JONATHAN
poëzie
4,6 met 9 stemmen
692 Zijn kleren had hij niet alleen geruild
en kostbaar wapentuig, maar ook zijn leven.
Hij had zijn wijsheid en zijn kracht gegeven
en wat in harts verholen diepten schuilt.
Voor simpele eenvoud, sterke aanhanklijkheên,
bood hij het de gebronsde jonge herder.
Die nam, en streed, en slingerde het verder
en trof Saul met de scherpgekante steen.…
PASSING FLIRTATION
poëzie
3,6 met 13 stemmen
2.650 Kom nu, kom nu,
De tijd is vol.
Daar zal geen uur meer komen,
Dat van de bloei van dag en nacht
Late avond zulk een gave pracht
Heeft saamgenomen.
Nu, in dit schaduwloze licht,
Laat uw gezicht
Glimlachend naar mij neigen.
En glanzend zullen overweer
Mijn ogen naar uw ogen teer,
Uw ogen naar mij neigen.
Wij weten dit verkoren uur
Van…
Wachten
poëzie
3,9 met 12 stemmen
1.680 Viel er een kleine regen in de nacht?
Een kraalgordijn heeft even zich bewogen,
Ik luister, en ik houd mijn adem in.
Ik stond voor een verlicht papieren venster.
Mijn nagel gleed langs het doorschenen vlies,
En daadlijk viel een grote duisternis.
Het kraalgordijn heeft even zich bewogen.
Daar achter hoopt en luistert een, snel…
Het verdriet
poëzie
3,5 met 8 stemmen
1.829 Ik heb gewerkt, ik heb geleden,
Ik heb geworsteld met 't verdriet,
Ik heb gebogen als het riet,
en soms heb ik 't met laffe vlucht gemeden.
Nu stelt 't zich ondoordringbaar voor mijn staren
Als van de nacht het nevelig begin.
Maar als een lichtende lantaren
Hef ik U op en volg U 't duister in.…
De veroordeelde
poëzie
3,6 met 5 stemmen
1.288 Ik zit in een subliem vertrek,
Geraffineerd verzorgd, alleen.
Mijn ruwe stoppelbaard verdween
En uitgeschoren is mijn nek.
‘k Had een diner met koffie na,
Uitstekend was de sigaret.
Maar toch iets bitters heeft de pret
Nu ‘k spoedig uit dit leven ga.
Het nieuwe hemd prikt mij en schuurt
Alsof ik naakt lig in het gras.
’t Is of ik nooit…
MOEDER
poëzie
2,7 met 12 stemmen
3.497 (de teruggekeerde peinst:)
Het hart van Moeder kan ons nooit ontsterven,
Want ’t is ontfermend als Gods grote hart.
Hóe men haar liefde wonde en treitrend tart,
Ze ontvangt vergevend na het woeste zwerven.
En geen verwijten, want het vuns bederven
Van ziel en ogen is opeens gestuit.
Zij bad voor ons en mocht, armzaalge buit,
Ons, worstlend…
Pinksteren
poëzie
3,1 met 10 stemmen
2.320 O Geest, toen Gij ternederkwaamt
En voor hun oog gestalte naamt,
Doorzonk de hemel ademloos
Een stille witte vlammenhoos.
Boven hun lichaams donkre zuil
Verscheen een zacht bewogen tuil
Van licht, en glinsterende gleed
Het neder langs hun schamel kleed.
Hun mengelmoes van woorden vaal
Klonk ieder als zijn moedertaal.
In mensenwoord, op…
De zwijgzamen geldt dit geheim gefluister
poëzie
3,2 met 4 stemmen
1.588 De zwijgzamen geldt dit geheim gefluister:
God schiep de mens als leemklomp zonder luister.
Hij toefde een ogenblik in dit aards leen,
Beet in een vrucht, en dook weer in het duister.…
ZIEKTE-VERZEN
poëzie
2,8 met 17 stemmen
3.972 III-1 Voor Okke
Hij zat gemaklijk op de rand van 't bed,
En sprak van school en leuke jongensspelen,
En hoe de vreemde talen hem vervelen,
En van de vrije Zaterdagse pret.
Ik luisterde gelukkig, want het was
Of 't leven aan mijn leger kwinkeleerde.
Kwellende koorts, die mij verdervend deerde,
Verdoofde, tot de felle pijn genas.
