Poëzie van Frederik Hemkes

1854 - 1887

Laatst toegevoegde poëzie (nr. 30):

De schaduw van de dood

Wij zaten neer in 't heidekruid; daar vloog
Een wolk voor 't zonlicht en een zwarte stip
Streek langs het bos, als waar 't een floers van krip,
De schaduw van een ziel, die henentoog;
Verschrikt schoot ginds een vogel wild omhoog
Van uit de lage kant, een schuwe snip,
Terwijl de donkre schim, als met een tip
Het heiveld scherend, snel zich voortbewoog; -
Maar hand in hand, toen met zijn schaduwkleed
De brede vorm nabij sloop, zaten wij,
Gedachtig aan het spook, dat hard en wreed
Vaak mensen scheidt, hoe groot hun liefde zij;
Daar vlood het schijnsel heen, het was als gleed
De schaduw van de Dood langs ons voorbij.

-----------------------------------
uit: 'XL gedichten' (1882)