij doet,
Ik kan alleen zeggen wat mooi en vreselijk goed.
als andere mensen kunnen zeggen wat jij ook zo voelt
maar niet kan uitbrengen...
fantastische tekst!
Dit had ik net nodig voor m'n Nederlands.
Jeroen Swaan RULEZZZ.
weer een topper neergeschreven.
we moesten een gedicht kiezen en ik heb het jouwe gekozen.
het gaat precies over mij en mijn vriend,
heel mooi!
Zelf ben ik (ook?) introvert met mijn gevoelens en jij benoemt precies hoe dat is...
Fantastisch confronterend; het heeft me echt geraakt...
gebruik het! ik heb nog één ding te zeggen wat je echt moet doen
:=>choose life and live it!
je moet gebruik maken van je talent doe wat je wil ga ervoor!
je gaat nog beroemd worden. :-)
bedekken slechts de pijn
van het nooit meer kunnen voelen
om zorgeloos verliefd te zijn
deze is heel mooi Jeroen.....
hij raakt me in de diepste zin van het woord..