schrijvend
met in mijn hand
mijn hart
en in mijn hoofd
het intens beleven
maak ik de lezer
deel en part
van de scherven
uit mijn leven
waar beelden
gaan vervagen
en in mistige gedachten
over gaan
zullen mijn woorden
tot het einde der dagen
op het netvlies
blijven staan…
als pleisters op mijn wonden
lagen jouw handen op mijn hart
waar ze feilloos knopen vonden
die je geduldig hebt ontward
als zalf werkten jouw ogen
op mijn zo rusteloze ziel
en je woorden, afgewogen
voorkwamen dat ik telkens viel
als kompressen kusten jouw lippen
al mijn pijnen weg en meer
ik liet de warmte binnenglippen
verzachtend al…