Toen…
BRUSSEL
poëzie
2,6 met 5 stemmen
979 Grote Markt
Gul en kunstzinnig is het volk geweest,
Statig van bouw en prachtig blauw van ogen,
Die gretig-wijd het gouden zonlicht zogen,
Geestig van zin en zinnelijk van geest
Hun huizen zijn als vrouwen op een feest,
Voornaam en moe, iets tot elkaar gebogen,
Met rag van kanten beeldhouwwerk omtogen,
En blank verguld, de burgerlijkste…
De grootvader
poëzie
4,4 met 9 stemmen
1.558 De laatste levensglans lag over hem
In afscheidnemen en ontzeggen moeten
Van kleine vreugden, die het leven zoeten,
En iets gebrokens in gebaar en stem.
Hij liep behoedzaam, en de wandelstok
Werd losgehouden, of hij nog niet steunde,
Maar als hij statig in de tuinstoel leunde,
Trilden zijn knieën, en een kleine schok
Ging door zijn fijnomzilverd…
De jonge Zeeuw
poëzie
3,9 met 8 stemmen
1.717 Hij is een boer, maar hij is mooi.
In al zijn jeugdige ouderwetsheid
Is er geen zweem van vaag- of fletsheid,
Want alles is van ’t best allooi:
Het zwarte pak, de zwarte hoed,
Zijn gouden haar en gouden knopen,
’t Bestikte hemdsboord omhooggekropen,
Staat alles fleurig en is goed.
Alleen - zijn buis is niet meer wijd
Genoeg voor het…
Erkenning
poëzie
2,7 met 15 stemmen
1.633 Er is geen leed, er zijn geen tranen meer.
't Is al door Uwe liefdebrand verslonden..
De dood is als een schaûw voor u verzwonden.
Wij zien slechts licht, wij zien alleen de Heer!…
Hoe stralend zijn de rozen weer herboren!
poëzie
2,9 met 8 stemmen
1.733 Hoe stralend zijn de rozen weer herboren!
Hoe vaak werd ons hun zoet geheim onthuld.
Gij hebt zo vaak gelachen en geduld
Dat ik in uw beminnen ging verloren,
En dieper is mijn liefde dan tevoren,
Want gij zijt dood, en ik ben van rouw vervuld.
Maar dit is troost, wat is geweest,
Kan niet vervluchtigen of sterven.
Hoe ver wij aan elkaar ontzwerven…
De krankzinnige
poëzie
3,0 met 9 stemmen
1.425 Zij zeggen, dat ik zo verstandig praat,
En dat geen trek in mijn gelaat
Verraadt dat ik krankzinnig ben;
Dat ik wel gek, maar zeer zachtzinnig ben.
Maar of mijn zinnen krank zijn,
Mijn geest kan toch wel blank zijn
En met wijsheid verzaad?
Ik ben als een granaat,
Die dagenlang kan rollen,
Kindren met zich laat sollen,
Tot hij, opeens bewust…
De moordenaar
poëzie
3,8 met 26 stemmen
2.805 Toen hij gedaan had wat hij wou,
Begon er in hem een bedroeven
Of hij moest wenen bij een groeve
En nooit meer vrolijk wezen zou.
Vlak naast hem was de vette vrouw,
Nog naakt, zich wassend, of de schande
Met ’t zeepsop droop van hare handen.
Haar ogen waren hard en grauw.
En plotseling had hij zijn mes
In ’t deinen van die buik…
Berouw
poëzie
3,2 met 9 stemmen
1.530 In de schemer het angstige luistren
Naar de wind die waait om de huizen.
Van de wilgen stuiven de pluizen,
Wit in de regen van 't duister.
Ver weg het bedwelmend bruisen
Van de zee: haar vage geluiden
Eentonig, versmelt met het ruisen
Van het bloed, zo warm en duister.
In het duisteren en het ruisen
Een buigend mens, arm en donker...…
O God, bewaar mij voor der zonde vloek
poëzie
3,7 met 7 stemmen
1.448 O God, bewaar mij voor der zonde vloek,
En schrijf mij niet in 't somber dodenboek:
Is in het blanke pergament des levens
Niet ergens, achterin, een open hoek?…
Calvijn
poëzie
3,7 met 6 stemmen
1.366 Hij met de doodskop en fanatisch boos
Van baard en ogen, kon geluk ontberen.
Waarom de Souvereiniteit des Heeren
Juist hem tot feilloos treffend wapen koos?
Hij wierp zich ziende in het grondeloos
Diep van Zijn eeuwige genaverbonden;
Verheffend bovenal en voor altoos
Gods Eer, Wiens heiligheid…
SNEEUWDAG
poëzie
3,5 met 6 stemmen
1.443 Is dit Gods nieuw wereld? Pijnend licht
Liggen de velden voor mijn zwak gezicht.
Mijn hoofd is duizel-ijl, zo kort genezen
Van aardes zware druk, doods kille vrezen.
En overal is horeloos bewegen.
