25 resultaten.
Onvervreemdbaar
gedicht
4.0 met 4 stemmen
10.277 Dit wordt ons niet ontnomen: lezen
en ademloos het blad omslaan,
ver bij de dagelijksheid vandaan.
Die lezen mogen eenzaam wezen.
Zij waren het van jongs af aan.
Hen wenkt een wereld waar de groten,
de tijdelozen, voortbestaan.
Tot wie wij kleinen mogen gaan;
de enigen die ons nooit verstoten.…
DE GESTORVENE
gedicht
3.2 met 275 stemmen
84.723 Zeven maal om de aarde te gaan,
als het zou moeten op handen en voeten;
zevenmaal om die éne te groeten
die daar lachend te wachten zou staan.
Zeven maal om de aarde te gaan.
Zeven maal over de zeeën te gaan,
schraal in de kleren, wat zou het mij deren,
kon uit de dood ik die éne doen keren.
Zeven maal over de zeeën te gaan -
zeven maal…
RADIOBERICHT
gedicht
4.0 met 2 stemmen
7.355 Te Grave beneden de sluis
voorbij de zware deuren
mag mij het water sleuren
en kantelen met geruis.
- Grave beneden de sluis.
'Wij geven de waterstand.'
O God, hoe kon het gebeuren -
gesloten het venster, de deuren,
gebannen uit liefde en huis.
- Grave beneden de sluis.
'Wij geven de waterstand.'
Grave, dat is groen land
en water…
Onvervreemdbaar
gedicht
4.1 met 44 stemmen
21.574 Dit wordt ons niet ontnomen: lezen
en ademloos het blad omslaan,
ver van de dagelijksheid vandaan.
Die lezen mogen eenzaam wezen.
Zij waren het van kind af aan.
Hen wenkt een wereld waar de groten,
de tijdelozen, voortbestaan.
Tot wie wij kleinen mogen gaan;
de enigen die ons nooit verstoten.
---------------------------------
uit: …
Een grafschrift
gedicht
2.8 met 116 stemmen
60.807 Geloof van mij, gij die mijn naam hier leest,
ik heb de dood van kind af nooit gevreesd.
Hij was vertrouwd. – Het ondoorgrondelijk leven
is mij de donkere despoot geweest.
---------------------------------------
uit 'De adelaarsvarens' (1988)…
De slachtlammeren
gedicht
3.0 met 21 stemmen
9.672 (voor de kinderen in Noorwegen)
De hondsdagen met rosse hitte,
van onweer drachtig, en geladen
met onbestemde haat en angsten,
voorzeggen dat het onderweg is.
- En in de nacht tevoren is er
dat vragend blaten van de lammeren
en het schorre antwoord van de ooien,
een voorgevoel van naderend onheil.
- En, steeds weer overrompelend, is het…
JUNINACHT
gedicht
3.0 met 2 stemmen
10.426 tekst voor een ballet
Vreemd aan de ander in war doorelkander
danst om de rozen die raadselen zijn.
Wars is de wijn op de bodem der kelken,
groene festoenen zij moeten verwelken:
danst door de doolhof van lachen en pijn.
Naderen, kruiselings wisselen, keren;
tegen verlangen kan géén zich verweren:
vraagt het de rozen die raadselen…
De ratten
gedicht
3.6 met 37 stemmen
21.620 's Nachts hoorden wij in 't holle huis
de ratten rennen langs de binten.
Zij scheurden spaanders van de plinten;
in kasten viel de kalk tot gruis...
De Rotte gistte van bederf. -
Uw fierheid heeft geen kamp gegeven:
ge hebt het vaal gespuis verdreven,
nog: de boerin op eigen erf.
Maar later, 's nachts in het gewelf
der kelders hoorden…
Kerstnacht 1
gedicht
2.0 met 540 stemmen
70.814 Kerstnacht - het woord is als een lafenis,
een koele sneeuw, glanzend onder het zachte
stralen der sterren - op de landen is
het weerloos stil, een ongerept verwachten.
Kerstnacht - het eenzaam zwerven der gedachten
rondom het oud verhaal, het nimmer uit te spreken
verlangen naar het helder zingen in de nacht en
het opgaan van de ster, een…
TWEESPRAAK
gedicht
3.5 met 23 stemmen
7.299 De vogel eenzaam op het dak
spreekt tot de wind om het huis:
`Daarbinnen leeft een
die is alleen,
en toch hoorde ik dat zij sprak.'
En dan spreekt de wind om het huis
tot de vogel eenzaam op het dak:
`Daarginder leeft een
die liet haar alleen.
Zij zegt het woord dat hij brak.'…
NIKÈ
gedicht
4.0 met 43 stemmen
5.042 Kraanvogels met machtige slag,
kraanvogels in vliegende vlucht
boven Hellas, hoog aan de lucht,
de snavels in falanx gericht;
drie wiggen in splinterend licht,
met het scherp door de zeewind gewet.
En zij hebben triomf getrompet
waar in fonkeling Sounion lag,
waar ik stond en hen hoorde, hen zag
en hun paean vervaard heb vertaald:…
Schlüszli
gedicht
3.1 met 7 stemmen
6.936 Het dorp ligt wit
-wàt een sneeuw! -
Ik klim naar boven met twee
verse broden onder mijn arm.
Ze luiden, het is acht uur.
Het begint weer, witte
vlokken en witte
woorden, het daalt zò maar.
O zie, het is woord geworden! -
op mijn donkere mouw
het kristal.
----------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1980.…
ANNO DOMINI 1972
gedicht
3.4 met 7 stemmen
3.321 Er is te Heiligerlee een klok gegoten
en het was in de inzet van zijn stem:
of aarde en hemel samen vrede sloten;
hij zong - de wil des makers wekte hem.
