Poëzie van Isaac da Costa

1798 - 1860

Laatst toegevoegde poëzie (nr. 28):

HET PAARD

- The just mean lies in obedience, which both waits for
the signal to start, and obeys it when given. -

Het krijgspaard, in wiens aâm de rode dampen snuiven
Van d'opgezwollen moed, die hem de borst vervult,
Doet met zijn ijzren hoef de grond rondom hem stuiven,
Daar 't uit te breken poogt in prikklend ongeduld!
Met vaste hand en knie bedwingt hem zijn Berijder,
Tot dat de schelle klank der krijgstrompetten stijgt!
Maar 't teken wordt gehoord! Nu viert de forse Strijder
De teugels aan het dier, dar naar de ontmoeting hijgt!

Het voert zijn meester, als op vleugels, ter viktorie,
Springt tegen kogels in, en over lijken heen,
En, door gehoorzaamheid deelachtig aan de glorie,
Is 't oorlogshafte ros met zijn Berijder één! —
Mijn God! mijn ziel verlangt voor U ten strijd te spoeden!
Maar gaat die zucht te ver, o! tem mijn ongeduld!
Het klemmen van Uw toom zal mij de hoop doen voeden,
Dat Ge in de dag des strijds mijn Ruiter wezen zult!

--------------------------
uit: Poëzy (1882)