Gestalten waden stil de blankheid tegen
Der vijvers, in hun kristallen vreê,
Als Gods doorluchte helle hemelzee.
En al de bomen staan getooid gebogen…
God, laat Gij dit verwonden ongewroken?
poëzie
2,7 met 14 stemmen
1.541 God, laat Gij dit verwonden ongewroken?
Ai zie, hoe mij de zonde heeft gestoken.
Waarom te klagen? wordt de zoetste peer
Niet 't eerst door de venijnge wesp geroken?…
De luiken
poëzie
4,6 met 7 stemmen
1.281 Om hitte en onrust uit te sluiten,
Doen wij de zware luiken dicht.
Nu dringt uit het rumoerig buiten
Alleen de klaarheid van het licht,
Want zie, de harten zijn nog open,
En zon komt helder ingezeefd
En toont, van blanke glans omdropen,
Al wat er binnen staat en leeft.
Heer, doe de luiken van ons wezen
Voor werelds ijdelheden dicht.
En…
De witte kater
poëzie
3,4 met 7 stemmen
1.287 Hij ligt graag op de leuning van mijn stoel,
Een warme sneeuwbal, die zich kan ontwinden
En naar het lege tasten als een blinde,
En golven met zijn rug of een gevoel
Zich uit wil leven tot een melodie,
Achteloos in de stille lucht geschreven.
Dan zit hij star, uit wit metaal gedreven,
En schuift voorzichtig over op mijn knie.
Hij schikt heel…
Kwatrijn
poëzie
3,3 met 7 stemmen
2.695 In vrome afschuw ben 'k door hen versmaad.
'k Zou , meelij smekend, knielen op de straat,
Maar mijn verachting spuw ik voor de voeten
Der huichelaren in hun plechtgewaad.…
PAASMORGEN
poëzie
3,5 met 17 stemmen
2.981 Hij was het graf al uitgegaan
Vóór ik Zijn dood bezoeken kon.
Een zwarte leegte in de zon
Gaapt de spelonk mij aan.
O wát ik hoopte in mijn verdriet,
Hij kwam mijn ongeduld nog vóór.
Maar, Die ik door de dood verloor
Vind ik ook levend niet.
De olijven met de lichte wind
Verzilvren in de zonneschijn,
Waar 't hart niets dan zijn oude pijn…
TOON
poëzie
2,8 met 6 stemmen
1.154 Zwaar stapt, in zijn blauwlinnen broek
En gapend lichtgeel boezeroen,
Toon, om een soepkip op te doen
In ’t nachthok; ’t fluiten flapt tot vloek
Als plots een Barnevelder kloek
Fladdrend en kaaklend zich verraadt.
‘Verdomme,’ bromt hij, even kwaad,
Maar denkt aan zijn gebedenboek,
En wreekt zich met een handvol zaad
Voor haar verschrikte bek…
Geluk
poëzie
3,4 met 34 stemmen
3.569 Toen zagen wij de wolken kruien
En wachtten door de zwoele dag
Het breken van de donderbuien
In regenvlaag en hagelslag.
En de avond daalde en geen vertroosten
Van koelte en geen verkwikken kwam.
Toen barstte ’s nachts het grommend oosten
In blauwe gloed en rode vlam.
Wij haalden onze adem ruimer
En zonken uit de lauwe druk
Tot Uwe grondeloze…
Kwatrijn
poëzie
3,6 met 14 stemmen
3.090 Bedenk, als mensenwoorden krenkend zijn:
Gifslangen scheiden niets af dan venijn.
De spraak weerspiegelt 't wezen van de spreker.
Het varken noemt het edel renpaard zwijn.…
DE BRUG
poëzie
3,5 met 14 stemmen
2.933 Ik heb het fluitje aan mijn mond gezet.
Mijn vingers overtrippelen de gaten
Buiten mijn tuin ligt de rivier gebed
In maanlicht, en er rijst een brug van jade.
Een brug van jade overspant het licht,
Mollig van schaduw aan haar ene zijde
Een smalle schaduw schuifelt in het licht,
En buigt zich over en staart in het wijde.
Zij staart naar ’…
IK BEN GEEN VADER EN IK HÈB GEEN ZOON
poëzie
4,3 met 16 stemmen
2.342 Ik ben geen vader, en ik hèb geen zoon.
Niets dan een sage is zijn zacht bestaan.
Toch groeide hij gelijk de nieuwe maan
In grootte en glans en werd volwassen-schoon.
Nevens mij, glorieus en monotoon,
Verging de kringloop van zijn kort bestaan.
Mijn hand is strelend door zijn haar gegaan
En langs het kloppend halsje van mijn zoon.
Ik weet…