En met de macht van zijn metalen mond
riep hij mij aan met name waar ik stond.
En stemmeloos heb ik het uitgestoten:
'Géén, Holland, heeft als gìj mijn hart doorwond.'…
ONDER VREEMDEN
gedicht
3.0 met 18 stemmen
11.672 Het speelt het liefste ver weg op het strand,
het kind dat nooit zijn eigen vader ziet,
die overzee is in dat andere land.
Het woont bij vreemden en het went er niet.
Zij fluisteren erover met elkaar.
Heimwee huist in zijn kleren en zijn haar.
En altijd denkt het dat hij komen zal:
Vandaag niet meer; maar morgen, onverwacht -
en droomt van…
Pelgrimstocht
gedicht
3.7 met 7 stemmen
9.839 Hervonden na tien jaren tijds
de plek waar geen sterveling komt.
Waar het stil is als in een crypt.
Waar zij zijn in blauw-zwarte lei.
Twee adelaarsvarens, manshoog,
vereeuwigd fossiel in steen.
Ik adem, ik heb het bereikt.
Er komt mistige kou van de wand
waar hun werend domein is, waar zij
ongenaakbaar, met zwijgend gezag,
mij doen weten…
De Akelei (Dürer)
gedicht
4.0 met 4 stemmen
8.628 Toen hij het kleine plantje vond,
boog hij aandachtig naar de grond
en dan, om wortels en om mos
groef hij de fijne aarde los,
voorzichtig - dat zijn hand niets schond.
Behoedzaam rondom aangevat
droeg hij het langs het slingerpad
van bos en akker voor zich uit,
en schoof het thuis in 't licht der ruit
zoals hij het gevonden had.
Dan,…
Wieg
gedicht
2.0 met 71 stemmen
23.696 Geur van honing
en jonge melk,
van een nestdiertje
dat slaapt.
Een ademhalen van dons.
En speurbaar
aan de neusvleugels
de geur van wat gebeurd is:
geboorte,
geheim.
----------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 2005.…
De hazelaar
gedicht
3.0 met 11 stemmen
12.457 Onverwacht mij tegen
in 't nog winters jaar
op de sprong der wegen
bloeit de hazelaar.
Tegen 't licht gehangen
slingertjes van goud;
aarzelend, bevangen
raak ik aan het hout.
Trillend dwaalt van boven
't fijne wolken los;
en met bloei bestoven
in het naakte bos
blijf ik in een beven
teruggehouden staan,
en ik raak…
Till death us do part
gedicht
3.2 met 58 stemmen
31.575 [Tot de dood ons scheidt]
Zolang gij er zijt,
het brood voor mij snijdt,
de legerstee spreidt,
mag God het mij geven,
het lichaam, het leven.
Hier ben ik. Altijd.
-------------------------------------
uit: 'Verzamelde Gedichten', 2005.…
De reiskameraad
gedicht
3.1 met 42 stemmen
21.281 Op een onaards uur vertrokken,
wars van alles, zonder reisplan,
elke overlegging mijdend
en mij weidend in mijn vrijheid
bij het dansen van de draden,
weet ik feestelijk in mijn jaszak
het kompas, dat onder Arkel
ik als kind eens op een morgen
heb gevonden in de wegberm.
Dat mijn trots was, dat het nog is,
dat ik Boreas gedoopt heb.
Waaraan…
Kerstnacht
gedicht
2.5 met 132 stemmen
55.735 Kerstnacht - het woord is als een lafenis,
een koele sneeuw, glanzend onder het zachte
stralen der sterren - op de landen is
het weerloos stil, een ongerept verwachten.
Kerstnacht - het eenzaam zwerven der gedachten
rondom het oud verhaal, het nimmer uit te spreken
verlangen naar het helder zingen in de nacht en
het opgaan van de ster, een…
De afwijzing
gedicht
2.2 met 186 stemmen
64.240 Ik schrijf u met de ravenveer,
Mijnheer.
Mijn eer en uw eer
uw hart mijn hart
heeft niets gemeen.
Ik schrijf u met de ravenveer.
Ik schrijf u met het ravenzwart
het teken: neen.
-----------------------------------------------
Uit: Verzamelde gedichten, 1980.…
het carillon
gedicht
4.3 met 20 stemmen
12.349 Ik zag de mensen in de straten,
hun armoe en hun grauw gezicht, -
toen streek er over de gelaten
een luisteren, een vleug van licht.
Want boven in de klokkentoren
na ’t donker-bronzen urenslaan
ving, over heel de stad te horen,
de beiaardier te spelen aan.
Valerius : - een statig zingen
waarin de zware klok bewoog,
doorstrooid…
ZUM TODE
gedicht
3.4 met 26 stemmen
10.968 Soms laat gij mij een eb en vloed alleen.
Uren vergaan met schrijven in het zand.
Zo weer ik mij, krijsvogels om mij heen,
vergankelijk, uitgestoten aan de rand
der aarde. - Water komt en gaat, het strand
ligt nat en gladgewist gelijk voorheen.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
uit 'Het levend monogram…
Tot de slaap
gedicht
2.9 met 91 stemmen
32.622 Zo kom tot rust. Vertrouw u aan de nacht,
te slapen gaat nu alles op de aarde -
en geef verloren wat uw hart bezwaarde,
langs verre stromen wordt het thuis gebracht.
Zo kom tot rust - en hoor naar het gestadig
ruisen des levens. Al wat is geschapen
doorwoont het, aan zijn hartslag moogt gij slapen:
Ook in u zelve arbeidt het genadig.…