Alle inzendingen over moraal

aan wat niet meer past strijd die niet te winnen valt een passant brengt klaarheid tot besluitvorming het niet groter maken de ballast loslaten anticiperen op energie die niet meebuigt kiezen voor vrijheid kiezen voor vreugde, liefde en licht vijandigheid de rug toe keren accepteren wat niet verandert kan de ander de ander laten…

De netten van de spin, die in de vensters hangen, En kunnen maar alleen de kleine muggen vangen: De wespe met de bij, en al wat hoger zweeft, Maakt dat het broze rag op hen geen vat en heeft. Wat kan een moedig hart zijn goede weg beletten? Al wat de wereld spint en zijn maar boze netten. En acht, o waarde ziel! en acht geen losse waan, De…

Eigenlijk word ik vaak gezien als een losse flodder zeker op het gebied van toezeggingen intrinsieke beloftes kom ik wel na maar niet veelal die losse flodders: spontane toezeggingen zoals:: "Ik ga je voorstellen" "Ik ga het uitzoeken" "ik ga het boeken" "Ik stuur je die foto" "Ik ga het bekijken, beluisteren" "Ik kom je be- of…

Zie zo, mijn kleine sneeuwman, Nu ben je kant en klaar; Maar 'k heb nog wat vergeten, Een kuifje op je haar, En dan dit korte pijpje.... Kom, open nu je mond, Kijk, piet, hij staat er heuzig Of hij er jaren stond. En had ik nu een spiegel, Dan liet ik je er in zien, En stond je vast beteuterd Als laatst die kleine mien, Toen…

Starend naar een enorme klomp klei. Nare gedachten wellen op in mij. Metafoor voor hard, grijs en kil. Vormloos, gevoelloos...ik ril. Binnenin hoor ik een kloppend hart. Wrijf de handen warm en voel me verward. Kan niet wachten om het te bewerken. Het blijft mijn vermoeden alleen maar versterken. Ik kneed, duw en streel de materie met zachte…

Alles is slecht Jouw leven De kamer Het voorgerecht Ternauwernood Kan je wat verdoven Een anulatie bekomen Het in een doos laten doen Zou je durven? Het over een andere boog gooien Je met een upgrade belonen Zelf een vis leren stomen Of liever niet? Gedwongen blijven klagen Je niets af te vragen Je trapt op mijn teen…

Er valt geen pijl op te trekken nou die pijl die trek ik wel en richt raak direct in de roos die giftige roos waarom met gif gekweekt? waarom niet natuurlijk? een natuurlijke riekende roos! We zijn in ons Nederland voor de helft wonende en levende ver onder Normaal Amsterdams Peil moreel gezakt tot Nederlands Asociale Peilstijl Zowel…

Neem nou gewoon aan dat Hij bestaat. Al een onafzienbaar poosje... Hij zorgt dat, nu Jij bestaat, je luidkeels roept: 'Grandioos voor elkaar gemaakt!' Ontegenzeglijk is jou geopenbaard wat je met je leven uit moet leggen. 'Tegendraadse inzichten' zou Bileam zeggen.…

Gelijk een vader zijn onwillig kind Bestraft met schijnb're toorn, maar smart in 't hart, En, schoon kastijdend, zelf wel voelt hoe hard De straf moet zijn voor 't kind dat hij bemint, - En onder 't straffen in zichzelve zint En hoopt of het berouwvol wordt, - en mart, O zo verlangend, na die dubb'le smart Héél lief te wezen voor zijn…

Waar een wil is Wil ik weg…

Volg niet de leergang van de filosofen, Dit leidt tot ledigheid. En godsdienststichters Zijn loochenaars. Geniet van schone strofen, Maar schuw het leeg gezelschap van hun dichters. Waarlijk, al deze lieden zijn gelijk: Zij kunnen over werelden bevelen, Bezitten paradijzen en kastelen, Maar niet op aarde. Stierf één hunner rijk?…

Genot bindt niet voor immer: lichaamspracht verschemert onder de eedle zieleglans: mijn geest omhult u met de stralenkrans, door kunstnaars slechts aan heilgen toebedacht. Uw zachte glorie glijdt om mij en windt mij in heur helder licht, - en lange nacht verzwindt. Slechts ziele minnen: wat is lichaamspracht, als zij niet schittert van de glans…

Flipje: Wel waarom snoeit ge toch de bomen, Zeg trouwe Piet? Daar aan die takjes vrucht zou komen, Gelijk ge ziet. De tuinman: Een boom, die al te veel moet dragen, Verliest zijn kracht, Ook zou de vrucht zo niet behagen, Als gij verwacht. Uw vader heeft graag goede peren! De vader: 't Is wel gezegd: En 't deel van die te veel…

