'all included'
zonder aangeleerd geloof
behoor ik tot de ware
ongehoorden der aarde
als ik vrijuit spreek over
de waarheid
namelijk dat
wat wij met elkaar delen
dan moet ik vrezen voor
oordelen en afwijzingen
als ik vrijelijk schrijf over
míjn gevoelens
of letterlijk dat
wat ik goed gelezen heb
dan ben ik onwetend en
moet ik mijn klep houden
en zou ík respectloos zijn
als ik eens leegloop op ‘n goede vrijdag over
míjn leven
mijn waarlijk geleefde leven
wat vrouwen hebben gedaan
dan moet ik nóg beter opletten
om oprecht rechtop te blijven
staan in de verontwaardigde zij-
en tegenwinden van loze verwijten
als ik vrijzinnig filosofeer over
de moraal
wat menselijkerwijs mag
wat ‘all inclusive’ dacht te zijn
maar ‘all included’ had moeten zijn
dan moet ik wel vloeken in kerken
om luie lui aan ’t denkwerk te zetten
door quatsch geplette oren te openen
niet weglopen voor verziekend venijn
als ik vrijblijvend zwijg [...]
... [apr2025] ...
Zie ook: http://www.propublishing.nl/onze-gedichten/
Schrijver: R.E.N.S., 18 april 2025
Geplaatst in de categorie: overig
en zag de langgerekte nekken
en oranje bekken van knobbelzwanen
hun fluitende vlucht bracht hem op slag terug
naar ’n stuitende klucht rond één van de manen
uit de tijd dat hij nog jong
en in wanen ’n rivaal van Jupiter was
de hazen namen ’t snelle pad door ’t veld
en over de Rijndijk in ’n namiddagse zon
waar de dalmaat harder dan ze ooit kon
nahijgde
hij lachte en zei zacht
dat hij ’t boetekleed zal moeten dragen
voor zijn mond
die soms groter is dan de bek van zijn hond
‘al wat jij niet wilt dat jou geschiedt
doe dat ook ’n ander niet’
Niets menselijks is mij vreemd.
‘k ben mij GenZet-aware
da’k de rol van staredown-ster
in ’t poesiealbummeubilair
vol incluis flair verlekkeren moet
les veruitstekende (baby)boomerstenen
millenialsentimentalparentalverwensels
la niX-squadronnen op m’n Skodaruiten
’t salt juust worst wôr’en
hoe herkenbaar toch
en invoelbaar weer dit alles,
al ben ik bang dat lezers
dezer strofen not all included
amused zullen zijn,
vrees ik met grote vreze...
Nog mogen wij hier,
god zij geloofd,
blij zijn met het vrije woord
dat waar ook steeds meer
wordt vermoord
het is maar goed dat je dit vers
- met name strofen vijf en zes -
in de conditionele modus
hebt gezet!