Wakkre harten, trouwe zielen, Eerlijk dragen schot en lot, Niet te bukken, niet te knielen, Niet te buigen, dan voor God; Rap van leden, Vroom van zeden, Dàt was Hollands, lang verleden! Mannen-broeders! leer u tooien In de spiegel van die tijd, Vrouwtjes! leer uw hart te plooien, Dat ge zo te minnen zijt; Rap van leden, Vroom van zeden,…

geloven is nodig als vertrouwen ontbreekt geloof heiligt de middellen als men geen reden heeft…

Mijn vader is mijn beste vrind. Hij noemt mij steeds zijn lieve kind. 'k Ontzie hem, zonder bang te vrezen. En ga ik hupplend aan zijn zij, Ook dan vermaakt en leert hij mij; Er kan geen beter vader wezen! Ik ben ook somtijds wel eens stout, Maar als mijn ondeugd mij berouwt, Dan wordt zijn vaderhart bewogen; Dan spreekt zijn liefde geen…

Gehuld in diepe duisternis heeft mij vannacht een grauwe gans verblind met zilveren vleugelspan vanuit zonovergoten oorden in 't bergenrijke kyrgyzstan voortgejaagd door zuidenwind dwars door zones van de tijd over de rug der kaukasus en 't zilte nat der zwarte zee naar istanboel, brug naar europa waar het contact der continenten…

Ik heb de geur van brandend vlees geroken, een barbecue bij buren in de straat. Ik denk aan dode dieren, aan gebraad, aan 't ezeltje, wiens nekje wordt gebroken als 't offerlammetje in rook opgaat. Ik heb de geur van brandend vlees geroken en 'k denk aan ketters en aan ketterhaat; hoe het jaloerse plebs zich heeft gewroken op wie niet bogen…

Bij het lachend morgenkrieken Zeide een vlinder, hups en fier Aangesneld op bonte wieken, Aan een arbeidzame mier: ‘Zie mijn vlerken! Blijf maar werken; Nergens zijt ge wellekom. Waar ik vliege, En mij wiege, Volgen de ogen mij alom.’ 't Miertje zweeg; maar, toegesprongen, Greep, met rapgesloten hand, Naar de vlinder reeds…

Wees in ’t oordeel niet lichtvaardig, Gij, die struikelt waar gij gaat! Vraag, eer ge andren liefdloos smaadt, Welk een vonnis ben ík waardig?…

In de vijand zie ik geen licht, wel voel ik iets -- donkers in mijzelf.…

De mens schept zich duizend behoeften, Dat ligt in zijn werkzame geest, Maar de een maakt hem schepper en koning En de ander tot slaaf, ja tot beest. Behoefte aan volmaking veredelt, Behoefte aan ontwijding verneert; De een put hier zijn kracht uit ontbering, Waar de ander bij weelde verteert. De rijkdom ligt niet in het 'hebben'.…

Jammer, hij doet slechts zijn plicht, ik had graag dat hij -- een heilige was.…

Een wijze man zei ooit dat een wijze nooit of zelden spreekt maar luistert. Zelden preekt en nimmer roept, maar op de tast naar waarheid zoekt en die dan zachtjes fluistert.…

Nimmer moet ik ledig wezen; Alles doen met lust en vlijt. Bidden, leren, schrijven, lezen, Spelen, werken heeft zijn tijd. Moeder lief ’t kan ook niet velen, Dat de tijd verwaarloosd wordt. Lui zijn, zegt ze, is tijd te stelen, En ons leven is zo kort!…

Dat wie niet werken wil, niet ete! staat geschreven. Hij die niet denkt, hij mag wel eten – maar niet leven. --------------------------------- uit: Dichtwerken (1869)…

Een geile rijder schaatst in mei van leven op water waar de zon mee kaatst een scheve. Haar is het om het even in de tijd haar hier gegeven moet zij nieuw leven geven. Veile dozen gaan niet over rozen. Een hongerende roofvis zag het schouwspel graag 'Paar maar, heus het mag, op of in een lege maag.' En dan een klots. De hap was plots…

Gevallen, ja, gevallen, Gevallen en veracht! Doch weet ge, zonder mallen, Wat de arme daartoe bracht? Nu loopt ze langs de straten En kent geen uur van vreugd, Sinds ééns zij heeft verlaten God en het pad der deugd. Doch wilt haar nu niet smaden - Wie bracht haar in verdriet? Een man heeft haar verraden, Toen hij haar snood verliet.…

Twee avonturiers verlaten Bommelstein, gaan het bos in, vol verschrompelde bomen met mager herfstkleed. Uit de grond komen fonkelogen, zoeken spokend samenzijn. Een oude tovenaar bewaart zijn venijn, weet al loerend boze drang in te tomen, wil dat later naar buiten laten stromen, wenst de beide wandelaars alle pijn. Reusachtige zwammen werpen…

Wil ik gedenken, vergeten, vergeven, of -- vergeven worden?…